ฉันรักเธอ...ยัยปีศาจ
6.7
เขียนโดย fewef
วันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.53 น.
13 บท
1 วิจารณ์
18.30K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 กันยายน พ.ศ. 2556 21.57 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) รักงั้นหรอ?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เอาล่ะคงได้เวลาเดินทางต่อได้แล้วล่ะนะ"เซลพูดก่อนจะแบกเป้ขึ้นบ่า
"มิล...สินะ"คิลล่าเดินไปหามิลก่อนจะถามขึ้น
"..."มิลพยักหน้าเบาๆ
"ข้าคิดว่าสิ่งที่ข้าพูดมันคงจะแรงเกินไปสำหรับเจ้าสินะถ้าอย่างนั้นข้าขอโทษแล้วกันกับสิ่งที่ข้าพูดไป"คิลล่าพูดก่อนจะยื่่นมือมาข้างหน้า
"มาสิเดินทางกัน"คิลล่าพูด
"หากถึงเมืองเจ้าจะแยกออกจากกลุ่มจริงๆใช่มั้ย"มิลพูดก่อนจะก้มหน้าลง
"อาจจะบางทีข้าอาจจะแค่ส่งเด็กคนนั้นเข้าเมืองแล้วก็เดินทางต่อไปกับพวกเจ้าก็ได้ใครจะรู้"
"หากเป็นอย่างที่เจ้าพูดจริงข้าก็คงต้องทำใจไว้เผื่อใช่มั้ย"มิลพูดก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วก็แยกเดินไปหาเซลที่ยืนรออยู่
"มิลน่ะเวลาโกรธหรือเสียใจอะไรมากๆนะไม่หายง่ายๆหรอก"คิลล่าสะดุ้งก่อนจะมองไปตามเสียงก็เจอกับเอกิลที่ยืนกอดอกอยู่
"งั้นหรอ..."คิลล่ารีบหันหน้าหนีก่อนจะหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อเธอคิดถึงเรื่องจูบ
"ไปเดินทางได้แล้วกว่าจะถึงยอดเขาคงจะเป็นเช้ามืดพรุ่งนี้"เอกิลพูดก่อนจะเดินนำหน้าคิลล่า
"ว่าแต่...จิลเจ้าอยู่ที่ีไหนน่ะ"
"ข้าอยู่นี่ๆเฮ้อ~ไปเดินป่าแป๊บเดียวพวกท่านพี่ทั้งหลายคิดจะทิ้งข้าแล้วหรอ"จิลวิ่งมาหาคิลล่าก่อนจะถอนหายใจ
"คิดอะไรอยู่เนี่ยใครที่ไหนจะทิ้งเจ้า...เดินทางต่อได้แล้วคงต้องข้ามภูเขาลูกนี้ไปอีกถึงจะเจอเมือง"
"แล้วถึงตอนนั้นท่านพี่จะทิ้งข้าไว้ในเมืองมั้ย?"จิลพูดพลางทำหน้าเศร้า
"ข้าก็ยังไม่รู้เลย..."คิลล่าพูดก่อนจะมองแผ่นหลังเอกิลพลางใช้ความคิดว่าเพราะอะไรที่ทำให้เธอสับสนระหว่างเดินทางไปกับเอกิลและอยู่ที่เมืองกับจิล
"เฮ้~ท่านพี่สายตาแบบนั้นน่ะ"
"อะไรหรอ?"
"ท่านพี่รักเค้าล่ะสิ..."จิลพูดหน้าตายิ้มแย้มทั้งที่ในใจกลับร้อนรุ่ม
"บะ...บ้า!เป็นเด็กเป็นเล็กเจ้านี่ก็...ไปเดินทางได้แล้ว"คิลล่าดันหลังจิลให้เดินต่อพลางใช้ความคิดตลอดทาง
'หรือว่าเราจะรักเอกิลเข้าจริงๆบ้าน่าเราไม่รู้จักเค้าซะหน่อยจะไปรักได้ยังไง'
"ทุกคนพักที่ริมแม่น้ำนี้ก่อน10นาที"เอกิลพูดก่อนจะเดินไปที่แม่น้ำพร้อมๆกับเอาน้ำมาลูบผมและตามลำคอเพื่อขจัดความเหนื่อยล้าและความร้อน
'ดูเอกิลทำสิเท่ชะมัด...ไม่สิไม่ๆๆเราจะชื่นชมเค้าแบบนี้ไม่ได้!'
"อากาศวันนี้ร้อนจังเอาน้ำหน่อยมั้ยมิล"เซลพูดพลางดื่มน้ำก่อนจะถามมิล
"อืม..."
"ท่านพี่ๆวันนี้น่ะนะตอนข้าเข้าไปเที่ยวเล่นในป่า..."จิลเดินออกห่างคิลล่าก่อนจะมากระซิบเสียงเบากับเซลและมิล
"ข้าเห็นท่านพี่คิลล่าและท่านพี่เอกิลจูบกันด้วย"
"ห๊ะ?!!!"เซลร้องออกมาเสียงดัง
"แค่กๆๆๆ"มิลก็ถึงกับสำลักน้ำที่กำลังดื่มอยู่
"เจ้าอย่าเอาเรื่องที่เป็นไปไม่ได้แบบนี้มาพูดเล่นสิ"มิลพูด
"นั่นสิสองคนนั่นน่ะนะเห็นเกลียจกันจะตาย"เซลก็พูดเสริม
"ข้าเห็นจริงๆนะสาบานได้"
"แล้วทำไมเจ้าต้องเอามาบอกเราด้วย"เซลพูดขึ้นจิลก็ถึงกับชะงัก
"ขะ...ข้าก็แค่อยากบอกเผื่อว่าท่านพี่ทั้งสองจะรักกันก็เลยอยากถามพวกท่านว่าสองคนนั้นเป็นอะไรกันหรอ"จิลพูดก่อนจะฉีกยิ้ม
"สองคนนั้นหรอคู่กัดกันล่ะมั้ง"เซลทำท่าครุ่นคิดก่อนจะตอบ
"ไม่ใช่ๆศัตรูคู่อาฆาตต่างหาก"แล้วมิลก็แย้งขึ้นก่อนทั้งสองคนจะหัวเราะ
"จิลมาทางนี้สิน้ำใสมากเลย"คิลล่าพูดขณะเดินลงที่แม่น้ำ
"ว้าวๆท่านพี่ดูสิปลา"จิลพูดขณะชี้ไปที่ฝูงลูกปลา
"ฮ่าๆๆ"
"ทุกคนเดินทางต่อเพื่อไม่ให้เวลาอันมีค่าเสียเปล่า"เอกิลพูดก่อนจะเดินนำทาง
"ว้า...ไปก่อนนะเจ้าปลาน้อย"จิลพูดพลางทำหน้าเศร้า
"ไปกันเถอะ"คิลล่าพูดก่อนจะเดินนำจิลไป
"หึ!ท่านพี่คิลล่าที่เคารพรักของข้ารอก่อนเถอะข้าจะช่วยท่านให้พ้นจากมนุษย์ชั้นต่ำพวกนี้เองในไม่ช้าแล้วเมื่อเวลานั้นมาถึงวันพระจันทร์สีเลือดเต็มดวงท่านจะต้องช่วยให้ข้ากลายเป็นปีศาจเพื่อความเป็นอมตะของข้าหึๆๆ"
"จิลมาเร็วๆเข้า!"คิลล่าหันมาตะโกนเรียกจิลจากเนินทางจิลถึงได้ปรับสีหน้าให้เป็นปรกติ
"ค่ะท่านพี่คิลล่า!"จิลตอบรับก่อนจะวิ่งไปเดินเคียงข้างคิลล่า
"มิล...สินะ"คิลล่าเดินไปหามิลก่อนจะถามขึ้น
"..."มิลพยักหน้าเบาๆ
"ข้าคิดว่าสิ่งที่ข้าพูดมันคงจะแรงเกินไปสำหรับเจ้าสินะถ้าอย่างนั้นข้าขอโทษแล้วกันกับสิ่งที่ข้าพูดไป"คิลล่าพูดก่อนจะยื่่นมือมาข้างหน้า
"มาสิเดินทางกัน"คิลล่าพูด
"หากถึงเมืองเจ้าจะแยกออกจากกลุ่มจริงๆใช่มั้ย"มิลพูดก่อนจะก้มหน้าลง
"อาจจะบางทีข้าอาจจะแค่ส่งเด็กคนนั้นเข้าเมืองแล้วก็เดินทางต่อไปกับพวกเจ้าก็ได้ใครจะรู้"
"หากเป็นอย่างที่เจ้าพูดจริงข้าก็คงต้องทำใจไว้เผื่อใช่มั้ย"มิลพูดก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วก็แยกเดินไปหาเซลที่ยืนรออยู่
"มิลน่ะเวลาโกรธหรือเสียใจอะไรมากๆนะไม่หายง่ายๆหรอก"คิลล่าสะดุ้งก่อนจะมองไปตามเสียงก็เจอกับเอกิลที่ยืนกอดอกอยู่
"งั้นหรอ..."คิลล่ารีบหันหน้าหนีก่อนจะหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อเธอคิดถึงเรื่องจูบ
"ไปเดินทางได้แล้วกว่าจะถึงยอดเขาคงจะเป็นเช้ามืดพรุ่งนี้"เอกิลพูดก่อนจะเดินนำหน้าคิลล่า
"ว่าแต่...จิลเจ้าอยู่ที่ีไหนน่ะ"
"ข้าอยู่นี่ๆเฮ้อ~ไปเดินป่าแป๊บเดียวพวกท่านพี่ทั้งหลายคิดจะทิ้งข้าแล้วหรอ"จิลวิ่งมาหาคิลล่าก่อนจะถอนหายใจ
"คิดอะไรอยู่เนี่ยใครที่ไหนจะทิ้งเจ้า...เดินทางต่อได้แล้วคงต้องข้ามภูเขาลูกนี้ไปอีกถึงจะเจอเมือง"
"แล้วถึงตอนนั้นท่านพี่จะทิ้งข้าไว้ในเมืองมั้ย?"จิลพูดพลางทำหน้าเศร้า
"ข้าก็ยังไม่รู้เลย..."คิลล่าพูดก่อนจะมองแผ่นหลังเอกิลพลางใช้ความคิดว่าเพราะอะไรที่ทำให้เธอสับสนระหว่างเดินทางไปกับเอกิลและอยู่ที่เมืองกับจิล
"เฮ้~ท่านพี่สายตาแบบนั้นน่ะ"
"อะไรหรอ?"
"ท่านพี่รักเค้าล่ะสิ..."จิลพูดหน้าตายิ้มแย้มทั้งที่ในใจกลับร้อนรุ่ม
"บะ...บ้า!เป็นเด็กเป็นเล็กเจ้านี่ก็...ไปเดินทางได้แล้ว"คิลล่าดันหลังจิลให้เดินต่อพลางใช้ความคิดตลอดทาง
'หรือว่าเราจะรักเอกิลเข้าจริงๆบ้าน่าเราไม่รู้จักเค้าซะหน่อยจะไปรักได้ยังไง'
"ทุกคนพักที่ริมแม่น้ำนี้ก่อน10นาที"เอกิลพูดก่อนจะเดินไปที่แม่น้ำพร้อมๆกับเอาน้ำมาลูบผมและตามลำคอเพื่อขจัดความเหนื่อยล้าและความร้อน
'ดูเอกิลทำสิเท่ชะมัด...ไม่สิไม่ๆๆเราจะชื่นชมเค้าแบบนี้ไม่ได้!'
"อากาศวันนี้ร้อนจังเอาน้ำหน่อยมั้ยมิล"เซลพูดพลางดื่มน้ำก่อนจะถามมิล
"อืม..."
"ท่านพี่ๆวันนี้น่ะนะตอนข้าเข้าไปเที่ยวเล่นในป่า..."จิลเดินออกห่างคิลล่าก่อนจะมากระซิบเสียงเบากับเซลและมิล
"ข้าเห็นท่านพี่คิลล่าและท่านพี่เอกิลจูบกันด้วย"
"ห๊ะ?!!!"เซลร้องออกมาเสียงดัง
"แค่กๆๆๆ"มิลก็ถึงกับสำลักน้ำที่กำลังดื่มอยู่
"เจ้าอย่าเอาเรื่องที่เป็นไปไม่ได้แบบนี้มาพูดเล่นสิ"มิลพูด
"นั่นสิสองคนนั่นน่ะนะเห็นเกลียจกันจะตาย"เซลก็พูดเสริม
"ข้าเห็นจริงๆนะสาบานได้"
"แล้วทำไมเจ้าต้องเอามาบอกเราด้วย"เซลพูดขึ้นจิลก็ถึงกับชะงัก
"ขะ...ข้าก็แค่อยากบอกเผื่อว่าท่านพี่ทั้งสองจะรักกันก็เลยอยากถามพวกท่านว่าสองคนนั้นเป็นอะไรกันหรอ"จิลพูดก่อนจะฉีกยิ้ม
"สองคนนั้นหรอคู่กัดกันล่ะมั้ง"เซลทำท่าครุ่นคิดก่อนจะตอบ
"ไม่ใช่ๆศัตรูคู่อาฆาตต่างหาก"แล้วมิลก็แย้งขึ้นก่อนทั้งสองคนจะหัวเราะ
"จิลมาทางนี้สิน้ำใสมากเลย"คิลล่าพูดขณะเดินลงที่แม่น้ำ
"ว้าวๆท่านพี่ดูสิปลา"จิลพูดขณะชี้ไปที่ฝูงลูกปลา
"ฮ่าๆๆ"
"ทุกคนเดินทางต่อเพื่อไม่ให้เวลาอันมีค่าเสียเปล่า"เอกิลพูดก่อนจะเดินนำทาง
"ว้า...ไปก่อนนะเจ้าปลาน้อย"จิลพูดพลางทำหน้าเศร้า
"ไปกันเถอะ"คิลล่าพูดก่อนจะเดินนำจิลไป
"หึ!ท่านพี่คิลล่าที่เคารพรักของข้ารอก่อนเถอะข้าจะช่วยท่านให้พ้นจากมนุษย์ชั้นต่ำพวกนี้เองในไม่ช้าแล้วเมื่อเวลานั้นมาถึงวันพระจันทร์สีเลือดเต็มดวงท่านจะต้องช่วยให้ข้ากลายเป็นปีศาจเพื่อความเป็นอมตะของข้าหึๆๆ"
"จิลมาเร็วๆเข้า!"คิลล่าหันมาตะโกนเรียกจิลจากเนินทางจิลถึงได้ปรับสีหน้าให้เป็นปรกติ
"ค่ะท่านพี่คิลล่า!"จิลตอบรับก่อนจะวิ่งไปเดินเคียงข้างคิลล่า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ