หัวใจฉัน อยู่ที่เธอ

          เช้าแล้ว...
       ร่างบางในเตียงควีนไซด์ ค่อยๆ เหยียดกายตรง บิดไปมาสองสามที ก่อนจะลุกขึ้นเข้าห้องน้ำไป.....
"ปลาย แม่ทำอาหารเช้า วางไว้ให้ตรงนี้ ไปละ กินยาให้ตรงเวลาด้วยนะจ๊ะที่รัก แม่ไปละ" เสียงของผู้เป็นแม่ บอกกล่าวด้วยความห่วงใย
          ฉันชื่อปลายฟ้า หรือปลาย โน้ววว ฉันอายุ 28 แล้วละค่ะ แต่แม่ก็ทำเหมือนฉันช่างเด็กเสียเต็มประดา สั่งให้กินยาตรงเวลา เข้านอนตอน2ทุ่ม ทานอาหารเช้าอย่างที่แม่ต้องการ ทานให้ครบ 5 หมู่ - -^^ นั่นไม่ใช่ฉันสักหน่อย ภายนอก ฉันดูบอบบาง ใสซื่อ และไม่รู้ประสีประสาอะไร อ๋าาาา นั้นมันหลอกลวงทั้งเพจ๊ะ แม่ยอดรัก ความจริงฉันแสบซ่าจะตาย ไม่เชื่อดูนี้สิ ว่าแล้วฉันก็หมุนตัวรอบทิศ ว้าวว คนอะไรช่างงามขนาดนี้ โว๊ะ ไม่สวยทำไม่ได้นะเนี่ย  เอาละฉันนอกเรื่องมาพอสมควร ทุกคนยังรู้จักฉันไม่ดีพอ! ฉันชื่อปลายฟ้าก็จริง แต่เตี้ยสุดดินเลยล่ะ ฉันสูงแค่ 162 ซม. เอง  T T แม่บอกว่า ก็ช่วยไม่ได้ นอนดึกเอง เชอะ อะไรคะ เลือกได้ฉันก็อยากนอนหรอกน่าา แต่มันติดอยู่ที่ว่า -.,- มันนอนไม่หลับง่ะ... อ๊าย ฉันนอนกเรื่องอีกแล้ว ต่อๆๆ ฉันอายุจะเป็นป้าได้อยู่แล้วละค่ะ ตอนนี้ฉันทำงานเป็นเอิ่ม เค้าจะเรียกว่าธุรกิจของตัวเองก็ไม่เชิงใช่มั้ยเนี่ย แหะๆ พอดี ตอนนั้นเกิดไอเดียว่าจะเปิดร้านกาเเฟขึ้นมา พอทำได้ไม่เท่าไหร่ก็เจ๊ง คุณแม่ทูนหัวของฉัน ก็เล่นงานเลยค่ะ สั่งให้ช่วยพ่อทำงาน อ้อ ฉันลืมบอกไป ครอบครัวฉันก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรหรอกค่ะ แค่เปิดร้านอาหารญี่ปุ่น มีประมาณกว่า 20 สาขาจะได้ละมั้ง อิอิ ฉันก็เลยมักได้งานหรือลงโทษดีๆจากคุณแม่น่ะเอง คือ ฉันต้องช่วยแต่งตัวเป็ยหญิงสาวชาวญี่ปุ่นคอยช่วยคุณพ่อรับลูกค้าใหญ่ๆ ซึ่งมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรเท่าไหร่ แต่ชีวิตของฉันมันก็คือของฉันนะ! ฉันชอบทำอะไรเป็นของตัวเอง ไม่ๆ ลืมร้านกาแฟนั้นไปซะ เอาเถอะยังไงสักวันฉันต้องทำสำเร็จแน่ และอย่างที่รู้ตอนนี้ฉันว่างแล้วว่างอีก เนื่องจาก ไม่โดนแม่ลงโทษ ร้านกาเเฟเจ๊ง เห้ยยโถ่ ชีวิตปลายฟา้จะหมดหวังแค่นี้ไม่ได้นะ แงง  กริ๊งง กริ๊งง
"ฮัลโหล ว่าไงเจ๊เอย" เจ๊เอยคือชื่อเพื่อนสนิทของฉันเองค่ะ ฉันรักมันมากก แต่ฉันก็ชอบเรียกมันว่าเจ๊เอย เพราะมันขี้งก ฮ่าๆ
"นี่ยัยหมวกลิงของช้านน" เสียงเจ๊เอยดูไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ "เห้เจ๊เอย เธอเมาเหรอเนี่ย"ฉันถาม
"อั๊ว ม่าย เมาา " เจ๊เอยตอบ - -''ไม่มงไม่เมาอะไรกันเล่า! เสียงยานมาถึงบ้านฉันเเล้วเนี่ย "เจ๊อยู่ที่ไหน ฉันจะไปหา....." ตรู๊ดด ตรู๊ดดด ...... สายขาดไปแล้ว โอเค สิ่งที่ฉันต้องทำคือ ไปรับยัยเพื่อนตัวแสบก่อน ว่าแล้วฉันก็วิ่งขึ้นไปข้างบน เพื่อที่จะหาชุดที่มันเหมาะๆหน่อย เพราะ ตอนนี้ฉันยังใส่ชุดนอนลายหมีพูคาบไม่จิ้มฟัน ฉันเด็กจริงใช่มั้ยเนี่ย(บางทีก็แอบสงสัยนะ)