ภารกิจแม่มดร้ายจับหัวใจนายสุดหล่อ ><

 19
ใจที่เปลี่ยนไปของเอรอส
 
“นี่นายจะบ้าหรอ ! ให้ฉันเข้าไปอาบน้ำในป่าคนเดียวเนี่ยนะ ! ” ยัยเมมเบอร์ก็บ้าเหลือทน ถ้าฉันถูกงูกัด ช้างทับ ไส้เดือนกินเท้า มดตะนอยต่อยก้นขึ้นมาใครจะรับผิดชอบล่ะห้า >O<
 
“ฉันก็จะไปด้วยอยู่นี่ไง ทั้งร้อนทั้งเหนียวตัวไปหมด ฮ้าว วว ~ )O( ” เอรอสพูดจบก็เดินนำหน้าเข้าป่าไปทันที O_O อาบน้ำด้วยกันงั้นหรอ ? บ้าไปแล้ว >O< แต่พอมองไปรอบ ๆ เมื่อไม่มีเอรอสบรรยากาศก็วังเวงวิเวกวิโหวงทันที TTOTT
 
“รอด้วยเส้ >O< ” ฉันรีบวิ่งไปจับชายเสื้อเอรอสแล้วเดินตามเค้าไปอย่างเงียบ ๆ ในป่ามืดมากมีเพียงแสงจันทร์ที่สาดส่องลงมาพอให้เห็นลาง ๆ เท่านั้น ผีจ๋าอย่าออกมานะ >O<
 
“นี่นายแน่ใจหรอว่ามาทางนี้อ่ะ ? ”ฉันกระตุกชายเสื้อเอรอสให้เค้าตอบคำถาม เพราะเนื่องจากเดินมาจนขาลากแล้วก็ยังไม่เจอน้ำตกที่เอรอสว่าสักที TOT
 
“หนวกหูน่า - -+ ”หนอยยยย !! เดี๋ยวปั๊ดชกให้กระเด็นเล้ยยยย !!
 
ซ่า ~
 
อ๊ะ ! เสียงน้ำตกนี่ เย้ ๆ >O< ในที่สุดก็ใกล้จะถึงสักทีนะ เอรอสเร่งฝีเท้าเร็วขึ้นเมื่อได้ยินเสียงน้ำตก จนในที่สุดน้ำตกก็อยู่ตรงหน้าพวกเราแล้ว ว้าววววว >O< สวยจังเลย *^* น้ำตกที่อยู่ท่ามกลางแสงจันทร์ช่างสวยงามจริง ๆ สายน้ำกระทบกับเงาของจันทร์ทำให้ส่องเป็นกระกายวิบวับ ไออุ่น ๆ ปะทะเข้ากับร่างกายของฉันทันที O_O นี่ฉันลืมเอาผ้ามาเปลี่ยนนี่นา มัวแต่รีบตามเอรอสมา แล้วทีนี้จะเอาที่ไหนเปลี่ยนกันล่ะเนี่ย TOT
 
พลั่ก !
 
กรี๊ดดดดดดดดดด ดดด !!! ไอ้เอรอสบ้า ! นายกล้าถีบฉันตกน้ำหรอ !! หนอยยยยแน่ะ !! แล้วเราจะได้เห็นดีกัน ฮึ่ย !
 
….
 
“มุกตื้น ๆ แบบนี้ใช้ไม่ได้ผลหรอกแมรี่ ^^ ”
 
“....”
 
“ถ้าเธออยากจะดำน้ำให้ตัวเองหายใจไม่ออกฉันก็ไม่ว่าไรนะ ^^ ”
 
“....”
 
“และถึงเธอจะจมน้ำฉันก็ไม่ลงไปช่วยหรอกนะแมรี่ -0- ”
 
“....”
 
“มันไม่ตลกหรอกนะแมรี่ รีบโผล่หัวเน่าๆของเธอขึ้นมาบนผิวน้ำเดี๋ยวนี้ !”
 
อึก ๆ นี่ฉันกลืนน้ำอึกที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย -0- ไอ้เอรอสบ้า รีบกระโดดลงมาช่วยหน่อยสิโว้ยยย !! ฉันจะหายใจไม่ออกอยู่แล้วนะ >O<
 
“ฉันกลับละนะถ้าเธออยากจะเดินกลับคนเดียวก็ตามใจ นิ่ ! แมรี่ ! ฉันไปจริง ๆ นะ ถ้าผีออกมาระหว่างทางฉันไม่รู้ด้วยนะ !! ”
 
“...”
 
“โธ่เว้ย ! ”
 
ตู้มมมมมม มม !
 
อ๊ะ ! เอรอสกระโดดลงมาช่วยฉันแล้วเย้ ๆ >O< ไม่ไหวแล้วฉันรีบแหวกว่ายสายน้ำที่ไหลเชี่ยวทันที
 
ฮึ่บ ! เฮือก ! เกือบไปแล้ว ฉันว่าถ้าฉันโผล่ขึ้นช้าแม้แต่วินาทีเดียวฉันคงได้จมน้ำจริง ๆ แน่ >O<
 
(o_O   ) ซ้าย ( O_o) ขวา เอ๊ะ! ทำไมเอรอสยังไม่โผล่ขึ้นมาอีกล่ะนี่มันก็ตั้ง 5 นาทีแล้ว -0- หรือว่าจะถูกงูกัด เหน็บกิน หัวกระแทกหิน ก้นกระแทกน้ำ O_O ไม่น้า !! ฉันก็ต้องเดินกลับที่พักคนเดียวหน่ะสิ >O< (คิดได้แค่นี้หรอย่ะ - - )
 
“นี่ ! ฉันไม่ตลกเลยนะยะ ฉันแกล้งนายได้แต่นายห้ามแกล้งฉัน ! โผล่หัวขึ้นมาเดี๊ยวนี้นะ !!”ฉันตะโกนก้อง รู้สึกว่าเสียงดังไปทั่วป่า แต่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าเอรอสจะโผล่ขึ้นมา ให้ตายสิโรบิ้น ! ฮึ่บ ! ฉันกลั้นหายใจแล้วดำลงสู่ใต้น้ำทันที แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะเห็นเงาของเอรอส ในน้ำก็มืดสนิท TOT ไม่เอาน้า อย่าเล่นแบบนี้สิ T^T ฉันดำผลุบดำโผล่ไปทั่วแต่ก็เริ่มเหนื่อยเพราะน้ำตกที่นี่ไหลเชี่ยวมาก อึก ๆ นี่ฉันดื่มน้ำเข้าไปกี่อึกแล้วเนี่ย >O< ฉันตัดสินใจสูดหายใจให้เต็มปอดแล้วดำอีกครั้งและครั้งนี้ฉันจะดำให้ลึกกว่าเดิม ฮึ่บ ! อ๊ะ! O_O นั่นมันคนใช่ไหม ? ฉันว่ายเข้าไปใกล้ ๆ ก็เห็นร่างของเอรอสนอนสลบลอยอยู่กลางสายน้ำที่ไหลเชี่ยว ฉันรีบว่ายเข้าไปแล้วโอบเขาจากทางด้านหลังแล้วดึงเขาขึ้นจากน้ำทันที
 
เฮือก >O< แฮ่ก ๆ เกือบหายใจไม่ทัน -0- ฉันลากเอรอสขึ้นฝั่งอย่างทุลักทุเล ก็ตัวหมอนี่หนังยิ่งกว่าควายท้องแฝดซะอีก - -+ ฉันจับเอรอสนอนหงายแล้วเอาหูแนบกับหน้าอกของเขา
 
ตึก ๆ ตึก ๆ เสียงหัวใจเต้นอ่อนมากเลย ฉันจะทำยังไงดี >O< อ๊ะ O_O เวทมนต์ยังไงล่ะฉันนี่ฉลาด จริง ๆ เอ ... ว่าแต่จะใช้คาถาอันไหนดีอ่ะ นึกไม่ออกเลย (. .   ) แล้วถ้าเกิดเสกผิดเป็นหยุดหายใจฉันก็ซวยหน่ะสิ >O< ยิ่งผิดตลอดเลยด้วย (   ‘ . ‘ ) นึกออกแล้ว >O< ตอนอยู่โลกแม่มดศาสตราจารย์ แอมเบริท์ เคยบอกว่าโลกมนุษย์ช่วยคนจมน้ำด้วยกันปั๊มหัวใจ ฉันนี่ฉลาดอีกแล้ว -0-
 
ฉันเอามือทั้งสองข้างกดลงบนหน้าอกเอรอส 1 2 3 ฮึ่บ ! 1 2 3 ฮึ่บ ! อ้าว O_O ทำไมยังไม่มีน้ำพุ่งออกมาเหมือนที่ศาสตราจารย์บอกอีกล่ะ หรือว่าต้องทุบ 1 2 3 ปั้ก ! 1 2 3 ปั้ก ! เอ๊ะ ! หรือว่าต้องถีบ - -+ คงไม่ใช่หรอก -^- แล้วศาสตราจารย์ก็บอกอีกว่าถ้าปั๊มหัวใจแล้วยังไม่ฟื้นให้ทำยังไงน้า..เอ..ดันลืมไปซะได้ อ๋อ ! จำได้แล้ว ผายปอดยังไงล่ะ ก็แค่บีบจมูกเอรอสไว้แบบนี้แล้วก็เป่าลมเข้าไปในปากเพื่อดันน้ำออกมาจากปอด ง่าย ๆ แค่นี้เอง สบายบรื๊ออยู่แล้ว >O< ว่าไงนะ ! O_O เป่าปาก (บอกเองตกใจเอง) แต่ไม่เป็นไรหรอกน่าก็เค้าอุตส่าห์จะช่วยชีวิตเรานี่นา แล้วถ้าหมอนี่ไม่รู้ก็คงไม่เป็นไรสินะ
 
ตึกตัก ๆ ตึกตัก ๆ ฉันรู้สึกได้ถึงหัวใจที่เต้นแรงมาก จนเหมือนจะกระเด็นออกมา ฉันค่อย ๆ เอื้อมมือไปบีบจมูกเอรอสเบา ๆเอาล่ะ ! สูดหายใจลึก ๆ เก็บลมไว้ในปากให้มากที่สุด สูดดดด ดด ‘ )o( ‘ ฉันค่อย ๆ ก้มลงเพื่อผายปอดให้เอรอส เมื่อปากของเราสัมผัสกัน ฉันจึงเป่าลมที่เก็บไว้ในปากใส่เข้าไปในปากของเอรส ฉันรู้สึกว่าริมฝีปากของเขาเย็นมาก นายจะต้องไม่ตายนะ นายจะต้องไม่ทิ้งฉันไว้คนเดียวนะ กลับมานะเอรอส..ฉันค่อย ๆ ถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง ความเงียบเริ่มครอบงำในใจฉันอีกครั้ง ฉันนิ่งรอดูว่าเอรอสจะฟื้นหรือเปล่า แต่ก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับจากคนตรงหน้าเลย
 
ขึ้นมาทะเลาะกับฉัน ฮือ ๆ ฉันทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดแรงและหมดหวัง ฮือ ๆ นายจะจากฉันไปแบบนี้ไม่ได้นะ ! น้ำใส ๆ ไหลลงอาบแก้มของฉัน ฉันปล่อยให้มันไหลอยู่อย่างนั้น ฉันรู้สึกเหมือนเป็นคนฆ่าเอรอสด้วยมือของฉันเอง ฮือ ๆ
 
“คนบ้า !! ฟื้นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ ! นายจะปล่อยให้ฉันเดินกลับออกจากป่านี้คนเดียวไม่ได้นะ! ฮือ ๆ
”ฉันเข้าไปเขย่าเอรอสอย่างแรง ทั้งทุบ ทั้งต่อย แต่เค้าก็ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย ฮือ ๆ นี่ฉันต้องเสียนายไปจริง ๆ หรอ ฮือ ๆ ฉันบอกให้นายตื่นขึ้นมายังไงเล่า !! ฮึก ๆ ตื่นนะ !! ตื่นเส้ !! ฮือ ๆ
 
                หมับ ! O_O กรี๊ดดดดด ดด !!
 
“ผีหลอกช่วยด้วย !! TOT ”
 
“ถ้าผีบ้านเธอจะหล่อขนาดนี้ก็นะ - -+”
 
ขวับ ! ฉันเงยหน้าขึ้นมองเอรอสทันที
 
“นี่นายยังไม่ตายหรอ O_O”
 
“ไม่ทันไรเธอก็แช่งฉันแล้วนะยัยเพี้ยน - -* อุตส่าห์โดดน้ำลงไปช่วยแท้ ๆ ไม่สำนึกบุญคุณเอาซะเลย   -^- ”เอรอสค่อย ๆ ยันตัวลุกขึ้นนั่ง “โอ้ย ! ทำไมตัวฉันปวดไปหมดแบบนี้เนี่ย *-* ”จะไม่ให้ปวดได้ไง ฉันทั้งทุบ ทั้งต่อยนายขนาดนั้น >O<
 
“แหม ! ใครช่วยใครกันแน่ยะ  ”
 
“ฉันตั้งใจจะช่วยเธอนะ แต่ฉันว่ายน้ำไม่เป็น (. .   )”
 
“ O_O วะ...ว่าไงนะ ! >O< นายว่ายน้ำไม่เป็นแต่ก็ยังกระโดดลงไปช่วยฉันเนี่ยนะ!! คนที่เพี้ยนมันน่าจะเป็นนายซะมากกว่าไม่ใช่ฉัน !! คนบ้า ! ” ฮึ่ย ! ไม่เข้าใจหมอนี่เลยจริง ๆ ทั้งที่ว่ายน้ำไม่เป็นแท้ ๆ แต่กลับกระโดดลงมาช่วยฉันอย่างไม่คิดชีวิตตัวเอง ! นายมันโง่ที่สุด !
 
“ก็ฉันเห็นเธอไม่โผล่ขึ้นมาสักที...ฉันเรียกก็ไม่ตอบ แล้วอยู่ ๆ สมองของฉันมันก็สั่งการว่าให้โดด ฉันพยายามมองหาเธอแล้วนะแต่ฉันก็มองไม่เห็นอะไรนอกจากความมืด...”เอรอสเอ่ยเสียงเศร้า เสียงที่ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน นี่นายเป็นห่วงฉันขนาดนี้เลยหรอ T_T เอรอสยังก้มหน้าพูดต่อไป ”ฉันเริ่มหายใจไม่ออก แต่พอจะดันตัวเองให้ขึ้นจากน้ำ ร่างกายกลับไม่ขยับแต่สมองของฉันก็สั่งการไม่ให้ตัวเองจมน้ำแต่ฉันก็ว่ายน้ำไม่เป็น...ฉันเป็นห่วงเธอมากนะรู้ไหม และเมื่อฉันเห็นเธอว่ายน้ำมาหาฉัน ฉันก็รู้ทันทีว่าเธอปลอดภัยแล้ว และฉันก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย...”
 
“ฉันขอโทษเอรอส...” ฉันรู้สึกว่าตอนนี้ฉันทำผิดกับนายไว้เยอะเหลือเกิน ถ้าฉันไม่แกล้งนายแบบนั้น นายก็คงไม่ต้องมาเจ็บปวดแบบนี้ T^T “ฉันขอโทษจริง ๆนะ”
 
“ไม่เอาน่า ยัยขี้แย ฉันไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อยแล้วอีกอย่างเธอปลอดภัยก็ดีแล้วหล่ะ ”เอรอสเอื้อมมือมาปาดน้ำตาที่หน้าฉันอย่างอ่อนโยน ทำไมนะ ? นายที่เย็นชาและกวนประสาทฉันอยู่เสมอตอนนี้มันหายไปไหนแล้ว หรือว่านี่ จะเป็นนิสัยจริง ๆ ของนายกันนะ...
 
“ขอบคุณนะ” พูดจบฉันก็เอื้อมมือไปจับมือของเอรอสที่ตอนนี้เย็นเฉียบเพราะน้ำตกแล้วดึงเอรอสเข้ามาทำเรื่องที่ฉันเองก็ไม่คิดว่าจะทำ ฉันจูบเอรอสหรอเนี่ย >O< แต่ความรู้สึกนี้ฉันเองก็หยุดไม่ได้แล้วล่ะ -0- แล้วเค้าก็มอบรสจูบที่ไม่เหมือนใครให้ฉัน ไม่เหมือนกับเอเธน...กลิ่นที่รันจวนทั้งร้อนและอบอุ่น จูบนี้ฉันอยากให้นายจำเอาไว้และเก็บความทรงจำของวันนี้ไว้ตลอดไปนะ เอรอสตักตวงความหวานจากริมฝีปากฉันไปอย่างสมใจ เขาค่อย ๆ ถอนริมฝีปากออกอย่างช้า ๆ
 
“เธอจูบกับมันแบบนี้หรือเปล่าแมรี่ ? ”
 
“นี่คงจะเป็นสาเหตุที่นายไม่ยอมคุยกับฉันสินะ ? ถ้าฉันบอกว่าฉันโดนเอเธนจูบแต่ฉันไม่ได้จูบตอบนายจะเชื่อฉันรึเปล่า ? ”
 
“ฉันเชื่อเธอ ^^ ” นี่ฉันกำลังหลงรักคนตรงหน้าอยู่รึเปล่านะ ?
 
“เรากลับกันเถอะตอนนี้ตัวเธอเย็นเฉียบเลยถ้าไข้ป่าถามหาแล้วจะยุ่งนะ” ฉันอยากให้นายอ่อนโยนแบบนี้กับฉันตลอดไปจังเลยเอรอส ><
 
“อื้ม >//< งั้นเรากลับกันเถอะ >O< ”เอรอสยื่นมือมาตรงหน้าเพื่อจะดึงให้ฉันลุกขึ้น ฉันจึงเอื้อมมือไปจับ เอรอสดึงฉันขึ้นยังแผ่วเบาแล้วเราก็เดินกลับท่ามกลางความมืดอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ แค่มีเขาอยู่ฉันก็ไม่กลัวอะไรอีกแล้วล่ะ ^^