รักเศร้าๆ ของเทพนิยาย

นี่เดือน มกราคม วันที่31 อีกหนึ่งวันเราก็ต้องจากลากันไปแล้วนะ
"ฉันไม่อยากให้ถึงเวลานั้นเลย นายรู้สึกยังไงกับฉันบ้างตลอดช่วยเวลาที่่ผ่านมา"
"ฉันก็รู้สึก ปกติไง อยู่กับเธอแล้วสนุก ^^" 
"ฉันดีใจนะที่ได้มาเจอเธอ  เทพนิยายของผม ผมจะไม่ลืมความทรงจำที่เราได้ทำร่วมกันเลย^^"
"เราต้องจากกันไปจริงๆใช่ไหมT T ฉันรักนายนะ ฉันไม่อยากจากนายไปเลย ฉันรักนาย ฉันอยากจะอยู่กับนายไปตลอดชีวิต ตราบสิ้นลมหายใจ"
 
ดึกแล้วฝันดีนะครับ^^
"พรุ่งนี้แล้วสินะที่เราต้องจากกันไป T^T"(ฉันไม่อยากจากคุณไปเลย)
 
เอ๊กอี๊เอ้กเอก เสียงไก่ร้อง
"แพรวๆ ตื่นได้แล้ว นี่วันที่1กุมภาพันธ์ นะ"
"โอ้  !! ไม่นะT-T ฉันจะไม่ไปจากคุณ"
"แพรวเราสองคนต่างกันเกินไปนะ เธอคือเทพแห่งนิยาย ส่วนผมคือมนุษย์ที่อยู่บนโลก คุณอยู่ที่หนังสือ เราสองคนไม่อาจรักกันได้ ขอโทษสำหรับที่ผ่านมา กลัวปฎิเสธรักคุณ แล้วคุณจะไม่คุยกับผม ผมเลยยอมรับคำขอคบจากคุณ"
"ฉันเข้าใจนะ ขอบคุณสำหรบความทรงจำดีๆ ที่ผ่านมา และฉันจะไม่ลืมเรื่องราวดีๆที่ผ่านมา ถึงเราจะไม่ได้เป็นแฟนกันอย่างจริงจัง แต่ก่อนที่ฉันจะไป ฉันขออะไรอย่างหนึ่งได้ไหม?" 
"อื้ม ได้สิ"
แล้วฉันก็เอื้อมตัวไปสัมผัสกับริมฝีปากของไคท์ ฉันรู้สึกถึงความอบอุ่น และฉันก็ไม่อยากจะออก จากไออุ่นนั้นเลย
"ขอบใจนะที่ยอมให้ฉันมาตลอด เมื่อกี้นี้ฉันจะเก็บเป็บความทรงจำเอาไว้ จะไม่มีวันลืมเลย"
"บ๊ายบาย ขอให้เธอโชคดีนะแพรว"
                    แล้วร่างของฉันก็เริ่มเรืองหายไปกับสายลม
 
เมื่อฉันเข้ามาในสมุด ฉันก็ยังจำเรื่องราวดีๆที่มีร่วมกันกับไคท์ ได้ไม่มีวันลืม 
I LOVE KIE เทพบุตรของฉัน 
 
                                        The   End
 
ฝากคอมเม้นท์ด้วยนะคะ ช่วย ติ-ชม ด้วยนะคะ จะได้นำไปปรับปรุง ^^ ขอบคุณที่อ่านนะคะ
ช่วยเม้นท์ด้วยนะคะ 1เม้นท์ = 1กำลังใจคะ