ดื้อนักเดี๋ยวรักซะ ! ยัยตัวเล็กของผม She's my lady

10.0

เขียนโดย meendekdong

วันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 23.32 น.

  9 ตอน
  0 วิจารณ์
  13.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2557 02.32 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) จุดประกายความอยากรู้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
และแล้ววันที่ฉันรอคอยก็ได้มาถึง เที่ยวสวยสัตว์เย้ๆๆๆๆๆ (นางเอกปัญญาอ่อนมาก)
"นักเรียนมารวมตัวกันตรงนี้เร็วครูจะสั่งงาน" เสียงของครูสมชาย (อิแอบสอนชีวะ ที่บราวนี่ชอบเรียก)
"วันนี้ครูให้พวกเรามาเรียนรู้นอกห้องเรียน ครูให้พวกเราจดชื่อเรียก ชื่อวิทยาศาสตร์และประเภทของพืชและสัตว์แต่ละชนิด จากนั้นนำมาแยกเป็นไฟลัม ใส่กระดาษรายงาน ส่งเป็นกลุ่มนะจ๊ะ กลุ่มละ 2 คนตามที่ครูสกาวแก้วดวงดาวพราวระยิบบอก เก็บคะแนน 30 คะแนน เป็นคะแนนสอบไฟนอลเทอมนี้ ตกลงน่ะ ...... เราจะมาเจอกันที่แคมป์รับรอง ตอนห้าโมงเย็นนะ ...แยกย้ายกันไปไได้"
ให้ตายสิพับผ่า !! นึกว่าจะได้มาเที่ยว สุดท้ายงานบานตะไท
"หึๆๆ เป็นไงยัยเตี้ย ! นึกว่าจะได้มาเที่ยวสุดท้าย งานก็บานนนนนน คนอะไรเตี้ยแล้วยังปัญญาอ่อนอีก"  เสียงที่ฉันไม่อยากจะได้ยิน และเป็นเสียงของคนที่ฉันจะร่วมงานด้วยดังขึ้นข้างหู
"นาย !! ว่าใครเตี้ย ปัญญาอ่อน"
"แล้วผมพูดกับใครอยู่ล่ะครับตอนนี้ ^^"มันยิ้มกวนประสาททททท :(
"ไอ้!#$^$%$*%&("
จุ๊บ..-3-
"ไอ้คนฉวยโอกาส นายหอมแก้มฉัน ! O////O"
"เฮอะ ! ก็ไม่ได้อยากจะหอมหรอกนะ แต่จำไว้ ! ถ้าเธอตะโกนด่าฉันโวกเวกโวยวาย ในระหว่างที่เราทำงานในสวนสัตว์นี้ เธอจะต้องโดนแบบนี้หรือโดนมากกว่านี้ "
 "ฮะ O_o !?!"
"ไม่ต้องมาทำหน้าโง่ๆ ในระหว่างที่เราทำงานเธอ'ห้าม' ทำตัวปัญญาอ่อน 'ห้าม'สร้างความวุ่นวายให้ฉัน คะแนนไฟนอลสำคัญ เราต้องตั้งใจทำ เข้าใจนะ"
"นี่นายเห็นฉันเป็นคนวุ่นวายขนาดนั้นเลยหรอ ?? บอกไว้เลยนะว่าฉันก็ไม่อยากจะร่วมงานกับนายสักเท่าไรหรอก และที่สำคัญคะแนนไฟนอลก็สำคัญกับฉันไม่ต่างจากนาย จำไว้ !!!"
"ดี ! ถ้างั้นเธอ ! รอฉันอยู่ตรงนี้ ฉันจะไปเช่าจักรยานมา เราจะได้รีบหาข้อมูลรีบเสร็จ "
พอสั่งแล้วอีตานี่ก็เดินไปร้านเช่าจักรยาน และบราวนี่กับปีโป้เลยรีบเดินมาหาฉัน
"น้ำอุ่น เธอคงได้คู่กับเวกสินะ" ปีโป้พูดสีหน้าบ่งบอกได้ว่าห่วงฉัน
"อย่าลืมที่ฉันบอก ระวังตัวด้วย " บราวนี่กำชับ
"นี่พวกเธอมีอะไรกันรึป่าว ฉันแค่เลขที่คู่กับตานั่นนะ ทำงานด้วยกัน แต่ทำไมพวกเธอสีหน้าท่าทางดูเป็นห่วงฉันจัง =*="
"ป่าวหรอก ว่าแต่หมอนั่นไม่ได้ฉวยโอกาสเธอนะ"
" ไม่หร๊อก ไม่ๆๆๆ เราไม่ถูกกันจะตาย อยู่ใกล้กันเป็นอันได้ฆ่ากันตาย" พวกนี้รู้ทันด้วย แล้วใครจะกล้าบอกล่ะ อายนะ -///-
" ดีแล้วๆ ระวะงตัวด้วยนะ "
" อืม ขอบคุณมาก แต่ถ้าเธอห่วงฉันขนาดนี้ เราไม่ปั่นจักรยานไปพร้อมๆกันเลยล่ะ??"
" ไม่ !! " บราวนี่กับปีโป้ตะโกนขึ้นพร้อมกัน
"เวกมาแล้ว เราไปก่อนนะ แล้วเจอกันตอนเย็นน่ะ น้ำอุ่น" พอพูดเสร้จบราวนี่ก็ลากปีโป้ไปยังจักรยานของตัวเอง สองคนนี้เริ่มกระตุกต่อมอยากรู้อยากเห็นของฉันแล้วสิ
"ขึ้นมาสิยัยเตี้ย ฉันเลือกจัรยาน 2 ตอนนะ มันอยากปั่นคนเดียว"
 
เฮอะ !! ฉันละเบื่อไอ้ร่างสูงนี่จริ๊งงงงงงงงงงงงงงง
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา