รักเศร้าๆ ของเทพนิยาย

สวัสดีครับผมชื่อไคท์นะ ผมชอบเขียนนิยายมากๆ แต่วันนี้ผมไม่รู้จะเขียนนิยายเรื่องอะไรดี

งั้นผมขอตั้งชื่อว่า เทพนิยาย ล่ะกันครับ^-^

"......"ผมใช้เวลาในการเขียนนิยายนานมาก

1ชั่วโมงผ่านไป

ไคท์เขียนนิยายเพลิน จนหลับไปZzzzZzz

เอ๊กอี้เอ๊กเอกก~~~ เสียงไก่ขันแสดงว่าเช้าแล้ว ได้เวลาที่ไคท์ต้องไปโรงเรียน

"ห๊าวววว~~"ไคท์ที่พึ่งตื่นก็ลุกไปอาน้ำ และล้างหน้า แปรงฟัน ไปโรงเรียน

แต่ตอนนั้นก็เกิดเรื่องไม่ขาดฝัน เมื่อนิยายที่ไคท์แต่งเมื่อคืน กลับเป็นความจริง

อยู่ๆเทพนิยายที่ไคท์เขียนไว้ ก็ออกมาจากสมุดที่ไคท์เขียน แล้วเธอก็เดินทางไปโรงเรียนของไคท์

เมื่อถึงโรงเรียนของไคท์ มีแต่คนจับตามองเธอ

"มองฉันกันทำไม"ผู้หญิงที่ออกมาจากเทพนิยายเอ่ยปากถามผู้คนที่กลังมองตนอยู่

จ้อก แจ้ก จ้อก แจ้ก เสียงผู้คนมากมายที่กำลังพูดถึงเธออยู่

"ไคท์ สวัสดี"ผู้หญิงที่หลุดมาจากเทนิยายเอ่ยทักไคท์

"เอ่อ...สวัสดี คุณเป็นใครครับ??"ไคท์กล่าวทักทายด้วยความ งง

"ฉันชื่อแพรว เป็นตัวละครในเทพนิยาย ที่นายเขียนเมื่อคืนไงจ๋ะ^-^"

"OoO OMG เธอเพี้ยนไปแล้วหรอไง?? อยู่ๆเทพนิยาย ที่ฉันเขียนจะเป็นจริงได้ยังไงกัน เธอไปโรงบาลไหม??"

"ไคท์ นายเป็นคนเขียนนิยายเรื่องนั้นเองนะ ทำไมนายถึงจำไม่ได้ T^T"

"เอ่อ...เธอกลับบ้านเธอไปเถอะ ผมจะต้องเข้าเรียนแล้ว ไปและนะ" (โบกมือ)

"ไคท์ จำฉันไม่ได้หรอเนี่ย T^T"(เทพบุตรของฉัน ฉันรักนายนะY^Y)

ห้องเรียน

"เฮ้ย...ไคท์คนเมื่อเช้าใครว่ะ น่ารักว่ะ"เพื่อนของไคท์ถาม

"ฉันจะไปรู้ไหมล่ะ ใครก็ไม่รู้เข้ามาทักเฉยเลย"

"สงสัย ยัยนั่นเพี้ยนแน่เลยว่ะ"

ออด~~~~~(กลับบ้าน)

วี๊ด วิ้ว~~~~(ไคท์ผิวปากเล่น=3=)

แกร๊กๆๆๆๆ ไคท์เปิดประตูเข้าบ้าน

"เฮ้ย..อะไรเนี้ยเธอเข้ามาในห้องฉันได้ไง-.O.-??"

"เทพบุตรของฉัน ฉันรักคุณ คุณจำฉันไม่ได้หรือ?? ฉันคือคนที่คุณเขียนในนิยายไง  T T"

"เธอพูดจริงหรอ??"

"อื้ม ฉันพูดจริงๆ ฉันชื่อแพรวนะ ที่นายตั้งชื่อฉันในนิยาย ส่วนนายไคท์ใช่ไหมล่ะ?"

"ค...ครับ ใช่"

"เธอจะกลับไปในนิยายไหม??"

"ฉันกลับไม่ได้ อีกสองเดือนฉันถึงจะกลับไปในนิยายได้^^"

"เธอจะไปนอนที่ไหนล่ะ??"

"ฉันจะนอนห้องนี้^-^"

"ไม่ได้!! นี่ห้องของผมนะ-0-!!"

"ทำไมไม่ได้ล่ะ *^*"

"......."

"ก็ได้ เดี๋ยวผมนอนพืนเอง-..-+"

"ขอบใจนะ^0^"

เที่ยงคืน12.00น. 

"นายฉันอยากไปเรียนแบบนายบ้างจัง ให้ฉันไปสมัครเรียนกับนายได้ไหม??"

"อื้มเดี๋ยวจะลองดูนะ"

"ขอบใจนะ^^"

"ไม่เปนอะไร เธอรีบนอนเถอะเดี๋ยวตื่นสายนะ"

คร๊อกก ZzzZzz แล้วตอนนั้นไคท์ก็หลับไป 

เอ๊กอี้เอ้กเอก~~~

"แพรว ตื่นได้แล้วๆๆ-3-"

"นี่มัน7โมงครึ่งแล้วนะเดี๋ยวไปสมัครเรียนไม่ทัน-0-!"

"+0+! รอฉันแปปนะจะรีบอย่างเร็วเลย"

เมื่อถึงโรงเรียน ไปที่ห้องธุรการ

โรงเรียนอนุญาติให้ฉันเข้ามาเรียนที่นี้ได้ ฉันดีใจมากๆเลยที่จะได้เรียนที่เดียวกับเทพบุตรของฉัน 

"เอาล่ะทางเราจะให้เธอเรียนห้อง ม.4 ห้อง B" (คุณครูฝ่ายธุรการพูด)

"คะขอบคุณคะ"(ไหว้สวยๆ)

จ๊อกแจ๊ก จ๊อกแจ๊ก

ดูยัยเด็กใหม่นั่นสิ น่ารักเป็นบ้าเลย เสียงนินทาดังทั่วห้อง

"เงียบๆหน่อยสิ เด็กใหม่มาก็ต้องต้อนรับจะไปนินทาทำไมกันย่ะ"นภา ที่แอบชอบไคท์อยู่ก็มาตีสนิทกับฉัน

"สวัสดีเด็กใหม่เธอชื่ออะไรหรอ ไคท์แฟนฉันนะ^^+"

"ส..สวัสดี ฉันชื่อแพรว^^"(ฉันรู้สึกเจ็บเปร๊บๆ ในใจ เหมือนหัวใจจะฉีกเป็นเสี่ยงๆ)

"เธอคงรู้แล้วนะว่าไคท์มีเจ้าของ เธออย่ามายุ่งกับไคท์นะ รู้ไว้ด้วยไม่งั้นจะเจอดี หึ่ม!!"

"อื้ม ฉันรู้แล้ว"(ทำไมกัน ฉันถึงรู้สึดเจ็บขนาดนี้)

กรี๊ดดด ~~~ พวกเราไคท์มาแล้ว

ไหนๆๆๆ +0+! เสียงสาวๆ ในหองกรี๊ดเมื่อไคท์เดินเข้ามาในห้อง

แล้วฉันต้องนั่งข้างๆ ไคท์

"สวัสดี แพรว เทพนิยายของฉัน"

"...."ฉันเมินใส่ไคท์

"เธอเป็นอะไรไปรึเปล่า??"

"เปล่านิปกติดี หึ่ม!! -*-+"

"ไคท์ ฉันเอาของมาให้"นภาเดินมาที่โต๊ะไคท์ แล้วก็พูดคุยกัน

"อื้ม ขอบใจนะแต่เธอเก็บบไว้กินเองดีกว่า"ไคท์ตอบปฎิเสธไป

"ทำไมนายไม่เอา ของที่แฟนนายซื้อให้ล่ะ"ฉันถามด้วยความน้อยใจ

พรวดดด!!!

"ใครแฟนฉัน ไม่มี ฉันโสดเข้าใจไหม นภาเรามีเรื่องต้องคุยกัน-*-"

"นภา เราไม่มีความสัมพันธ์อะไรต่อกันเลย ทำไมเธอไปบอกแพรวอย่างนั้น ถ้าแพรวเข้าใจผิดทำไงล่ะ??"ไคท์เริ่มขึ้นเสียงกับนภา

"ก...ก็ฉันรักนายนิ ผิดด้วยหรอที่ฉันจะหึงT-T"

"เธอไม่ผผิดนะนภา แต่เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันเธอก็ไม่ควรที่จะไปพุดแบบนั้น!! ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้อีก เราสองคนอย่ามาคุยกันอีกเลย"

ตอนนั้นฉันรู้สึกสงสารนภา

"นภา เธอOkไหม??"ฉันไปถามนภาด้วยความสงสาร

"เธอไม่ต้องมายุ่งกับฉันอิตัวมาร ถ้าไม่มีแกไคท์ก็ต้องเป็นของฉัน=*=ฉันจะไม่ยอมให้แกมีความสุขเด็ดขาด!!"

"ฉ....ฉันเกี่ยวอะไรด้วยละ หมอนั่นไม่ได้รักเธอแล้วฉันผิดหรือไง??"

ฉันโมโหจึงเดินกลับมาที่ห้องเรียน

ตอนนั้น ที่ฉัีนกำลังจะเดินมาที่ห้อง ฉันสะดุดขาโต๊ะ ไปล้มทับไคท์ เราสองคนสบตากันระยะหนึ่ง จนเพื่อนๆหันมามอง แล้วก็ซุบซิบๆ อะไรกันไม่รู้

"ฉ...ฉันขอโทษนะ-///-"

"เธอจะขอโทษทำไมกัน 0//0 เธอไม่ผิดซะหน่อย"

"อ...อื้ม^-^"

"เอ่อ....เธอลุกขึ้นเร็วๆสิฉันหนัก -w-""

"เย้ย ฉันขอโทษ"