กาลครั้งหนึ่งในบ้าน (ใหญ่) In To Him House ♥♥♥

เปรี้ยง!!++!!!

กรี๊ดดดด!! ฉันเงยหน้า กินฝนเเทนน้ำ ทะ..ทำไม บรรยากาศมันเต็มใจจริงๆเลยวู้ย ฝนจะมาตกเตกอะไรตอนนี้

ทั้งๆคนที่ตกต่ำบรมสุดๆตอนนี้คือฉัน

.

.

.

.

.

ฉันโดนหักอกโดยกระเทย

.

.

.

.

มันทำให้ฉัน....

.

.

.

เสียศักดิ์ศรีเเบบ ไม่เป็นท่าเลยโว้ย!!!!!!!

จำไว้เลย อีฟาวเวอร์โกล !!!!!!!!! ไอตัวรกสังคม บังอาจมาพูดว่า "ต๊าย ตาย My Girl friends ของ ดาร์ลิ้ง มาที่นี่ได้ไงเนี่ย"

"อะ....อะ...อาเค นายมาทำอะไรในห้องน้ำชายกับ...ผู้ชาย เเถม เเนบชิดติดเเน่นเเบบนั้น!!!!!"

"อะ..อ๊า....ชิดกันเเบบนี้ดีจังเลย หุหุหุ"

"" เอิ่มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

"โฮะ โฮะ"

เรื่องในตอนนั่นทำให้ฉันเงิบไป 00000000000.0001 นาที เงิบไปซักพักตามด้วย ว่านหางวาฬสีน้ำเงินใส่หน้าอีตุ๊ดหัวกุดนั่น

"ปัดโธ่โว้ย!!!!!!!!" ฉันทุบกับเสาไฟฟ้าข้างๆ

อู้ย เจ๊บ <เป่ามือ (การเก็กไม่สามารถช่วยได้ทุกอย่างนะจ๊ะ)

กลับบ้านดีกว่าวู้ย หนาวปากสั่นไปหมดเเล้วเนี๊ย

"เเท็กซี่!!!!!!"

เอี๊ยด!

"คุณผู้หญิงจะไปไหนหรอครับ"

"ไปบ้าน..สันนุภพ ค่ะ"

"ครับ"

ถ้าพูดถึงบ้าน สันนุภพ ไม่มีใครไม่รู้จัก ทำให้เวลากลับบ้าน ฉันไม่ต้องบอก เลี้ยวขวา เลี้ยวซ้าย ซอยนู้น หมู่นี้ ง่ายดี สมที่ฉันเป็นลูกคุณหนู โฮะๆ

...............

.................... 5 นาทีผ่านไป

"ถึงซักที"

"คุณหนูค่า คุณท่านกำลังรออยู่เลยค่ะ"

"ฉันรู้เเล้ว" อีโทรศัพท์นรกเอ้อโทรตอนไคเเมกซ์ที่ตบกับอีตุ๊ดนั่น

ฉันเดินเข้าบ้านสุดโอ่งอาดของตระกูล หึ่ม ฉันกลับเข้าสู่สถานะเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์เเล้วสินะ หึหึหึ ตอนนี้เสด็จเเด๊ดดี้กับเสด็จหม่ามี้อยู่ในห้องรับเเขกสุดโอ่ง

"กำลังรออยู่เลยเบล นั่ง"

"หม่ามี้มีพระราชบัญญัติอะไรหรอค่ะ"

"เบล ลูกเลิกใช้คำเเบบนี้ได้ไหม "

"ไม่ได้เพคะ ลูกเป็นเจ้าหญิง"

"เจ้าหญิง เรือนเเกสิ เเม่รู้หมดเเล้วเรื่องวันนี้..."

"ห๊า!!! "

"เธอไปหาเรื่องผู้ชาย.....ในห้องน้ำชาย.....เหวี่ยงท่าเหมือนผู้ชาย"

ทะ...ทำไม...ถึงรู้ล่ะว่ะ ยัยเเม่นี่<สันดานคนป่าเริ่มเปิดเผย

"ทำไมเเม่ถึงรู้เรื่องนี้ล่ะ"

"ก็มันมีอยู่ในคลิปน่ะสิ"

"....!!!!!"

"ลูกสาวคนดังเเบบนี้มันโดนอยู่เเล้วล่ะ เบล"

"++!!!!"

-..- ตาย ตาย ตาย  เเน่เรา ตาย ชัวร์ๆ

"เพราะฉะนั้น เเม่จะพาลูกไปหา คุณเกล!!!!"

"เกล? วิญญานที่ไหนว่ะ"

"-..-|||||||\\\ เกลเป็นคนมาดัดสันดานลูกโดยเฉพาะจ๊ะ หุหุหุ"

"เกล นังคนนั้นมันเป็นใครกันเนี่ย กล้ามากที่มาดัดนิสัยหนู!!!!!"

"คุณเกลเขา เลิศมากจนเเม่ต้องเรียกคุณเลยนะเนี่ย ทั้งๆที่เขาอายุห่างจากเเม่ยังกลับเเม่ลูก"

อีเกล อีเกล อีเกล อีเกล อีเกล อีเกล อีเกล มันเป็นใคร!!!!!!!!!! ถ้าเจอล่ะก็....น้าาา ...จะขยี้ให้เเหลกไปเลย!!

เเละคืนนั้นกัสเบลก็พล่างเกี่ยวกับเกลทั้งคืน..........

เช้าเเล้วจร้า

"เห้ย!!!!!!!!!" ฉันพล่างออกมาจากที่นอน

เฮ้ย ฝันหรอเนี่ย เย่! มันเป็นเเค่ความฝัน!!!!! หู้!เล่!! เย่ เย่!!!

"คุณหนูค่ะ คุณท่านหญิงกับคุณท่านชายรออยู่ข้างล่าง"

"เดี๋ยวฉันลงไป"

"ค่ะ"

อาบน้ำ ล้างหน้า เเปลงฟัน รีบเร่งเร็วพลัน เเต่งตัวทันใด .........ฟิ้ว!!!

"มาเเล้วค่ะ ท่านเเม่ ท่านพ่อ!!!!!!"

"เอ้า มาเเล้วหรอ ขึ้นรถสิ"

"ไปไหนอ่ะเพคะ"

"-..- เลิกซะทีเถอะคำพูดเเบบนี้ "

"ไม่เพคะ"

"เอ้าๆ ขึ้นรถๆ"

"จะไปไหนเพคะ"

"ไปเดินห้าง"

"จริงหรอค่ะ!!!!!! "

เเละเเล้วอุบายของพ่อเเม่เบลก็ใช้ได้ผล....