รักนี้ขยี้หัวใจนายปีศาจ
9.2
เขียนโดย boombim
วันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.42 น.
4 บท
2 วิจารณ์
8,005 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2556 01.20 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) จุดเริ่มต้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ˜รักฉัน กอดฉัน จูบฉัน เอาพลังชีวิตฉันไป เเละทำให้ฉันค่อยๆๆตายในอ้อมกอดของคุณ˜
"กรี้ดดดดด!!เเฮๆๆๆนี้ฉันฝันบ้าอะไรเนี้ย"
ฉันตกใจตื้นจากความฝันที่เหมือนจริงเอามากๆไม่รู้ทำไมฉันถึงฝันหาเรื่องนี้มา 3วันเเล้ว เป็นฝันที่เเปลกมาก คือฉันกำลังกอดเเละจูบกับผู้ชายปริศนาที่ใส่ชุดสีดำมีหน้ากากปิดหน้า พอเขาจูบฉันนเสร็จก็เห็นตัวเองค่อยๆๆหมดเเรงอย่างช้าๆๆ ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงฝันเช่นนั้น
"มีโม่ มีโม่ มีโม่!!"
"คร้าพี่มาสเตอร์มีอะไรหรอค่ะ"
"ก็ถึงโรงเรียนเเล้วพี่จะชวนลง"
"ออค่ะลงกันเถอะ"
"เป็นอะไรหรเห็นเหม่อลอยมาได้สักพักเเล้ว"
"ป่าวนิค่ะ"
"พี่เป็นห่วงเรานะ" "คร้าาพี่ชาย"
"มีโม่ ทางนี้"นั้นเป็นเสียงของเพื่อนสนิทของฉันเราสองคนสนิทกันมากๆๆ "พี่มาสเตอร์เราไปหาเทียนหอมกันเถอะค่ะ" "อืมน้องไปเถอะพี่จะเข้าห้องเรียนเเล้ว" "งั้นเลิกเรียนเจอกันที่ประตูหลังน่ะค่ะบาย"
ฉันเเยกตัวมาจากพี่มาสเตอร์เพื่อมาหายัยเทียนหอมที่ยืนโบกไม้โบกมือเหมือนกำลังเจอคนที่จากกันเป็น 10 ปี
"พอได้เเล้วเทียนหอมเเกจะโบกมือทำไมอายคนอื่นเค้า"
"อายทำไมเหล่า"
""สีหน้าฉัน
"เออเเกรู้ข่าวป่ะพี่น้ำใสดาวโรงเรียนหายตัวไปอย่างลึกลับอ่ะ"
"จริงดิ!!!!!"
"อืม เค้าลือกันว่าพี่เเกคบกับผู้ชายคนหนึ่ง 3 วันต่อมาพี่เเกก็หายตัวไปอย่างลึกลับ"
"แล้วไม่มีใครรู้เลยหรอว่าพีเเกคบใครอ่ะ"
"ไม่รู้ดิเเต่ว่าเป็นคนในโรงเรียนนี้เเหละ"
"แปลกจังหรือว่าปีศาจ"
"ปีศาจอะไรหรอมีโม่"
"ปล่าวฉันเเค่รู้สึกแปลกๆๆน่ะไม่รู้ว่าพูดออกมาได้ไงทั้งที่สมองไม่ได้คิด"
ฉันตอบเทียนหอมตามตรงเพราะช่วงนี้ฉันเป็นอะไรไม่รู้ฝันเเปลกๆๆติดกันเเล้วยังมีความรู้สึกที่เดาอยากคิดหรือพูดอะไรเกี่ยวกับเทพนิยายหรือปีศาจฉันรู้สึกเหมือนมีอีกตัวตนหนึ่งมาทับซ้อนตัวฉัน นี้ฉันเป็นอะไรกันเเน่น๊าาา
˜มันเป็นความรู้สึกที่เชื่อมเราไว้˜
"กรี้ดดดดด!!เเฮๆๆๆนี้ฉันฝันบ้าอะไรเนี้ย"
ฉันตกใจตื้นจากความฝันที่เหมือนจริงเอามากๆไม่รู้ทำไมฉันถึงฝันหาเรื่องนี้มา 3วันเเล้ว เป็นฝันที่เเปลกมาก คือฉันกำลังกอดเเละจูบกับผู้ชายปริศนาที่ใส่ชุดสีดำมีหน้ากากปิดหน้า พอเขาจูบฉันนเสร็จก็เห็นตัวเองค่อยๆๆหมดเเรงอย่างช้าๆๆ ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงฝันเช่นนั้น
"มีโม่ มีโม่ มีโม่!!"
"คร้าพี่มาสเตอร์มีอะไรหรอค่ะ"
"ก็ถึงโรงเรียนเเล้วพี่จะชวนลง"
"ออค่ะลงกันเถอะ"
"เป็นอะไรหรเห็นเหม่อลอยมาได้สักพักเเล้ว"
"ป่าวนิค่ะ"
"พี่เป็นห่วงเรานะ" "คร้าาพี่ชาย"
"มีโม่ ทางนี้"นั้นเป็นเสียงของเพื่อนสนิทของฉันเราสองคนสนิทกันมากๆๆ "พี่มาสเตอร์เราไปหาเทียนหอมกันเถอะค่ะ" "อืมน้องไปเถอะพี่จะเข้าห้องเรียนเเล้ว" "งั้นเลิกเรียนเจอกันที่ประตูหลังน่ะค่ะบาย"
ฉันเเยกตัวมาจากพี่มาสเตอร์เพื่อมาหายัยเทียนหอมที่ยืนโบกไม้โบกมือเหมือนกำลังเจอคนที่จากกันเป็น 10 ปี
"พอได้เเล้วเทียนหอมเเกจะโบกมือทำไมอายคนอื่นเค้า"
"อายทำไมเหล่า"
""สีหน้าฉัน
"เออเเกรู้ข่าวป่ะพี่น้ำใสดาวโรงเรียนหายตัวไปอย่างลึกลับอ่ะ"
"จริงดิ!!!!!"
"อืม เค้าลือกันว่าพี่เเกคบกับผู้ชายคนหนึ่ง 3 วันต่อมาพี่เเกก็หายตัวไปอย่างลึกลับ"
"แล้วไม่มีใครรู้เลยหรอว่าพีเเกคบใครอ่ะ"
"ไม่รู้ดิเเต่ว่าเป็นคนในโรงเรียนนี้เเหละ"
"แปลกจังหรือว่าปีศาจ"
"ปีศาจอะไรหรอมีโม่"
"ปล่าวฉันเเค่รู้สึกแปลกๆๆน่ะไม่รู้ว่าพูดออกมาได้ไงทั้งที่สมองไม่ได้คิด"
ฉันตอบเทียนหอมตามตรงเพราะช่วงนี้ฉันเป็นอะไรไม่รู้ฝันเเปลกๆๆติดกันเเล้วยังมีความรู้สึกที่เดาอยากคิดหรือพูดอะไรเกี่ยวกับเทพนิยายหรือปีศาจฉันรู้สึกเหมือนมีอีกตัวตนหนึ่งมาทับซ้อนตัวฉัน นี้ฉันเป็นอะไรกันเเน่น๊าาา
˜มันเป็นความรู้สึกที่เชื่อมเราไว้˜
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ