ภารกิจแม่มดร้ายจับหัวใจนายสุดหล่อ ><

37
การแข่งขันที่ไม่ได้ตั้งใจ.
“เดี๊ยวสิ  นายจะเข้าไปในสภาพแบบนี้อะหรอ -0-”
 
ฉันดึงข้อมือเอรอสไว้ทัน ก่อนที่หมอนี่จะพรวดพราดเข้าไปในเมืองที่มีแต่สุดยอดนักต่อสู้
 
“แล้วเธอคิดว่าเราจะควรจะทำยังไง =_= ”
 
เอรอส หันมาทำหน้าขมวดคิ้วฉัน ไม่น่ารักเอาซะเลยนะ โฮะ ๆ อย่างฉันน่ะต้องมีแผนดีอยู่แล้ว >O<
 
“ก็เปลี่ยนชุดน่ะสิ โฮะ ๆ ฉลาดล่ะสิ >O<”
 
“(- -*) เรื่องแค่นี้ฉันก็คิดได้น่ายัยเพี้ยน”
 
“หนอยยยยยยย -0- แล้วทำไมนายไม่บอกก่อนที่ฉันจะบอกล่ะเจ้างั่ง ! ”
 
“ก็พอดีว่าฉันไม่มีไม้กายสิทธิ์ไงยัยเซ่อ แล้วเธอพูดเหมือนเธอมีอย่างงั้นแหละ- -* ”
 
“โฮะ ๆ แน่นอนอยู่แล้วยะ ถ้าไม่มีแล้วฉันจะพูดทำไม คอยดูฉันให้ดีเถอะ แบร้ :P ”
 
ฉันแลบลิ้นใส่เอรอสก่อนจะล้วงมือเข้าไปในผ้าคลุม และคลำหาไม้กายสิทธิ์ของฉัน เอ๊ะ ! ไม้ .. ไม้ของฉันหายไปไหนล่ะ (. .    ) (    . .)
 
“เหอะ ๆ -  -+”
 
“นิ่ ! นายอย่าทำหน้าอย่างนั้นใส่ฉันสิย้ะ ฉันว่าฉันเก็บไว้ตรงนี้ มันก็ต้องอยู่ตรงนี้แหล่ะน่า”
 
ฉันถอดผ้าคลุมแม่มดออกมาสะบัด แต่ก็ไม่มีอ่ะ TOT แงงงงงงงง  มันหายไปไหนอ่ะ มันเป็นรุ่นที่ดีที่สุดในตอนนี้เลยน้า TTOTT
 
“เหอะ - - ทีนี้จะเอายังไงล่ะ สงสัยคงจะหล่นตอนที่ตกมาจากไม้กวาดนั่นแหละ”
 
“ก็ไปมันทั้งอย่างนี้แหละ แต่มันติดก็ตรงที่ว่าเราจะทำอะไรไม่ได้สะดวกนัก เพราะเงินตราเราก็ไม่ได้เอาติดตัวมาสักกะติ้ด แถมอีกอย่าง คนในเมืองนี้ก็จะรู้ว่าเราไม่ใช่คนของเมืองว่ามารีนเราก็จะเหมือนคนต่างถิ่นแล้วเราก็จะทำอะไรไม่ได้สะดวกเพราะจะโดนจับตามองตลอด แต่ยังไงก็ช่างเถอะไปตายเอาดาบหน้าละกัน ลุ้ย >_</ ”
 
ฉันกำมือและชูมือขึ้นฟ้า เพื่อเรียกกำลังใจจากเราทั้งสองคน
 
“ยัยเพี้ยน =_= ”
 
แต่หมอนี่ไม่เล่นด้วยเอาซะเลยทำหน้าเนือย ๆ แล้วเดินนำหน้าฉันไปเฉยเลย ชิ -3-
 
“นิ่ ! รอด้วยเส้ตาบ้า ! ”
 
>_< ฉันหลับหูหลับตาวิ่งตามเอรอสไป ให้ตายสิ หมอนี่ขายาวชะมัดก้าวนิดเดียวก็ไปตั้งไกลแล้ว ขาคนหรือปล่าวเนี่ย หรือว่ากินเสาไฟฟ้าเข้าไปทุกวันถึงได้ตัวสูงขนาดนี้...
 
”จว้าย ! ”
 
ปึก !
 
“เดินอย่างไงของนายเนี่ย จะหยุดก็บอกกันก่อนเส้ ! ”ฉันว้ากใส่เอรอส
 
“เธอช่วยแหกตาดูก่อนได้มั้ยยัยเพี้ยน - -+”
 
“=_= อะไรของนาย”ฉันจึงโผล่หัวออกมาจากข้างหลังของเอรอส
 
O_O เย้ย ! ด่านตรวจแม่มด พ่อมดเข้าเมือง ซวยแล้ว -0-
 
“พวกเจ้ามาจากเมืองใด แต่งตัวแปลก ๆ แบบนี้คงไม่ใช่คนของเมืองวามารีนเป็นแน่แท้” หนุ่มรุ่นราวน่าจะคราวเดียวกับฉันถาม หูยยย  ตัวสูงชะมัดนี่ฉันต้องแหงนน้าคุยเลยนะเนี่ย (   ‘ ‘ )
 
“เอ่อ.. คือข้ามาจากเมืองโคเวล ข้าชื่อแมรี่ แหละนี่สหายข้า ชื่อ เอรอส”
 
ฉันชี้ไปทางเอรอสเพื่อแนะนำตัว และให้มีพิรุธน้อยที่สุด ทหารอีกคนเพ่งมองฉันกับเอรอสตั้งแต่เส้นผมยันเล็บขบ มองขนาดนี้จับกินเลยไหมท่าน -.-
 
“มาจากโคเวลงั้นรึ ?”ทหารคนที่ตัวสูงถาม
 
“อ่า.. ใช่ (- -) (_ _)” ฉันพยักหน้า
 
“แล้วพวกเจ้ามาที่นี่เพราะเหตุใด ?”ทหารคนเดิมถาม
 
เอิ่ม..เอาล่ะสิ ลืมคิด จะตอบว่าไงดี (. .   )  (   . .)
 
“ข้ารู้สึกว่าเจ้าจะมีพิรุธนะ จับส่งสภาดีไหมห้ะ !”แงงงง  มันขึ้นเสียงค่ะท่านผู้อ่าน ใจเย็นเส้เว้ย คิดอยู่ TOT
 
“คือพวกเราได้ข่าวว่าที่นี่กำลังเปิดการประลองยุทธ เพื่อหาผู้สุดยอดที่สุดมาประชันกัน ข้าเลยเดินทางมาเพื่อสิ่งนี้”
 
เอรอสโพล่งขึ้นหลังจากที่เงียบมานาน แล้วหมอนี่รู้ได้ไงว่ามีการประลองยุทธอ่ะ เอ๊ะ เป็นหมอดูรึเปล่า ?
 
“อ้ะ ! ใช่จริงด้วย ข้านี่ขี้ลืมจริง ๆ ^^”  < ---- เหงื่อตก
 
“อ้อ  งั้นเองรึ งั้นข้าต้องขออภัยที่เสียมารยาท ถ้าเจ้ามาเพื่อลงแข่งล่ะก็เชิญด้านนี้”พูดเสร็จไอ้ทหารจอมโหดก็เดินนำเราไป
 
“นายรู้ได้ไงว่าที่นี่กำลังมีการแข่งขันประลองยุทธน่ะ ”ฉันซุบซิบกับเอรอสเบา ๆ แล้วเดินตามไปอย่างเงียบ ๆ
 
“ก็ฉันเห็นป้ายประกาศที่ติดอยู่ที่ตู้ข้างป้อมประการพอดีน่ะสิ  เกือบไปแล้วไหมล่ะยัยเพี้ยน จะทำอะไรไม่ยอมคิดให้ดีก่อน เกือบโดนจับกันแล้วไหมล่ะ( - -* )”
 
“แหม   ก็ใครจะไปคิดล่ะ ”
 
“กระซิบอะไรกันน่ะ - -+ ”
 
“กำลังคิดว่าเมืองนี้สวยจังเลยนะท่าน  แหะ ๆ เนอะเอรอสเนอะ ว้าว สวยๆ ๆ *0* ”
 
ฉันทำตาปริบ ๆ อ้าปากหวอ แล้วหันมองไปรอบ ๆ เมืองทำเป็นตื่นเต้นสุด ๆ เนี่นไหมล้า โฮะ ๆ เราเดินกันสักพักก็มาถึงหน้าตึกสูงใหญ่แห่งหนึก มีป้ายติไว้ว่า การแข่งขันการต่อสู้ครั้งที่ 899
 
“ถึงแล้ว - -/ พวกท่านเชิญเข้าไปลงทะเบียนแล้วเตรียมตัวอีก 7 วันเราจะเริ่มการแข่งขัน ข้าขอตัว”ชายตัวสูงเท่าเปรตโค้งคำนับให้หนึ่งครั้งและหันหลังเดินกลับไป
 
“ทีนี้เรามีปัญหาใหม่แล้วล่ะ (-  -+   )  ”
 
“อะไรของเธออีกล่ะยัยเพี้ยน (- -* )”
 
“ใครจะเป็นคนลงแข่งขันนนนนนนนนนนนนน !!!!!! ”