Studies of Love

“ เช้าสดใสของวันอาทิตย์ช่วงปิดเทอมนี้มันช่างดีจริงๆนะ ”

 ผมครุ่นคิดก่อนจะยกตัวขึ้นจากที่นอน พร้อมกับดูนาฬิกาเรือนเขียวสดใส

 “ 9 โมงแล้วเหรอเนี่ย  แต่ในคอสที่เราลงเรียนพิเศษมัน 11 โมงนี้นา ยังมีเวลาให้เตรียมตัวอีกตั้งเยอะ ^^ ”

ผมออกจากห้องนอนมุ่งตรงไปยังห้องน้ำ ในขณะที่ผมกำลังเริ่มอาบน้ำหลายสิ่งหลายอย่างก็เริ่มผุดเข้ามาในหัวผม ทั้งเรื่องการเดินทางบ้าง การเรียนบ้าง แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย ผมออกจากห้องน้ำและแต่งตัวผมเลือกใส่ชุดสีน้ำตาลกางเกงขายาวพร้อมกับหยิบหนังสือที่จะไปเรียนให้พร้อม พร้อมกับหันไปดูนาฬิกา …

ตอนนี้  9 โมง 46 นาที  แต่นิสัยของผมคือ ผมไม่ชอบการมาสาย ผมจึงออกจากบ้านตั้งแต่เวลานั้น ไปนั่งรอหน้าห้องเรียนเป็นเวลาเกือบหนึ่งชั่วโมงเต็ม ความน่าเบื่อ ความง่วง และหลายๆสิ่งรุมเร้าตัวผม จนกระทั่ง……มีผู้หญิงคนหนึ่งรุ่นราวคราวเดียวกับผมเดินเข้ามาและนั่งรอเข้าห้องเรียนเหมือนผม เธอนั่งฝั่งตรงข้ามผม และแล้วหัวใจของผมเองก็เต้นรัวไม่เป็นจังหวะ ผมเริ่มครุ่นคิดอีกครั้ง “ อะไรนะ?ทำไมกัน ทำไมเราถึงรู้สึกคุ้นเคยกับเธอนักนะ แล้วความรู้สึกอันน่าพิศวงนี้คืออะไรกัน ? ” เธอเป็นผู้หญิงผมยาว สูงประมาณหูของผม ตัวขาวราวกับจะเรืองแสงออกมาได้ ..

ผมเก็บความรู้สึกอันน่าพิศวงนี้ไว้ในใจ ลืมมันไปก่อนเพื่อเตรียมพร้อมเข้าสู่ห้องเรียน ผมได้นั่งแถวหน้าสุด และเธอนั่งแถวหลังสุด ในใจผมคิดว่าอย่างน้อยก็ดีนะ ทำให้ผมมีสมาธิในการเรียนเพิ่มขึ้น การเรียนพิเศษเริ่มต้นด้วยการสอนวิชาคณิตศาสตร์ ผมจำได้ดีเลยว่าเป็นเรื่องลอกกาลิทึม ผมก็ยังพอมีสติในการเรียนช่วงแรกอยู่บ้างจนถึงประมาณกลางเรื่อง สติผมก็หลุดลอยนึกถึงเธออีกครั้ง ความสงสัย สับสน และความรู้สึกแปลกประหลาดเริ่มรุมเร้า  สติในการเรียนของผมเริ่มหลุดและผลกระทบที่ตามมาคือ วันนั้นผมเรียนเรื่องลอกกาลิทึมไม่รู้เรื่องเลย 

หลังเลิกเรียนผมออกจากห้องเรียนระหว่างเดินออกจากประตูนั้นผมก็แอบเหลือบมองเธอที่กำลังเก็บของอยู่ที่ด้านหลังของห้อง ผมเริ่มกลับมาคิดว่าผมมองเธอนานไปหรือเปล่า? ผมจึงเลิกสนใจและเดินทางกลับบ้าน พร้อมกับลอกกาลิทึมที่น่าสงสัย “ เห้อ ! นี้วันนี้เรานั่งคิดอะไรอยู่เนี่ย ไม่ได้แล้วๆ อย่าให้เรื่องเธอมาทำลายการเรียนของเราสิ ” จากนั้นทุกๆวันผมก็ตั้งใจเรียน แต่ตอนออกจากห้องก็แอบมองบ้าง แต่ก็ไม่เก็บมาคิดให้เรื่องนี้มาทำลายการเรียนเหมือนที่แล้วมา ทุกวันในการเรียนผ่านไปเร็วมากจนกระทั่งวันสุดท้ายของการเรียนพิเศษขณะที่ผมกำลังเดินออกมาจากห้อง และนั้นก็เป็นครั้งแรกที่เธอหันมาสบตากับผม … และแล้วการเรียนการจบไป ผมก็กลับมาคิดว่า “ เราคงไม่เจอกับเธอคนนั้นอีกแล้วสินะ … แต่การจากลาด้วยการสบตาก็เป็นการจากลาที่ดีเหมือนกันนะ ^^ ” ….