Love omnibus รถโดยสาร บันดาลรัก
เขียนโดย 
kkkkkkkkk
วันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.02 น.
แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2556 16.26 น. โดย เจ้าของนิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอร้ายยยยยยย ฉันถึงโรงเรียนซักที คิดถึงนะ บ่องตงเลย
>>>ดีนะฉันไม่มาสาย เท่าไหร่ แต่ฉันไปหาไอติมกินดีกว่าาาาา<<<
ฉันเดินไปจนถึงร้านไปไอติม ซึ่งร้านมีแต่สีชมพู...หวานแหวว >< ฉันแอบไปเห็นรูป เจ่ลโล่ (นักร้องเกาหลี)
บ่องตง โรงเรียนนี้รับแต่ แม่ค้าพ่อค้า ที่ติ่งเกาหลีรึไงห่ะ!! ฉันก็ติ่งเกาหลีนะ เนอะๆ
ฉันเดินไปหยิบไอติมบ๊องแบ๊ว ราคา 500 บาทมา แผงไปไหนอ่ะ แต่ฉันก็จะกินมันแผงดี >O<
ฉันเดินไปนั่งกินไปติมที่ลานนั่ง ฉันกินไอติมอย่างอร่อย อยู่ดีๆ ก็มีใครไม่รู้ เล่นกับเพื่อนแล้วมาชนไอติมฉัน
"อ๊าาาา ไอติมหล่น" ฉันทำหน้าแบ๊ววว ใส ใส่เขา
"อ่าว ผมขอโทษครับ" อั๊ยย่ะใครเนี้ย
" ไม่เปนรัยค่ะ" ฉันให้อภัยเขานะ เห็นน่าตาดี ก็งี้แหละ เห้ยยยยย ฉันไม่ได้กินผู้ชายใช่ไหใ
ฉันเป็นเด็กเรียบร้อยนะ จำไว้เลยยยยด้วย ^-^
"เดี๋ยวผมชื่อไอติมให้ใหม่นะครับ" เขาพูดกับฉัน โปรยเสน่ห์ให้ฉัน เห้ยไม่ใช่ล่ะ
แน่ใจหรอ จะซื้อให้
"ไม่ต้องก็ได้ค่ะ คุยซื้อไม่บอกหรอกก" จริ๊งงงงงงง จริงงงงงงงงงงง เชื่อฉันสิ่ TT
"ต้องได้สิครับ ไอติมแท่งเดียว" เออใช่ ไอติมแท่งเดียว แต่ถ้าฉันบอกราคาไป เขาจะซื้อให้ฉันไหม
รับปากแล้วไม่ต้องเลยยยยนะย่ะ นายสุด..เอิ่ม ไม่หรอกกก
"แท่งละ500บาทค่ะ จะซื้อไหมค่ะ"
ประโยคนี้ทำให้เขาค้าง 2 วิ สีหน้าวิตก ฉันกำลังลุ้นว่าจะซื้อให้ไหม ซื้อให้ฉันรักเลยล่ะ
แต่มีอะไรมาขัดจังหวะ ห่ะ!!!!~! เสียงเตือนเข้าแถวขึ้น โอ้ยยยยแม่จ๋าาาาา
ผู้ชายคนนั้นก็วิ่งหนีไป โดยไม่มีคำตอบใดๆ ฉันก็วิ่งไปเข้าแถวเหมือนกัน ฉันอยู่ ม.4 แต่ไม่รุ้สิ่ ทับอะไร
ให้ตายสิ่ ฉันจะเข้าแถวยังไง ในเมื่อไม่รู้ทับ (ต้องเข้าแถวตามห้อง) ฉันลืมไปเลยยยย ทำไงดี
ฉันเดินไปเข้าแถวมั่วๆ น่าเกลียดที่สุด เลยฉัน
ไม่ถึงกี่นาที ครูก็ประกาศว่าเด็กหายยยยย... ใครกัน ใครโดนฉุดไปเนี้ย!!
"นางสาวเจนริซ่า โฉมฉานปัจ อยู่ไหมค่ะ ไม่ทราบว่าหายไปไหน"
ใครกันอ่ะ ต้องให้ครูประกาศชื่อตามหา ไร้มารยาทที่สู้ดดดดดดดด ><
"งั้นแปลว่าเขาไม่มาโรงเรียนมั้ง" เอิ่มมม...ชั่งเขาสิ่ เอ่อ...แต่ชื่อม่ะกี้...เห้ย!!ชื่อฉันนิ่ ลืมไปได้ไง
ฉันรีบวิ่งไปหน้าเสาธงอย่างแร่งด่วน...........
"ครูค่ะ หนูอยู่นี้" ฉันพูดแล้ว ไปสะดุดล้มกับสายไมค์ที่ครูถืออยู่ ในที่ฉันวิ่งเร็ว ฉันก็เจ็บอ่ะสิ่ย่ะ
โอ๊ยยยยยยยย เจ็บชะมัด
>O<
"อ่าวว นางสาวเจนริซ่า" ครูเรียกชื่อฉันแล้วเดินไปพยุงฉันขึ้นน อายชะมัด ><
เสียงคนทั้ง โรงเรียน หัวเราะใหญ่เลยนะ (คิคิ)
"หนูไปไหนมาค่ะ" ครูเขาถามฉันหรอ?? ใช่สิ ฉันประสาทกินรึไง
"หนูหลงห้องค่ะครู โอ้ย... " ฉันก็รุ้สึกเจ็บจี้ดที่แผลขึ้นมา
"เดี๋ยวครูพาไปห้องพยาบาลนะค่ะ" ครูก็พาฉํนไปห้องพยายาบาล แต่อิพวกนักเรียนทั้งหลาย ก็หัวเราะอยู่ได้
เดี๋ยวจะไปเอาย่าฆ่าแมลงไปยัดปากซะเลยนิ่
ติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
