กาลครั้งหนึ่งในบ้าน (ใหญ่) In To Him House ♥♥♥

"ไปภู่กระดึง.........."
"ทำไมหรอคะ คุณกัสเบล"
"เปล่า ถึงจะไม่ถลอกหนังตัวเอง เเต่ทำไมฉันถึงรู้สึกเกร๊งๆเเบบนี้น้า..."
"หัวใจมัน ตึก ตึก หรือเปล่าคะ"
"ตึก ตึก เรื่องอะไรหรอ"
"ป่าวค่ะ - -"
(กัสเบลจ๋า ยังไม่รู้ตัวอีกกกก!!!)
"ภู่กระดึงนี่ ต้องเดินใช่ม่ะ"
"ใช่ค่ะ"
"อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"
ฉันขี้เกียจเดินอ๊า ไม้เท้า ไม้เท้า ต้องเอาไปด้วยๆ
"เอาหล่ะๆ อยากเเรกๆเสื้อผ้าๆ เสื้อผ้า ไปซื้อเสื้อผ้ากันเเอนนา"
"เอิ่ม ก็ได้ค่ะ ว่าง"
"ไปเลยโลดดด!!!!!!!!!!"
จากนั้นหญิงสาวทั้งสองก็เดินตัวปลิวไปข้างนอกกัน
ณ ร้านเสื้อผ้า
"ตัวนี้ดีไหม เเอนนา"
"อืมมมมม"
"ไม่ดีหรอ งั้นตัวนี้หล่ะ"
"อืมมมมมมม"
"สงสัย สีเชยๆจะไม่เหมาะกับฉัน งั้นตัวนี้หล่ะ!" ฉันทาบชุดสายเดี่ยวสีพีช
"อืมมมมมมมม ไปขึ้นเขาค่ะ หนาวค่ะ เมื่อยค่ะ ทากค่ะ"
"จริงสิ"
.
.
.
.
"เอาหล่ะ ไหนๆเสื้อก็ไม่มีตัวไหนเหมาะกับฉัน!!! เพราะฉะนั้น ไปกินอะไรหวานๆกันเถอะ!"
"ไอติม?"
"นั่นสิ ไปกันๆ มีเจ้าดังๆเยอะด้วยนะเเถวนี้น่ะ!!"
สาวทั้งสองก็นั่งกินไอติมมันส์อยู่ในร้านสไตล์เชอร์เบดเเบบมันส์ๆ
เเล้วก็กลับบ้านไป ลัลลาต่อ......
.
.
"เอาหล่ะค่ะ ฉันกลับห้องก่อนหล่ะ ดึกมากเเล้ว"
"บ๊ายบายจร้า!"
เเล้วฉันก็กลับเข้าวังพร้อมกับเค้กเเละพุดดิ้ง
"กลับมาเเล้วหรอ ยัยบ้า"
"เห้ย! เกล นายมาอยู่ตรงนี้ได้ไง" คิดว่าเท่หรือไงย่ะ ยืนพิงเสาเเล้วกอดอก -*- เก็ก!
"ตั้งนานเเล้ว"
"เออๆ ฉันเข้าบ้านก่อนนะ!"
"เดี๋ยวก่อนสิ จิ้ม จิ้ม" ชายหนุ่มเอานิ้วเรียวๆจิ้มที่ถุงขนมสีชมพูเบาๆ
"หืมมมมมมม จะกินหรอ"
"อืม จิ้ม จิ้ม"
"ไม่ต้องมาทำเสียง 'จิ้ม จิ้ม' เลย!! วันนี้ฉันอารมณ์เสีย"
"จิ้ม จิ้ม เค้าจะเอา"
"-*- นิดเดียวนะ!"
"จิ้ม จิ้ม ก็ได๋ นิดเดียวก็ได้ เชอะ!" ชายหนุ่มทำหน้าปักเป้าพองตัว
"ไม่ต้องมาทำหน้างอนเเบบไร้สาระเลย"
"ป้อนเค้าหน่อยดิ อ้ามมมมมมม" -*- วันนี้มาเเปลก
"-*- ไหนบอกไม่ชอบของหวานนิ!"
"ก็เค้าจะชอบตอนนี้อ่ะ มีปัญหาหรือไง อ้ามมมมมมมมมม"
"-*- หึ่มเเละอย่างมาอ้อนวอนว่า 'ยี้' "
"เร็วสิๆ เค้าหิว อ้ามมมมมมมม"
-*- ฉันหยิบส้อมเล็กๆในถุง เปิดกล่อง จิ้มที่เนื้อเค้ก ป้อนให้เขา -..-
"ง่ำ หย่อยๆ เอาอีก"
"หืมมมม ติดใจล่ะซี่ เสียใจ กินเอง!"
"อะไรอ๊า"
"วันนี้นายมาเเปลกนะ น้ำเสียงเเอ๊บเเบ๋วต่างจากก่อนหน้านี้นะ"
"ก็อยากเป็นเเบบนี้บ้างไม่ได้หรือไง วันนี้อุตส่าห์อารมณ์ดีๆเพราะว่าไม่เจอหน้าเธอทั้งวัน"
"-*- อารมณ์ดีเพราะฉันไม่อยู่หรอ เอ้อ! ไม่ต้องกงกินอะไรทั้งนั้นเข้าบ้านดีกว่า เเบร่!"
"อะไรอ๊า"
"-*- นายไปขอจากเจ๊นายสิ"
"ไม่ เค้าไม่ขอ"
"-*-"
"เค้าจะเอาของตัวอ่ะ"
"-*-"
"^ ^"
"ไปเเละ ไปกินเค้กต่อดีกว่า"
"วันนี้เธอกลับบ้านดึกนะ..." น้ำเสียงเเละสีหน้าชายหนุ่มเปลี่ยนไป
"ทำไม.."
"ก็.....ฉันเป็นห่วง..."
"-///- พูดอะไร"
"ฉันพูดไม่ได้หรือไง"
"เเปลกไง"
"เเต่ยังไงๆ เธอก็กลับมาล่ะนะ"
ชายหนุ่มโน้มตัวลงมากอดหญิงสาว
"-///- ทำอะไรน่ะ"
"ไม่ให้เธอหนีไง"
"เดี๋ยวก่อนสิ!!!..."
หญิงสาวผลักชายหนุ่ม
"....."
"ทำอะไรบ้าๆ -///-"
"......"
"เข้าบ้านไปกินเค้กดีกว่า"
"เดี๋ยวก่อนดิ ฉันกินด้วย"
"พุดดิ้ง เค้ก จ๋า เเปปนึง น้าาาา เดี๋ยวฉันจะเขมือบพวกนายลงไปในท้อง หึหึ"
"เดี๋ยวดิ๊!!"
จบไปอีกวันของ "หญิงสาว" เเละ "ชายหนุ่ม"