โซ่หัวใจนายซาตาน

ณ  คอนโด หรูในลาสเวกัส ของธราทิพย์

คนที่กำลังนั่งเก็บเอกสารพร้อมคุยโทรศัพย์กะพี่ชาย

“ค่ะ ไวย์ รู้แล้ว ยังไงก็จะทามให้เศร็จภายในเดือนนี้แน่นอนคะ คุณพี่ชาย” ก็แค่ขี้ลืม ทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้

“อืม พี่จะสั่งเลขาไว้ละกัน”วินหรือ วัชรศิลป์ ลักกี้ ยอร์เบอร์วาย   

“ค่ะ (หาว)...........๑!#@$$##$##@ งันเดียวแค่นี้ก่อนนะคะ”หญืงสาวเริ่มจะง้วงเล็กน้อย

“จะรีบไปไหน”วินถามทั้งที่รู้อยู่หลังจากได้ยิน

“ไวย์ จะไปนอน เดียวไม่สวย”รู้แล้วจะถามทำไมนะหญิงสาวคิด

“อะจ้า ฝันดีนะน้องรัก”

“ฝันดีคะพี่ชาย”

เช้าวันรุ้งขึ้น

กริ้งๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!

เสียงโทรศัพท์รุ้นทันสมัยที่สุดดังขึ้นทำให้เจ้าของร่างบางสมส่วนในชุดนอนเซ็กซี่กดรับสายเมือเห็นว่าเป็นเพื่อนสาวของเธอ

“ฮันโหล….ไวย์ชั้นกำภลังจะไปที่คอนโดแกละนะ เปิดประตูให้หน่อย”ค่ารา บอกเพื่อนสาว

“นี้มานกี่ดมงเองแก”ถามไปในขนาดที่มือข้างหนึ่งมองนาฬิกาบนหัวเตียง นี้มาน 7 โมงเช้าเองนะยะยัยค่าราเมล ร่างบางคิดในใจ

“ก็ช่านตื่นเต้นอะแก จะได้ไปฝึกงานกับญาติ ทีชั้นแอบชอบเค้ามาตั้งแต่เด็ก”ค่าราตอบเพื่อนสาวไปตามจริงเพราะเมือคืนเธอนอนไม่หลับพอจะหลับก้ฝันเห็นภาพชายที่แอบหลงรักมาตั้งแต่เด็ก

“อืม ได้เดียวชั้นจะเปิดประตูให้ และเลี้ยงข้าวแกด้วย แต่…………………..”หญิงสาวที่รักความสบายและไม่อยากจะออกไปไหน เริ่มคิดแผนดีๆ ออก

“อะไร ของแก ไวย์”พอได้ยินคำที่เพื่อนรักเว้นประโยค ก็คิดสงสัย

“แก เอาเอกสารไปส่งให้ชั้นด้วยดิ”ฝากหน่อยนะ ค่ารา ที่รัก จุฟฟ ธราทิพย์  รู้ดีว่าเพื่อนของเธอไม่ชอบขี้น่าพี่ชายเธอเท่าไรแต่ก็ช่วยไม่ได้มาเองนะ ถือวะว่าเป็นค่าที่ชั้นตื่นมาฟังแก เพ้อละกัน

“ก็ได้”ค่ารารู้ดีว่าเพื่อนสาวคนสาวของเธอนะ ไม่ชอบแดดร้อนๆสักเท่าไร

“อืม แกจะถึงยังอะ” ธราทิพย์  ถามพร้อมกับเตรียมตัวเข้าห้องน้ำ

“อีก 30 นาที ถึงน่าห้องแกเลย”ค่าราบอกเพื่อนสาวคนสนิท

“โอเค เดียวชั้นทำธุระในห้องน้ำน่าจะเสร็จพอดี งันแค่นี้นะมาถึงละ กดอ๊อดละกัน”ธราทิพย์  บอกเพื่อนสาวพร้อมก้าวเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุรส่วนตัว

“อืม โอเค เดียวเจอกันบาย”ค่าร ากดวางสายพร้อมขับรถมุ่งน่าไปหาเพื่อนรัก

30นาทีผ่านไป

ติ้งต้องๆ ๆ ๆ

เสียงอ๊อดทำให้ร่างบางเดินมาเปิดประตูให้เพื่อสาว

“ไวย์ แกไม่ไปกะชั้นหรอ ไหนๆ แกก็อาบน้ำละนิค่ารามองเพื่อนสาวในชุดยู่บ้าน กางเกงขาสั้นสีฟ้าเสื้อเชิ้ดสีขาว

“ไม่อะ ชั้นไม่ชอบแดด แกก็รู้”หญิงสาวรู้ดีว่าเพื่อนรักต้องพูดแบบนี้

“อืม ไม่เปงไร ห้องแกมีไรกินมั้งอะ”ค่ารา ถามเพื่อนพร้อมกับเอามือบางรูปท้อง

“ นม กาแฟ น้ำเปล่า น้ำส้ม และก็ แค้ก”ธราทิพย์  ตอบเท่าที่คิดได้

“ชั้นขอ น้ำส้มละกัน” ค่าราตอบเพื่อนสาว

“อืม นี้เอกสานของชั้น แกมีซองอีกอันไมขอยืมหน่อย”ธราทิพย์ บอกเพื่อนพร้อมรอยยื้ม และเดินไปที่ตู้เย็นพร้อมยิบน้ำส้มเทใส่แก้วให้คาร่า

“ชั้นคิดไว้ แล้วละ อะนี้ซอง”ค่ารา ยิบซองออกมาจากกระเป๋าสะพาย ใบสวย

ในขนานที่ยิบซองให้ธราทิพย์  เอกสารเธอก็หล่นจากซองเช่นกัน

“ทำไม แกซุ่มซามแบบนี้นะค่ารา” ค่าราด่าตัวเองในขนาดเก็บเอกสาร

“อันไหนซองแกอะ” ธราทิพย์ถามเมือเหงเอกสารกระจัดกระจ่ายที่พื้น

“อะอันนี้ของแก ไวย์” บอกพร้อมยิบซอง สีน้ำตาลให้เพิ่ลรัก

“ขอบใจมากนะ ค่ารา แกเป็นเพื่อนที่ชั้นรักที่สุดเลย อะนี้น้ำส้มของแก”ธราทิพย์บอกค่าราพร้อมยื่นแก้วที่มีน้ำส้มให้

ทั้งสองใช้เวลาคุยกันตามภาษาเพื่อนสนิท จนถึง เวลา9โมง ค่าราก็ขอตัวกลับก่อน เพราะต้องนำเอกสารไปส่งให้ที่บริษัทที่ตนของฝึกงาน พร้อมทั้งนำของธราทิพย์ไปส่งด้วย โดยที่ทั้งสองสาวไม่ได้ตรวจเอกสารข้างในเลยว่าถูกต้องหรือป่าว เพราะน่าซองนั้นเป็นของคนละคนกัน

ณ คอนโหรู แห่งหนึ่งในลาสเวกัส

ร่างสูงสมส่วนน่าท้องเป็นลอนของกล้ามเนื้อลุกเข้าของน้ำเพือชำระร่างกาย  สายน้ำเย็นๆจากฝักบัวไหลกระทบร่างกาย ที่ยื่นสูงเต็มสัดส่วน ผมสีน้ำตาลทองที่เคยเซ็ดเป็นทรงเข้ากับใบน่าถูกฉะโลมด้วยแชมพู ดวงตาสีน้ำเงินเข้มดุดันคิวหนาได้รูป จมูกโด่ง เป็นสัน ผิวสีน้ำผึ่งจากการอาบแดดในการไปพักผ่อนในระหว่างอาบน้ำชายหนุ่มคุ้นคิดถึงคาสิโนแห่งใหม่ที่กำลังจะก่อสร้างในลาสเวกัสและคิดไปถึงคู่แข่งอย่างตระกลูยอร์เบอร์วาย รวมไปถึง วัชรศิลป์ ลักกี้ ยอร์เบอร์วาย  ที่เป็นดังเซี้ยนหนามในธุรกิจเวลาผ่านไปร่างสูงก้าวเท้าออกจากห้องน้ำพร้อมทั้งใด้ยินเสียงหวานเรียกหา

“เดย์ คุณจะอาบน้ำทำไมไม่บอก ซาร่า ละค่ะ ซาร่าจะได้ช่วยอาบ” ซาร่าเดินตรงไปหาชายหนุ่มพร้อมสวมกอด

“ผมเห็นคุณหลับเลยไม่อยากกวนนะ ผมจะไปทำงานละนะ ถ้าคุนจะนอนต่อก็ได้ตอนเย็นผปมจะไปทานข้าวกับแม่และอาจนอนที่บ้านเลย”ชายหนุ้มพูดอย่างไม่ใส่ใจอะไรเพราะเค้าตกลงกับซาร่าหรือคู่ขาทุกคนไว้ว่าจะมีความผูกพันธ์กันแค่บนเตรียงเท่านั้นเพราะเค้ายังไม่อยากและไม่พร้อม

คนฟังแม้จะปวดใจแต่ก็จำทนเพราะข้อตกลงของชายหนุ่มที่ยืนข้างน่าถ้าอยากมีเค้าเธอก็ต้องอยู่ในกฏกติกาข้องเค้า

“ค่ะ ไม่เป็นไรคะ เดย์ไปทำงานเถอะค่ะเดียวซาร่าก็ต้องไปถ่ายแบบแล้ว” พูดไปสายตาก็มองที่ร่างสูงที่กำลังผูกเน๊กไท

“ผมไปนะ บายดูแลตัวเองดีๆ นะ”ชายหนุ่มเดินออกประตูห้องนอนพร้อมมองบอริกาด์ คู่ใจ 2คนที่รออยู่น่าประตู เค้าไม่ค่อยใส่ใจในเรื่องกานงานคู่ขามากนักเพราะว่ามานเป็นเรื่องส่วยตัวของพวกเธอ