ภารกิจแม่มดร้ายจับหัวใจนายสุดหล่อ ><

8.4

เขียนโดย BloodyMary

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.30 น.

  53 ตอน
  145 วิจารณ์
  71.79K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.07 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) อ่อนไหว ?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

11
อ่อนไหว ?
 
 
 
            ให้ตายสิอายชะมัด หมอนี่กล้าพูดได้ยังไงน้า อายชะม้าดดดดดด >///< แล้วอีกอย่างฉันไปเป็นของนายตอนไหนกันละยะ ! หรือว่าตอนนั้น ....
 
            “ไม่จริ๊ง ง ง ง ง !! ”
 
            “นี่เธอเป็นอะไรของเธอหน่ะ ..เอ๊ะ ฉันไม่เคยเห็นหน้าเธอมาก่อนเลยนิ่  นักเรียนใหม่หรอ ? ” เย้ย ! เอาล่ะสิ เผลอหลุดปากออกไปในประโยคสุดท้าย ซวยแล้วสิเรา ><
 
            “เอ่อ..ค่ะ ชื่อแมรี่เมส  วิลสัน  เพิ่งย้ายมาใหม่ค่ะ ! ”
 
            “อ๋อ  เธอสินะ ไหนลองออกมาแก้โจทย์เซตให้อาจารย์ดูหน่อยสิ ได้ข่าวว่าเธอย้ายมาจากอังกฤษ คงจะเก่งไม่น้อยสินะ J ”อาจารย์พูดยิ้มอย่างใจดี
 
“เอ่อ...คือว่า..”
 
            “555 ให้ยัยนั่นไปออกลูกเป็นควายยังง่ายกว่าอีกครับอาจารย์ ”หนอย !! ไอ้วายร้ายคอยดูฉันให้ดีเถอะ ฉันจะเอาให้นายขำไม่ออกเลย โฮะ ๆ >O<
 
            “ค่ะ อาจารย์ ! ”
 
( O_O ) ( =[]= ) (-O-) < ------ ทุกคนในห้อง
 
            “นี่เธอจะออกไปทำจริงหรอ  ? โจทย์ข้อนี้ยากมากเลยนะ  ขนาดคนคนที่เก่งที่สุดของห้องยังทำไม่ได้เลยนะ ”เ อเธน หันมาจับมือฉันไว้และบอกกระซิบอย่างเป็นห่วง เขินจัง            >//<
 
            “ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอกจ้ะ  คอยดูฉันให้ดีเถอะ O.< ”
 
           
 
n(U)=32, n(A)=15, n(B)=18 n(A∪B)′=2 จงหา n(A∩B)
 
ให้ x เป็นจำนวนสมาชิกของ A∩B
 
เขียนสมการได้ดังนี้ 15−x+x+18−x+2=32−x=−3x=3
 
ดังนั้น n(A∩B)=3
 
หรือ ใช้สูตร จาก n(A∪B)′=2 และ n(U)=32
 
จะได้ n(A∪B)=30
 
จาก n(A∪B)=n(A)+n(B)−n(A∩B)
 
แทนค่า 30=15+18−n(A∩B)
 
n(A∩B)=33−30=3
 
 
 
            พอฉันเขียนเสร็จก็วางปากกาเมจิลง พอหันกลับมาทุกคนกระทำสีหน้าเหมือนมีใครตายในห้องอย่างงั้นแหละ โฮะ ๆ ^O^ ก็บอกแล้วไงล่ะว่าฉันมันขั้นเซียน  โรงเรียนเวทมนต์ในโลกแม่มดหน่ะ สอนจนไม่มีอะไรจะสอนแล้วล่ะยะ โลกมนุษย์ต่อให้เรียนอีกร้อยปีก็ตามไม่ทันหรอกนะจะบอกให้ :P
 
O_O < -----  สีหน้าเอรอสล่ะ
 
^O^ < ----- สีหน้าฉันเอง ><
 
            “เอาล่ะ ถูกหมดเลยเก่งมากนะจ๊ะ มิสแมรี่เมส บวกคะแนนเธอเพิ่มสิบแต้มสำหรับการออกมาแก้โจทย์ครั้งนี้จ้ะ ^^ ”
 
            “ก็ไม่เท่าไหร่หรอกค่ะอาจารย์ อาจารย์ค่ะ !” โฮะ ๆ ^O^ นายเอรอส..
 
            “มีอะไรจร๊ ? ”
 
            “เอรอสเค้าอยากจะทำบ้างหน่ะค่ะ ขอข้อยาก ๆ ให้เค้าซักข้อได้มั้ยค๊า >O< ”
 
            “นี่เธอ !”เอรอสลุกขึ้น ชักสีหน้าไม่พอใจแต่ใครสนกันล่ะยะ :P
 
            “แหม  ได้อยู่แล้วล่ะจร๊ ^^ ” เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับคนอย่างฉัน สมน้ำหน้า ฮิๆ
 
            “อ่ะเอาล่ะ  ออกมาทำโจทย์ข้อนี้สิมิสเตอร์เอรอส ^^ ”อาจารย์สาววัยกลางคนพูดพร้อมกระตุกแว่นขึ้นลงเพื่อให้มองได้ชัดขึ้นเรียกเอรอสให้ออกมาทำโจทย์ที่เธอเพิ่งเขียนเสร็จ
 
            “ครับ”เอ๊ะ ! เอาจริงหรอเนี่ย ? อย่าบอกนะว่าหมอนี่ก็เก่งคณิตอ่ะ อย่างงี้ก็ไม่สนุกหน่ะสิฉันเบ้ปาก
 
            ขยุกขยิก ๆ ครืด ๆ ปื๊ด ๆ (เสียงเขียดนบนกระดาน )
 
            “เสร็จแล้วครับ J ”อ๊ะ ! ถูกหมดเลยนี่นา หนอยแน่ะ ! ใครจะไปคิดกันล่ะว่าเสเพลไปวัน ๆ อย่างนายจะมาเก่งเลขเป็นกับเขาด้วยหน่ะ แต่ก่อนที่อาจารย์กำลังจะเดินไปตรวจฉันก็คิดแผนดี ๆ ออก โฮะ ๆ อย่างนายมันต้องเจอกับฉัน >O<
 
            “อะควาเร่  เอตัวเร่ ! ” แสงสีดำพุ่งออกจากนิ้วฉันทันทีมันพุ่งตรงไปยังกระดานส่งผลให้โจทย์ที่เอรอสเป็นแบบนี้ (พวกแม่มดเดียวกันเท่านั้นถึงจะสามารถเห็นแสงที่พุ่งออกมามนุษย์ปกติจะไม่สามารถเห็นได้)
 
55555 เสียงหัวเราะดังกระหึ่มไปทั่วห้อง
 
            “มิสเตอร์เอรอส ! ครูให้เธออกมาแก้โจทย์เซตนะ ไม่ได้ให้ออกมาวาดรูปเล่นบนกระดานแบบนี้ !! หักสิบแต้มเกี่ยวกับการกระทำของเธอ เลิกคลาส ! ” อาจารย์กระฟัดกระเฟียดออกไปจากห้องทันที คิก ๆ จริง ๆ แล้วฉันตั้งใจเสกให้หมอนี่แค่แก้โจทย์เลขผิดแต่ดันให้หมอนี่ออกไปวาดรูปล้อเลียนอาจารย์ตอนใส่ชุดว่ายน้ำซะงั้น 55ถือว่าซวยไปแล้วกันน้า >O<
 
            “คิก ๆ 555 ก๊าก ๆ โฮะ ๆ เย้ย ! นี่นายทำบ้าไรเนี่ย ?!! ”
 
            “เธอนั่นแหละทำอะไร ? ”
 
“ฉันทำอะไรอย่างงั้นหรอ (. .  ) ”ฉันแกล้งทำหน้าแอ๊บแบ๊ว เพื่อให้คนอื่นสงสารและมันก็ได้ผล เอเธนข้ามาดึงแขนฉันออกอย่างแผ่วเบา
 
“นั่นสิ ฉันไม่เห็นว่าแมรี่เค้าจะผิดตรงไหนเลยนะเอรอส นายคิดมากไปรึป่าว ปกติโจทย์เลขแค่นั้นนายก็ทำได้นิ่แล้วทำไม ? ” ฉันยังแกล้งหลบสายตา มารยาฉันนี่ที่หนึ่งค่า
 
“โธ่เว้ย ! มานี่นะยัยตัวแสบ !”เอรอสกระชากฉันออกจากเอเธนอย่างแรงทำให้ฉันไปชนกับแผงอกอันแข็งแกร่งของเขา >///<
 
“เป็นไรไปวะพวก  ปกติฉันไม่เห็นว่าแกจะปกป้องผู้หญิงคนไหนเลย ”เจนัวร์ที่นั่งดูสถานการณ์อยู่นานลุกขึ้นมาพูดบ้างตอนนี้ทั้งห้องเหลือแค่เรา 3 คน เพราะคนอื่นลุกไปทานข้าวกันหมดแล้ว
 
“ยัยนี่เป็นแฟนฉัน จบนะ ! “
 
**********************************************************************
ฝากเม้นฝากกดโหวตด้วยนะค่ะ ^^
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา