กลัวดีนักรักซ่ะให้เข็ด (Twin Love at First Sight)

 
    ตื้ด~ ตื้ด~
    เสียงมือถือของฉันดังขึ้นตอนห้าทุ่มใครโทรมาตอนนี้เบอร์แปลกด้วยหรือว่าจะเป็นเรียวฉันเลยรีบกดรับทันที
    (แอลลี่ยังไม่นอนเหรอฉันคิดถึงเธอจนใจจะขาดแล้วนะ) เสียงนี้พูดจาแบบนี้มันไอ้บ้าเลิฟลี่แน่นอนโทรมาทำไมตอนนี้ฉันกำลังร้องให้ อยู่นะ
    "เลิฟลี่อย่าโทรมากวนฉันตอนนี้ได้มั้ย"
    (ทำไม) เขาถามฉันด้วยน้ำเสียงงงๆ
    "เพราะฉันกำลังร้องให้อยู่แค่นี้นะ"
    ปี้บ!
    ฉันวางสายเขาทันทีและเขาก็ดันโทรเข้ามาอีกคราวนี้ฉันจะโวยวายเขาคอยดูบอกไม่ฟัง
    "เลิฟลี่เลิกโทรมากวนฉันเดี๋ยวนี้นะฉันไม่มีอารมณ์จะคุยกับนายนะฉันบอกแล้วไงว่าฉันกำลังร้องให้อยู่ฉันไม่อยากคุยกับนาย..."
    (เธอร้องให้อยู่เหรอ) เสียงนี้ไม่ใช่เสียงของเลิฟลี่นี่นาหรือว่าจะเป็นเรียว
    "เรียวเหรอ"
    (ใช่ฉันเองเธอพอจะมีอารมณ์คุยกับฉันมั้ย) เขาพูดประชดฉันเหรอแต่พอฟังแล้วเสียงของเขาดูเศร้าเกินกว่าจะเป็นเสียงประชดนะ
    "มีอะไรเหรอเอาเบอร์ฉันมาจากไหน"
    (ฉันไปแอบดูเบอร์เธอมาจากมือถือริวมัน ที่ฉันโทรมาเพราะฉันอยากรู้ว่าสิ่งที่เธอพูดตอนเย็นว่าเธอชอบฉันนะเธอพูดจริงเหรอ)
    "ฉันพูดจริงขอโทษนะที่พูดออกไปแบบนั้น"
    (แล้วถ้าฉันจะบอกว่าความจริงฉันก็ชอบเธอเหมือนกันเธอจะเชื่อฉันไหม)
    "นายหมายความว่ายังไง"
    (ถ้าเธอบอกกับฉันอีกครั้งตอนนี้ว่าเธอรักฉันจริงๆ ฉันก็จะบอกความรู้สึกของฉันให้เธอฟังเหมือนกัน) เขาหมายความว่ายังไงเขาอยากให้ฉันบอกรักเขาเหรอฉันอายนะถ้าบอกไปแล้เขาปฎิเส ธล่ะฉันจะเสียใจหนักกว่าเดิมแต่ถ้าไม่บอกฉันก็เสียใจเหมือนกันนั่นแหละ ตัดสินใจแล้วว่าจะบอก
    "ฉันรักนายเรียวฉันรักนายจริงๆ ไม่รู้ว่ารักตั้งแต่ตอนไหนแล้วนายล่ะ รู้สึกยังไงกับฉัน"
    (ถ้าเธออยากรู้คำตอบของฉันก็เปิดประตูระเบียงห้องเธอสิ) ฉันเดินไปเปิดประตูระเบียงและฉันก็ต้องแปลกใจที่เห็นเรียวมายืนอยู่ที่ ระเบียงห้องของฉันเข้าปีนขึ้นมาได้ยังไงกัน
    "เธอร้องให้จนตาบวมจริงๆ ด้วย"
    เรียวพูดก่อนจะเอานิ้วเรียวๆ ของเขามาปาดน้ำตาให้ฉันที่ไหลออกมาอีกครั้งตอนเห็นหน้าเรียว
    "นายขึ้นมาที่ระเบียงห้องฉันได้ไง"
    "ไมใช่เรื่องยากสำหรับฉันหรอก ฉันอยากมาบอกความรู้สึกของฉันเองต่อหน้าเธอ"
    "..."
    ขอให้เรียวชอบฉัน ขอให้เขาชอบฉัน ฉันอยากให้เขาบอกว่าเขารักฉัน ในใจฉันคิดแต่เรื่องนี้
    "ฉันก็รักเธอแอลลี่ฉันรักเธอฉันถึงพยายามตีสนิทกับเธอและที่ฉันพาเธอไปที่สนุกๆ มันก็เป็นเพราะฉันอยากอยู่กับเธอแค่สองคน"
    ตาเถรจ๋า~ ยายชีจ๋า~ (เขาคือใครเหรอ?) ฉันไม่ได้หูฝาดไปใช่รึเปล่าเรียวเองก็รักฉันเหมือนที่ฉันรักเขาเหรอฉันไม่ ได้กำลังฝันไปหรอกเพราะตอนนี้อ้อมกอดอุ่นๆ ของเรียวกำลังกอดฉันอยู่จริงมันคือความจริงไม่ใช่ความฝัน
    "แอลลี่ฉันขอเข้าไปในห้องเธอได้ไหมฉันยืนตรงนี้แล้วมันหนาว"
    "ได้สิ^^"
    ฉันให้เรียวเข้ามานั่งเล่นบนเตียงของฉันและฉันก็เอาแต่มองเขาและยิ้มไม่หุบเหมือนคนบ้าเลยอิๆ
    "หยุดยิ้มได้แล้วเธอทำให้ฉันกลัวนะ"
    "ก็ฉันดีใจอ่ะ"
    แล้วเรียวก็มองฉันแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัยเขามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นทำไมหรือ เขาคิดจะทำมิดีมิร้ายฉันในห้องนอนของฉันเองอย่านะฉันยังไม่เคยมีอะไรกับใคร นะฉันยังเป็นสาวบริสุทธิ์ผุดผ่องอยู่นะ แล้วจู่ๆ เรียวก็ยื่นหน้าหล่อๆ ขาวๆ ชวนเคลิ้มของเขาเข้ามาใกล้หน้าฉันก่อนที่เขาจะจูบลงที่ริมฝีปากของฉันอย่าง เร่าร้อนจนฉันแทบละลายเพราะคางของเขาเวลาจูบฉันช่างดูเซ็กซี่เหลือเกินจนฉัน อยากจะละลายเป็นเนยจริงๆ (เกี่ยวอะไรกัน) เรียวค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกจากฉันช้าๆ ก่อนที่เขาจะยิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน
    "อย่าบอกให้ริวรู้เรื่องของเรานะ"
    ฉันหันไปมองเรียวอย่างสงสัยเขาหมายความว่ายังไงที่ไม่ให้บอกริว
    "หมอนั่นนะชอบเธอมากฉันเลยไม่อยากให้มันรู้เรื่องนี้เพราะมันคงเสียใจมากเธอ แกล้งคบกับริวมันต่อไปได้ไหมแล้วค่อยๆ ห่างกับมันทีละนิดมันจะเป็นการทำร้ายจิตใจริวน้อยกว่า"
    เขาอยากให้ฉันแกล้งคบกับริวต่อเหรอ ฉันจะทำยังไงดีฉันจะทำได้เหรอ
    "แล้วเราล่ะเราก็ต้องแอบคบกันเหรอ" ฉันหันไปถามเรียวที่ดูเครียดไม่แตกต่างจากฉัน
    "แค่ระยะเดียวนะแอลลี่ฉันไม่อยากให้หมอนั่นเสียใจจริงๆ เพราะแบบนี้ไงฉันถึงไม่อยากบอกเธอว่าฉันรักเธอแต่พอเธอมาสารภาพว่าเธอชอบฉัน ฉันก็เลยไม่อยากโกหกเธอเพราะฉันชอบเธอแอลลี่"
    เรื่องมันชักวุ่นวายยังไงก็ไม่รู้สิฉันจะต้องแกล้งเป็นแฟนริวต่อไปตามที่ ตกลงไว้กับเรียวคือฉันต้องค่อยๆ ทำตัวห่างจากริวจนเขาตัดใจจากฉันได้เอง