โลกใบใหม่กับนายแมวบ้า

"อืม...นิวะ..เช้าแล้วเหรอ"
สาวน้อยผมทองเป็นประกายตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย
"ใครน่ะ...นิวะชื่อแปลกจัง"
"!!!!!!"
"^_^"
"นายมาทำอะไรที่นี้!!"
"ทำไมล่ะ ก็นี้บ้านผม"
"ห๋า!!"แล้วมองไปรอบๆ
"ฉันมาอยู่นี้ได้ไง!!!อ่ะ หรือว่า!!!"
"หรือว่า"
"นายลักพาตัวฉัน"
"โอ้ ฉลาดดีนี้"ว่าพร้อมปรบมือ
"ไอ้บ้า!!!!พาฉันมาทำไม!!!"
"อันที่จริงผมไม่มีทางเลือกน่ะ"
"ห๋า"
"ก็คุนเล่นตะโกนเสียงดังผมเลยตกใจเผลออุ้มคุนมาด้วยน่ะ"ทำหน้าไร้เดียงสา
"เผลออุ้ม!!!?"
"ใช่คุนจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ?"
"ฉันจำได้......"O////O
ความทรงจำได้ฉายใหม่ในหัวของฉันหมอนี้ขโมยเฟริสคิสของฉัน!!!!!
"หืม?"
"จำไม่ได้!!!!!จำไม่ได้สักนิดเดียว!!!!"
"งั้นเหรอ"ทำหน้าเสียดาย
"อื้ม!!!"(เห้อ~ค่อยยังชั่วหน่อย)
"แล้วเธอชื่ออะไร?"
"ก่อนจะถามชื่อคนอื่นบอกชื่อตัวเองมาก่อน"ทำตาค้อนใส่
"หึๆผมชื่อวีเนีย ทีนี้บอกได้หรือยังครับ"ตาไม่ได้น่ากลัวเลย
"ฉัน ลูน่า!!"
"ทูน่า??"
"ลูน่าย่ะ!!!"
"คร้าบๆลูน่า"
"เชอะ!!"
"...."
"......"
"คุนโกรธผมเหรอ?"
"เปล่าแต่...."
"แต่?"
"ฉันเกลียดนาย"
"!!!"
"เชอะ!!!!"
"เราพึ่งเจอกันนะทำไมล่ะ"
"ยังจะถามอีก!!!!ก็นายขโมยเฟริส....เอ้ย!!!!"
"ผมขโมยอะไร"มองด้วยสายตาเศร้าๆ
"เปล่า...ไม่มีอะไร"
".....ผมง่วงแล้วไปก่อนนะ"
วีเนียเดินออกไปก่อนจะหยุดเดินแล้วพูดว่า
"ผมไม่เคยคิดขโมยของๆคุนเลยนะ"
และเขาก็เดินจากไป
"แปลกคน"(ทำไมดูเศร้าจังนะ)