Love omnibus รถโดยสาร บันดาลรัก

10.0

เขียนโดย kkkkkkkkk

วันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.02 น.

  3 ตอน
  2 วิจารณ์
  6,175 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2556 16.26 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 อร้ายยยยยยย ฉันถึงโรงเรียนซักที คิดถึงนะ บ่องตงเลย 
>>>ดีนะฉันไม่มาสาย เท่าไหร่ แต่ฉันไปหาไอติมกินดีกว่าาาาา<<<
ฉันเดินไปจนถึงร้านไปไอติม ซึ่งร้านมีแต่สีชมพู...หวานแหวว >< ฉันแอบไปเห็นรูป เจ่ลโล่ (นักร้องเกาหลี)
   บ่องตง โรงเรียนนี้รับแต่ แม่ค้าพ่อค้า ที่ติ่งเกาหลีรึไงห่ะ!! ฉันก็ติ่งเกาหลีนะ เนอะๆ
ฉันเดินไปหยิบไอติมบ๊องแบ๊ว ราคา 500 บาทมา แผงไปไหนอ่ะ แต่ฉันก็จะกินมันแผงดี >O<
 ฉันเดินไปนั่งกินไปติมที่ลานนั่ง ฉันกินไอติมอย่างอร่อย อยู่ดีๆ ก็มีใครไม่รู้ เล่นกับเพื่อนแล้วมาชนไอติมฉัน
    "อ๊าาาา ไอติมหล่น" ฉันทำหน้าแบ๊ววว ใส ใส่เขา
    "อ่าว ผมขอโทษครับ" อั๊ยย่ะใครเนี้ย 
   " ไม่เปนรัยค่ะ" ฉันให้อภัยเขานะ เห็นน่าตาดี ก็งี้แหละ เห้ยยยยย ฉันไม่ได้กินผู้ชายใช่ไหใ
ฉันเป็นเด็กเรียบร้อยนะ จำไว้เลยยยยด้วย ^-^
   "เดี๋ยวผมชื่อไอติมให้ใหม่นะครับ" เขาพูดกับฉัน โปรยเสน่ห์ให้ฉัน เห้ยไม่ใช่ล่ะ 
แน่ใจหรอ จะซื้อให้
   "ไม่ต้องก็ได้ค่ะ คุยซื้อไม่บอกหรอกก" จริ๊งงงงงงง จริงงงงงงงงงงง เชื่อฉันสิ่ TT
  "ต้องได้สิครับ ไอติมแท่งเดียว" เออใช่ ไอติมแท่งเดียว แต่ถ้าฉันบอกราคาไป เขาจะซื้อให้ฉันไหม
  รับปากแล้วไม่ต้องเลยยยยนะย่ะ นายสุด..เอิ่ม ไม่หรอกกก
            "แท่งละ500บาทค่ะ จะซื้อไหมค่ะ" 
ประโยคนี้ทำให้เขาค้าง 2 วิ สีหน้าวิตก ฉันกำลังลุ้นว่าจะซื้อให้ไหม ซื้อให้ฉันรักเลยล่ะ
แต่มีอะไรมาขัดจังหวะ ห่ะ!!!!~! เสียงเตือนเข้าแถวขึ้น โอ้ยยยยแม่จ๋าาาาา
      ผู้ชายคนนั้นก็วิ่งหนีไป โดยไม่มีคำตอบใดๆ ฉันก็วิ่งไปเข้าแถวเหมือนกัน ฉันอยู่ ม.4 แต่ไม่รุ้สิ่ ทับอะไร
ให้ตายสิ่ ฉันจะเข้าแถวยังไง ในเมื่อไม่รู้ทับ (ต้องเข้าแถวตามห้อง) ฉันลืมไปเลยยยย ทำไงดี
ฉันเดินไปเข้าแถวมั่วๆ น่าเกลียดที่สุด เลยฉัน
 ไม่ถึงกี่นาที ครูก็ประกาศว่าเด็กหายยยยย... ใครกัน ใครโดนฉุดไปเนี้ย!!
 "นางสาวเจนริซ่า โฉมฉานปัจ อยู่ไหมค่ะ ไม่ทราบว่าหายไปไหน"
ใครกันอ่ะ ต้องให้ครูประกาศชื่อตามหา ไร้มารยาทที่สู้ดดดดดดดด ><
  "งั้นแปลว่าเขาไม่มาโรงเรียนมั้ง" เอิ่มมม...ชั่งเขาสิ่ เอ่อ...แต่ชื่อม่ะกี้...เห้ย!!ชื่อฉันนิ่ ลืมไปได้ไง
ฉันรีบวิ่งไปหน้าเสาธงอย่างแร่งด่วน...........
  "ครูค่ะ หนูอยู่นี้" ฉันพูดแล้ว ไปสะดุดล้มกับสายไมค์ที่ครูถืออยู่ ในที่ฉันวิ่งเร็ว ฉันก็เจ็บอ่ะสิ่ย่ะ
โอ๊ยยยยยยยย เจ็บชะมัด
  >O<
   "อ่าวว นางสาวเจนริซ่า" ครูเรียกชื่อฉันแล้วเดินไปพยุงฉันขึ้นน อายชะมัด ><
เสียงคนทั้ง โรงเรียน หัวเราะใหญ่เลยนะ (คิคิ)
  "หนูไปไหนมาค่ะ" ครูเขาถามฉันหรอ?? ใช่สิ ฉันประสาทกินรึไง
 "หนูหลงห้องค่ะครู โอ้ย... " ฉันก็รุ้สึกเจ็บจี้ดที่แผลขึ้นมา
 "เดี๋ยวครูพาไปห้องพยาบาลนะค่ะ" ครูก็พาฉํนไปห้องพยายาบาล แต่อิพวกนักเรียนทั้งหลาย ก็หัวเราะอยู่ได้
เดี๋ยวจะไปเอาย่าฆ่าแมลงไปยัดปากซะเลยนิ่
 
ติดตามตอนต่อไป
   
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา