ภารกิจแม่มดร้ายจับหัวใจนายสุดหล่อ ><
เขียนโดย BloodyMary
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.30 น.
แก้ไขเมื่อ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.07 น. โดย เจ้าของนิยาย
27) ไม้กายสิทธิ์.
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ27
ไม้กายสิทธิ์.
ณ ห้างเซนทรัลก๋อกก๋อยวิ้ง ๆ
“หุบปากสักทีได้ไหม นายอ้าปากค้างตั้งแต่เข้ามาแล้วนะ เดี๋ยวก็โดนจับได้หรอก ! ”ฉันหันไปบ่นคนข้าง ๆ ที่ทำตัวเหมือนบ้านนอกเข้าห้าง - -*
“เธอก็มาลองเป็นฉันดูเส้ ! มีแต่อะไรแปลก ๆ ก็ไม่รู้เต็มไปหมด นั่น ๆ อะไรอ่ะ ( O_o )// ”เอรอสชี้ไปยังขนมเมเปิ้ลสอดไส้ช็อกโกแลตที่รูปร่างคล้ายอมยิ้มทั่วไปแต่เมื่อเข้าปากมันจะกลายเป็นรสเผ็ดจนแสบก้นเลยทีเดียว
“ขนม - - ”ฉันตอบห้วน ๆ ก็เอรอสถามมากมาตั้งแต่เดินเข้ามาแล้วนิ่ เมื่อยปาก - -*
“แล้วนั่นอ่ะ ๆ \\(o_O ) ”เอรอสชี้ไปยังลูกช้างตัวเท่าขี้มดหน้าตาน่ารักลายจุดสีชมพู
“ตุ๊กตา - -+ ”
“แล้วนั่นอ่ะ ๆ ( O_o )// ”เอรอสวิ่งไปหยุดอยู่ที่ร้านขายไม้กายสิทธิ์ จริงสินะบางทีเอรอสอาจจะต้องหัดใช้เวทมนต์
“ร้านขายไม้กายสิทธิ์ นายอยากได้สักอันไหมล่ะ ? ”เอรอสทำตาโตเท่าไข่ตุ่นทันที
“ได้หรอ OoO ”
“แน่นอนมากับป๋าซะอย่าง >.O ”ฉันจึงเดินนำเอรอสเข้าไปในร้านกายสิทธิ์
ร้าน มะลึกกึ๋กกึ๊ย.
“พวกเจ้าต้องการอะไรรึ ? ”คุณลุงหนวดยาวรุงรังเดินหลังค่อมเข้ามาถามฉัน
“คือข้าต้องการไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากต้นโอ๊คหนึ่งอัน คุณลุงพอจะมีไหมค่ะ ^^ ”
“อ๋อ ได้สิจ้ะ แล้วเจ้าใช้เองรึเปล่าล่ะ ? ”
“เปล่าหรอกค่ะ ^^ คนนี้ต่างหากค่ะ ”ฉันชี้ไปทางเอรอสที่ตอนนี้กำลังตื่นเต้นเหมือนเด็ก ๆ
“จะดีหรอเคโระ ? ”ดุ๊กที่เกาะอยู่ที่ไหล่ฉันกระซิบถามขึ้นหลังจากที่เงียบมานาน
“เอาน่าดุ๊ก เผื่อฉุกเฉินเจอทหารจากสภา เอรอสจะได้สู้ได้ไงล่ะ ^^ ”ดุ๊กทำท่าจะถียงแต่คุณลุงก็พูดขัดขึ้นก่อน
“เอ..เจ้ามีกลิ่นของมนุษย์นิ่ -..- ”คุณลุงที่เพิ่งเดินเข้าใกล้เอรอสใช้จะมูกตัวเองดมฟุดฟิด เวรแล้ว O_O
“คะ..คือว่าเราเป็นศูนย์วิจัยหน่ะค่ะคุณลุง ได้รับให้ไปสำรวจโลกมนุษย์เพิ่งจะได้กลับมาเมืองแม่มดนี่แหละค่ะ ^^’ ”
“อ้องั้นเองรึ งั้นตามข้ามาเลย ^^ ”แล้วคุณลุงก็เดินนำเอรอสไปในซอก ๆ หนึ่งของร้าน เอรอสหันมามองหน้าฉันนิดนึงเพื่อเป็นเชิงถามว่าลุงคงไม่หลอกฉันไปฆ่าใช่ไหม ? ฉันจึงพยักหน้าช้า ๆ ประมาณว่า เข้าไปเหอะย่ะลุงไม่กินตับนายหรอก เอรอสจึงเดินตามคุณลุงเข้าไป
Aros Past//
“อ่ะ ไหนเจ้าลองจับไม้นี้สิ ^^ ”ตาลุงแก่ ๆ แต่งตัวแนวแฟนตาซีที่คล้าย ๆ กับผมติดที่ไม่ได้ใส่ผ้าคลุมเหมือนกับผม หยิบไม้ที่เพิ่งค้นออกมาจากกล่องกระดาษจากลังเก่า ๆ เอิ่ม - - ผมก็ไม่เข้าใจว่าจะเรียกห้างได้ยังไงนี่มันตลาดนัดชัด ๆ
“ครับ”ผมหยิบไม้ที่มีลักษณะคล้ายกิ่งไม้หนาที่ทำจากต้นโอ๊คแต่ถูกขัดเกลามาอย่างดีจากมือของตาลุงแก่ โว้ว >O< เจ๋งแฮะ เหมาะมือมากเลย ตาลุงนี่มีสัมผัสพิเศษรึเปล่า
“เจ้าชอบรึเปล่า? ”
“เหมาะมือดีมากครับ งั้นผมเอาอันนี้แหละครับ”
“ได้เลย ๆ งั้นเดี๋ยวข้าเอาไปตรวจก่อนนะ เจ้าเดินออกไปรอข้างนอกก่อนเลย”แล้วลุงก็หยิบไม้จากมือผมไป ผมจึงเดินออกมาหาแมรี่ที่ตอนนี้นั่งจิบน้ำอะไรสักอย่างสบายใจเฉิบกับกบพิลึกของเธอ
“ได้แล้วหรอ ? ”คนตรงหน้าถามขึ้นเมื่อเห็นผมเดินออกมา
“ยัง - - ”พูดไม่ทันขาดคำตาลุงแก่ก็เดินหลังค่อมออกมาจากในร้าน
“ได้แล้ว ๆ ไม้นี้ใช้ระวัง ๆ หน่อยนะรู้สึกว่ามันจะถูกชะตากับเจ้า แต่ไม้นี้เป็นรุ่น rockhard ออกจะรุนแรงมากถ้าใช้ไม่ระวังมันจะเกิดผลร้าย แต่ถ้ามันชอบเจ้าก็คงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ^^
”รุ่นอะไรนะ ร็อคฮาร์ดหรอน่าสนุกดีแฮะ ผมรับไม้กายสิทธิ์มาจากมือคุณลุงมาเพ่งอย่างอยากรู้ ชอบฉันงั้นหรอ O_O มันพยักไม้เอง โอ้แม่เจ้า O[]O
“48,000 โคเวลจ้ะ ”สกุลเงินชาติไหนฟะ - -
พรวด ! น้ำพุ่งออกจากปากยัยเพี้ยนทันที
“จ่ายไปสิยัยเพี้ยน ^^ ”ผมหันไปบอกคนข้าง ๆ ที่ตอนนี้อ้าปากหวอเพราะราคาไม้กายสิทธิ์ มันแพงขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย
“ห้ะ ! 48,000 เลยหรอลุง ลดให้หน่อยได้ไหมอ่ะ (. . ) ”ยัยเพี้ยนทำท่ายึกยัก อ้าว ๆ ถ้าจะไม่ซื้อให้แล้วมาพูดให้อยากได้ทำไมฟะ - -
“งั้นข้าลดให้เจ้าเหลือ 40,000 แล้วกันนะ เห็นแก่ความน่ารักของวัยรุ่น นี่คงจะเป็นแฟนกันสินะ เหมาะสมกันดีนะพวกเจ้าเนี่ย ^^ ”เป็นแฟนกันหรอ ฮะ ๆ ตลกดีนะมีคนมองเราเป็นแฟนกันด้วย ทั้ง ๆ ที่กัดกันตลอดเวลา
“คือข้าไม่ได้...”
“แน่นอนครับลุง แฟนผมน่ารักใช่ไหมครับ ^^ ”แล้วผมก็เดินไปอบไหล่แมรี่ไว้ แมรี่ทำท่าปัดออกแต่ผมก็ใช้แรงตัวเองโอบไว้แน่น ยัยนี่หน้าแดงด้วยแฮะ ฮร่า ๆ นาน ๆทีถึงจะได้เห็นนะเนี่ย อย่างงี้ต้องแกล้งให้เข็ด อยากแกล้งผมก่อนทำไมล่ะ ^O^
“โฮะ ๆ ^O^ น่ารักดีนะพวกเจ้าเนี่ย ”เอาอีกละ โลกนี้นี่ขำแบบนี้เหมือนกันรึไงนะแต่ดูเหมือนตาลุงจะจับผิดผมได้
“เอ..ข้าว่าเจ้าพูดภาษาแปลก ๆ นะ ”ซวยแล้วไงจะไม่ให้แปลกได้ไง ผมเป็นมนุษย์ครับไม่ใช่พ่อมด
“คือผม เอ้ย ! ข้าลงไปสำรวจโลกมนุษย์นานไปหน่อยเลยติดมาน่ะ โฮะ ๆ ^O^ ”แล้วผมก็เป็นไปกับเค้าด้วย - -“
“อ้ะนี่ลุง”ยัยเพี้ยนยื่นกระดาษที่มีสัญลักษณ์แปลก ๆ แปะอยู่พอตาลุงนั่นรับเสร็จก็รีบลากผมออกมาทันที
End Aros Past//
ฮู่ว ~ เกือบไปแล้วไหมล่ะ ฉันลากเอรอสออกมานอกร้านก่อนที่ลุงจะสงสัยไปมากกว่านี้ สงสัยต้องฝึกเอรอสเกือบทุกอย่างแล้วล่ะ - -*
“นายหัดจำบุคลิกฉันแล้วก็เอาไปใช้บ้างเซ่ ! เดี๋ยวก็โดนจับส่งสภาหรอก ! ”ฉันหันไปแว้ด ๆ ใส่คนข้าง ๆ ทันทีที่ออกมาพ้นเขตร้านตาลุงนั่น
“ก็เธอไม่ได้สอนฉันนิ่ - -^”เออจริงของมัน เย้ย !
“แต่นายก็น่าจะเรียนรู้เองนิ่ยะ ไม่เห็นต้องให้ฉันสอนเลย ไหวพริบอ่ะมีไหม !”
“รู้แล้วล่ะน่า ว่าแต่เมื่อไหร่เธอจะปล่อยมือฉันสักที -///-”ชะอุ้ย ! ฉันรีบปล่อยมือจากเอรอสทันที นี่ฉันจับมือเอรอสมาตั้งนานหรอเนี่ย >///<
“แล้วนายน่าแดงทำไมยะเขินหรอ กิ้ว ๆ ^^ ”ฉันยื่นหน้าเข้าไปใกล้ พลางเล่นหูเล่นตาแกล้งหมอนี่สนุกจริง ๆเล้ย !
“บ้าน่า ! ”แล้วเอรอสก็ผลักหัวฉันออก เจ็บนะยะ -^- “แล้วเธอน่าแดงทำไม กิ้ว ๆ ” นี่ฉันหน้าแดงหรอเนี่ย ฉันเอามือลูบหน้าตัวเองร้อน ๆ จริง ๆ ด้วยแฮะ ! แล้วเอรอสก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ๆ นายอย่ามาล้อเลียนฉันนะ ! ฉันจึงรีบผลักออก
“อากาศมันร้อนย่ะ (. . )”
“หรอจร้ะ แมรี่คนสวย ^^ ”แล้วเอรอสก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้อีก -///-
“ไปกันได้แล้วเคโระ !!!!!! ”แล้วดุ๊กก็มาช่วยชีวิตฉันอีกครั้ง ด้วยเสียงอันทรงพลังจนขี้หูแทบออกมาเต้นระบำ
“ชะ..ใช่ แล้วต่อไปนี้เราต้องพูดภาษาแม่มดกันเข้าใจ๋ ? ”ฉันเข้าบทโหดแก้เขิน ก็มันเขินอ่ะ
“รู้แล้วล่ะน่ายัยเพี้ยน - -^”เอรอสทำหน้าเซง
“อ๊ะอ๋า ! นั่นไม่ใช่ภาษาแม่มดนะจร้ะ ^^ ”ฉันค้าน
“ข้ารู้แล้ว - -”
“เยี่ยม ! ”ฉันยกมือแล้วชูนิ้วโป้งให้เอรอส มันกำลังฮิตที่โลกมนุษย์ใช่ไหมล่า ^^ ฉันเรียนรู้ไวนะ >O<
- -^ (สีหน้าเอรอส) ไม่เล่นด้วยก็ได้ชิส์!>3<
“แล้วเราต้องไปไหนกันต่อดุ๊ก? ”ฉันหันไปถามดุ๊กที่โกะอยู่ที่หัวไหล่
“ร้านเสื้อผ้าก่อนแล้วกันเคโระ ”
“เจ๋ง ! งั้นไปกันเล้ย >O< ”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ