กลัวดีนักรักซ่ะให้เข็ด (Twin Love at First Sight)

    ** ตอนกลางคืนจะมาอัพตอนที่ 10 ให้อ่านอีกทีนะค่ะ ^^ **

    "เรียวนายโทรกลับมาราตรีสวัสดิ์ฉันใช่ไหม" ฉันบอกเขาด้วยเสียงสดใสไปที่ปลายสาย

    (ใช่ ฉันยังไม่ได้บอกราตรีสวัสดิ์เธอเลยแอลลี่เธอกำลังจะนอนแล้วเหรอ)

    "ก็นายบอกให้ฉันไปนอนเองนี่เรียว"

    (...) เงียบเหรอจะว่าไปเสียงของเรียวดูแปลกๆ ไปหรือเปล่าเหมือนไม่ใช่เสียงเขาเลยฉันเลยเอาโทรศัพท์มาดูเบอร์ที่โทรมาโชค ดีที่ไม่ใช่เบอร์ของริวเป็นเบอร์แปลกหรือว่าจะเป็นใช่แน่นอนเสียงแบบนี้ฟัง คล้ายๆ เสียงของเรียวแต่ไม่ดุดันเท่าชัดเลยฉันรู้แล้วว่าคนที่คุยกับฉันคือเลิฟลี่ แน่นอนเพราะเสียงเขาสองคนในโทรศัพท์จะฟังดูคล้ายๆ กันแต่เสียงของริวจะเป็นเสียงนุ่มๆ หวานๆ แตกต่างกับเสียงของสองคนนั้น

    "เลิฟลี่นายใช่ไหม"

    (ฉันเสียใจนะที่เธอคิดว่าฉันเป็นคนอื่น)

    "นายโทรมาทำไม" ฉันเปลี่ยนน้ำเสียงทันที

    (ฉันอยากให้เธอคุยเพราะๆ กับฉันเหมือนคนที่ชื่อเรียวบ้างอ่ะ) หมอนี่เพี้ยนไปแล้วแน่ๆ

    "ฉันก็ต้องคุยกับเรียวเพราะสิเพราะเขาเป็นแฟนฉันส่วนนายเป็นแค่คนที่คอยตาม ตื้อฉัน" พอพูดจบฉันก็วางสายนายเลิฟลี่ไปอย่างหงุดหงิดว่าแต่ฉันคงไม่พูดใส่เขาแรง เกินไปใช่รึเปล่าแต่ก็ช่างเถอะเขาจะได้เลิกตามตื้อฉันสักที

    วันอาทิตย์ที่แสนสนุกเริ่มขึ้นแล้วว่าแต่เรียวเขาพาฉันมาที่สวนสาธารณะเพื่อ มาปั่นเรือหงส์ที่ฉันดูแล้วฉันคิดว่ามันเป็ดเป็ดมากกว่า ซึ่งฉันกลัวตกน้ำอยู่เหมือนกันเพราะฉันว่ายน้ำไม่เป็น

    "ถีบขาสิไม่ต้องกลัวหรอกมันไม่จมง่ายๆ หรอก"

    เขารู้ได้ยังไงว่ามันจะไม่จมมันโครงเครงๆ ขนาดนี้น่ากลัว ฉันเลยพยายามตั้งสติแล้วคิดว่ามันไม่น่ากลัวแบบที่ฉันกำลังคิดอยู่ พ่อบอกฉันเองว่าถ้าเกิดกลัวอะไรขึ้นมาก็ให้คิดซะว่ามันไม่มีอะไรไม่น่ากลัว สักหน่อยซึ่งวิธีที่พ่อบอกมันก็พอช่วยฉันได้เหมือนกัน

    แล้วดูเหมือนว่าพอเรียวเห็นว่าฉันกำลังกลัวจนตัวสั่นเขาก็ปั่นไอ้เรือเป็ดให้แล่นเร็วกว่าเดิมและไปที่กลางน้ำทันที

    "เรียวหยุดนะฉันกลัว!" ฉันตะโกนใส่เขาด้วยสีหน้าทั้งกลัวและตกใจแต่เขากับยิ้มอย่างมีความสุขบนความทุกข์ของฉันซ่ะงั้นแงๆ

    "ฉันจะไม่หยุดจนกว่าเธอจะหอมแก้มฉัน" ฉันหันไปมองเรียวที่ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์อยู่เขามันเป็นปีศาจชัดๆ

    "ดะ...ได้สิ"

    เรียวยื่นแก้มของเขามาให้ฉันพลางยิ้มแฉ่งฉันเลยมองซ้ายขวาก่อนว่ามีคนอยู่ แถวนี้รึเปล่าก่อนจะหอมแก้มเขาหนึ่งที วันนี้แก้มเรียวหอมๆ เขาใช้ครีมอะไรนะกลิ่นหอมอ่อนๆ ยังติดจมูกฉันอยู่เลย ฉันหันไปสบตาเรียวก่อนจะรีบทำเป็นหันไปมองข้างหน้าทันทีเพราะไม่อยากให้เขา รู้ว่าฉันกำลังอายเขาอยู่

    "เวลาเธออายดูคล้ายๆ หมีขาวเลย"

    ทันทีที่เรียวพูดจบฉันก็จินตนาการถึงหมีขาวที่เคยเห็นในทีวีทันทีและฉันก็ เอาน่าหมีขาวมาเทียบกับตัวเองในสมองของฉันกรี้ด! เขาหลอกว่าฉันอยู่ใช่รึเปล่า (เพิ่งรู้ตัวเรอะ) ฉันรีบหันหน้าไปจ้องเรียวอย่างโมโหทันที

    ควับ!

    "ฉันไม่เหมือนหมีขาวสักหน่อย" ฉันเถียง

    "ฮ่าๆ เธอตลกชะมัดแอลลี่เวลาฉันอยู่กับเธอฉัน..."

    เหมือนเรียวจะพูดอะไรแต่เขาก็เงียบไปก่อนและพยายามเปลี่ยนเรื่อง

    "ปั่นไปทางนั้นดีกว่า" พูดจบเขาก็ชี้ไปทางน้ำพลุขนาดใหญ่และฉันก็ตาโตทันทีที่เขากำลังปั่นไอ้เรือเป็ดเข้าไปในน้ำพลุยักษ์และ

    แปะ! แปะ! แปะ!

    มันคือเสียงละอองน้ำพลุที่ตกใส่ฉันเองจนเปียกแบบนี้เขาแกล้งฉันนี่