3กามเทพสาว3เทพบุตรสุดกะหล่อน
10.0
เขียนโดย namfa
วันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 23.08 น.
13 ตอน
0 วิจารณ์
18.04K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2556 23.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) เจอปัญหา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" เซลโล่ "
วันนี้ผมว่างเลยมาว่ายน้ำ เล่นที่คอนโด ZL ซึ้งผมเป็นเจ้าของ เฮ้อหน้าเบื่อช่วงนี้ผมพึ่งเคลียร์งานเสร็จ เลยถือโอกาสลาพักร้อนเรียกง่ายพักผ่อนทั้งเรื่องหัวใจทั้งร่างกาย ผมรู้สึกเจ็บยังไงไม่รู้เมื่อนึกถึงเรื่องที่ผ่านมาไม่นานปัญหาของหัวใจ
" เซลโล่เราเลิกกันเถอะไม่ใช่ว่าคุณไม่ดีนะแต่.......คุณดีเกิดไปสำหรับฉัน " คำพูดเนี่ยวนเวียนในหัวผมตลอดเวลาทั้งๆมันก็ผ่านมาเป็นเดือนเเล้ว ผมปล่อยให้หัวใจผมร้องไห้มาตลอด มันรู้สึกไม่อยากพูดไม่อยากรับรู้ ผมรู้สึกว่าผมเปลียนไปมาก ผมไม่เข้าใจทำไมเขาบอกว่าผมดีเเต่เขาทำไมต้องเลิกกับผม ผมคิดในใจก่อนจะ เดินไปกระโดดน้ำ เพื่อเรียกสติให้ลืมคนที่เขาไม่ได้รักผมแล้ว
ผมว่ายน้ำไม่นานก็รู้สึกว่ามีคนกำลังมองอยู่ แล้วผมก็มองไปรอบๆสระ แล้วตาก็ดันไปสะดุดกับร่างบางที่กำลังยืนมองผมอยู่เหมือนเธอพึ่งรู้ตัวว่าผมกำลังมองเธอกลับก่อนเธอจะหลักไหล่แล้ว รีบเดินไปที่เก้าอี็จัดไว้สำหรับคนว่ายน้ำส่งสัยมาอยู่ใหม่ ผมไม่ได้ใส่ใจ
" โอ้ย " ผมมองตามเสียงก่อนจะเห็นร่างบางกำลังจะจมน้ำ ผมรีบกระโดดลงไปช่วยร่างบางที่กำลังจะจมไปใต้น้ำ
.
.
.
ผมอุ้มร่างบางขึ้นมาก่อนวางเธอลงรับผายปอด แต่ มันต้องจูบปาก ผมไม่เวลามาคิดเรื่องล่วงเกินหรือไม่แต่ชีวิตคนสำคัญที่สุด ผมจัดการบีบจมูกเเล้วประกบปากลงไปบนริมฝีปากของร่างบางแล้วเป่าลมเขาไป แล้วปั๊ปหัวใจสองสามครั้ง จนร่างบางสำลักน้ำออกมาก่อนเธอจะจับที่หัวที่มีเลือดไหลออกมา ผมลืมสังเกตุไปว่าร่างบางมีแผลที่แตกอยู่ที่ศรีษะ " คุณอยู่เฉยๆนะเดี่ยวผมพาไปโรงบาล " ผมบอกก่อนที่ผมจะอุ้มเขาขึ้นมาแล้วรีบตรงไปที่ลิฟ
.
.
.
.
" เสร็จแล้วครับเดี่ยวหมอจัดยาให้แล้วพักผ่อนเยอะๆ ถ้าปวดแผลให้เอาน้ำอุ่นประครบนะครับ " คุณหมอสังร่างบางที่หน้าซืด เหมือนจะไม่สบาย " ขอบคุณค่ะ " ร่างบางบอกพร่างยิ้มเจือนๆ ก่อนที่จะไปเคลียร์ค่ารักษา
" คุณขอบคุณมากนะที่ช่วยฉันนะ ว่าเเต่คุณชื่ออะไรฉัน เจนนี่ " ร่างบางบอกเเล้วยิ้มให้ผมอย่างน่ารัก
" ฉันชื่อ เซลโล่ " ผมบอกโดยไม่มองหน้าเธอ ก่อนจะเคลื่อนรถออกจาก ลานจอดรถของโรงพยาบาล
" คุณเรื่องค่ารักษาเดี่ยวฉันคืนให้นะ " เธอบอกผมโดยที่ไม่มองหน้า
ร่างบางหลับไปตอนไหนไม่รู้ก่อนที่ผมจะไปเปิดประตูให้แล้วปลุกร่างบาง " คุณถึงเเล้ว " พล่างเอามือไปสะกิดนิดหน่อย ก่อนที่จะรู้สึกถึงความร้อนบนร่างกายของคนที่หลับอยู่ " ตัวร้อน สงสัยไข้ขึ้นเเน่เลย " ร่างบางยังคงหลัับ
ผมตัดสินใจอุ้มร่างบางไปที่ห้องผม " ค่อยเคลียร์ที่หลังแล้วกัน " ผมบ่นกับตัวเองเบา
วันนี้ผมว่างเลยมาว่ายน้ำ เล่นที่คอนโด ZL ซึ้งผมเป็นเจ้าของ เฮ้อหน้าเบื่อช่วงนี้ผมพึ่งเคลียร์งานเสร็จ เลยถือโอกาสลาพักร้อนเรียกง่ายพักผ่อนทั้งเรื่องหัวใจทั้งร่างกาย ผมรู้สึกเจ็บยังไงไม่รู้เมื่อนึกถึงเรื่องที่ผ่านมาไม่นานปัญหาของหัวใจ
" เซลโล่เราเลิกกันเถอะไม่ใช่ว่าคุณไม่ดีนะแต่.......คุณดีเกิดไปสำหรับฉัน " คำพูดเนี่ยวนเวียนในหัวผมตลอดเวลาทั้งๆมันก็ผ่านมาเป็นเดือนเเล้ว ผมปล่อยให้หัวใจผมร้องไห้มาตลอด มันรู้สึกไม่อยากพูดไม่อยากรับรู้ ผมรู้สึกว่าผมเปลียนไปมาก ผมไม่เข้าใจทำไมเขาบอกว่าผมดีเเต่เขาทำไมต้องเลิกกับผม ผมคิดในใจก่อนจะ เดินไปกระโดดน้ำ เพื่อเรียกสติให้ลืมคนที่เขาไม่ได้รักผมแล้ว
ผมว่ายน้ำไม่นานก็รู้สึกว่ามีคนกำลังมองอยู่ แล้วผมก็มองไปรอบๆสระ แล้วตาก็ดันไปสะดุดกับร่างบางที่กำลังยืนมองผมอยู่เหมือนเธอพึ่งรู้ตัวว่าผมกำลังมองเธอกลับก่อนเธอจะหลักไหล่แล้ว รีบเดินไปที่เก้าอี็จัดไว้สำหรับคนว่ายน้ำส่งสัยมาอยู่ใหม่ ผมไม่ได้ใส่ใจ
" โอ้ย " ผมมองตามเสียงก่อนจะเห็นร่างบางกำลังจะจมน้ำ ผมรีบกระโดดลงไปช่วยร่างบางที่กำลังจะจมไปใต้น้ำ
.
.
.
ผมอุ้มร่างบางขึ้นมาก่อนวางเธอลงรับผายปอด แต่ มันต้องจูบปาก ผมไม่เวลามาคิดเรื่องล่วงเกินหรือไม่แต่ชีวิตคนสำคัญที่สุด ผมจัดการบีบจมูกเเล้วประกบปากลงไปบนริมฝีปากของร่างบางแล้วเป่าลมเขาไป แล้วปั๊ปหัวใจสองสามครั้ง จนร่างบางสำลักน้ำออกมาก่อนเธอจะจับที่หัวที่มีเลือดไหลออกมา ผมลืมสังเกตุไปว่าร่างบางมีแผลที่แตกอยู่ที่ศรีษะ " คุณอยู่เฉยๆนะเดี่ยวผมพาไปโรงบาล " ผมบอกก่อนที่ผมจะอุ้มเขาขึ้นมาแล้วรีบตรงไปที่ลิฟ
.
.
.
.
" เสร็จแล้วครับเดี่ยวหมอจัดยาให้แล้วพักผ่อนเยอะๆ ถ้าปวดแผลให้เอาน้ำอุ่นประครบนะครับ " คุณหมอสังร่างบางที่หน้าซืด เหมือนจะไม่สบาย " ขอบคุณค่ะ " ร่างบางบอกพร่างยิ้มเจือนๆ ก่อนที่จะไปเคลียร์ค่ารักษา
" คุณขอบคุณมากนะที่ช่วยฉันนะ ว่าเเต่คุณชื่ออะไรฉัน เจนนี่ " ร่างบางบอกเเล้วยิ้มให้ผมอย่างน่ารัก
" ฉันชื่อ เซลโล่ " ผมบอกโดยไม่มองหน้าเธอ ก่อนจะเคลื่อนรถออกจาก ลานจอดรถของโรงพยาบาล
" คุณเรื่องค่ารักษาเดี่ยวฉันคืนให้นะ " เธอบอกผมโดยที่ไม่มองหน้า
ร่างบางหลับไปตอนไหนไม่รู้ก่อนที่ผมจะไปเปิดประตูให้แล้วปลุกร่างบาง " คุณถึงเเล้ว " พล่างเอามือไปสะกิดนิดหน่อย ก่อนที่จะรู้สึกถึงความร้อนบนร่างกายของคนที่หลับอยู่ " ตัวร้อน สงสัยไข้ขึ้นเเน่เลย " ร่างบางยังคงหลัับ
ผมตัดสินใจอุ้มร่างบางไปที่ห้องผม " ค่อยเคลียร์ที่หลังแล้วกัน " ผมบ่นกับตัวเองเบา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ