[5's] Stop it!! หยุดรัก(ไม่ได้)เพราะนายสุดหล่อ!!

หาววววว~~ ตื่นเช้ามาทำไมมันง่วงอย่างนี้กันน้าาาาา-0-..........

"แอปเปิ้ลพาย!!"

"เย้ยยยย! อ...อะไรคะ?!"

"ลูกไปยืนทำอะไรตรงนั้นน่ะลูก เดี๋ยวไม่ขาวนะลูก"

อะไรฟะ! จะยืนตากแดดหน่อยก็ไม่ได้ แม่นะแม่-*-

"พายไม่อยากขาวเว่อร์เหมือนพี่พัพฟ์นี่คะแม่-0-" ใช่! ขาวเว่อร์แล้วมันดีตรงไหนกัน-_-

"แล้วขาวแบบพี่มันไม่ดียังไงกันยะ ยัยแอปเปิ้ลพาย!!-_-"

"นั่นดิ แกขาวอ่ะสวยกว่าเยอะเลยนะพาย"

"พี่เมล พายไม่อยากขาวเว่อร์ขนาดนั้น แค่ประมาณขาวบลิ๊งค์ๆแค่นั้นก็พอแล้วนี่-0-"

"แต่ฟินเห็นด้วยกับแอปเปิ้ลพายนะคะ^^" พี่มัฟฟินนนนนน~ ฉันรักพี่ๆๆ*0*

"พอเถอะลูก เดี๋ยวไปเรียนสายนะลูก^^"

"จริงด้วย ไปกันเถอะ" เฮ้อ!!! ฉันล่ะอยากรู้จริงๆ ว่าถ้าคนเราผิวขาวแล้วมันจะเป็นยังไง ทั้งครอบครัวของฉันทุกคนอยากผิวขาว แต่มีฉันคนเดียวที่ไม่อยากจะขาว แปลกรึเปล่าน้าาาาา~

LMH - International

โรงเรียนนี่ทำไมชื่อแปลกจังนะ อยู่ในเซตงพาร์กชื่อดังอีกต่างหาก แถมยังมีแต่ลูกคนรวยมาเรียนกันด้วย ช่างเหอะ!! รีบไปที่ห้องเรียนดีกว่า

"พายยยยยย~~"

"ไม่ต้องเรียกฉันยาวขนาดนั้นก็ได้นะยัยเกรซ-*-"

"555 นี่ๆ ฉันมีข่าวจะมาบอกแกอ่ะ><" กระดี๊กระด๊าเชียวนะยัยนี่-*-

"อะไรล่ะ...."

"ผอ.เขาบอกว่าเขาจะเกษียณวันพรุ่งนี้อ่ะแก><"

อ่าวววว!! "ทำไมอ่ะ?"

"เห็นเขาบอกว่าจะให้ลูกชายคนโตของเขามารับหน้าที่นี้แทนเขาอ่ะ><"

"แล้ว?-0-"

"ฉันไปดูรูปเขามาแล้วล่ะ เขาทั้งหล่อ น่ารัก เพอร์เฟ็กต์มากๆเลยนะ แถมเขายังเป็นสมาชิกของ[5's] ด้วยนะ เขาน่ารักมากๆๆๆเลยอ่ะพาย>////<"

"เหรอ เหมือนกับคนก่อนๆที่แกบอกฉันน่ะเหรอ-_-"

"ชิส์! อุตส่าห์มาบอกแกคนแรกเลยนะเนี่ย"

"อ๋อเหรอ.... โทษที เผอิญว่าฉันไม่บ้าผู้ชายแบบแกอ่ะ-_-" เฮ้อ! ทำไมฉันถึงมีเพื่อนแบบนี้กันนะ

"ยัยเพื่อนบ้า! นี่แกเป็นเพื่อนฉันรึเปล่าเนี่ยยัยแอปเปิ้ลพาย!!TOT"

"...."

"TOT"

"ขอโทษ-_-"

"ยัยพาย ฉันรักแกกกกก~*0*"

"เออๆๆ-*-" เฮ้อ!! คิดถูกมั้ยเนี่ยT^T

"เอาล่ะ ทุกคนวันนี้ผอ.คนใหม่เขาจะมาแนะนำตัวให้ทุกคนได้รู้จักกัน เชิญเลยครับ^^"

ครืดดดด.......

"สวัสดีครับ ผมชื่อแฟรงก์ครับ จะมารับหน้าที่แทนคุณพ่อครับ"

"กรี๊ดดดดดดด~ นั่นแฟรงก์ [5's] นี่นา หล่อจังเลย"

"จะละลายแล้ว*0*" สาบานได้เลยว่านั่นไม่ใช่เสียงของฉัน นั่นมันเสียงของยัยเกรซชัดๆ ผู้หญิงทุกคนในห้องเอาแต่กรี๊ดกับหมอนั่นที่ยืนเก๊กหล่ออยู่ เหอะๆ คิดว่าหล่อตายล่ะคนบ้า! -*-

"นรัทฐา ทำไมเธอไม่มาทักทายผอ.บ้างล่ะ?"

"แล้วทำไมหนูต้องไปทักทายเขาด้วยล่ะคะ? แม่บอกหนูว่าไม่ควรเข้าไปทัก ไปรู้จักกับคนแปลกหน้าค่ะ"

"นรัทฐา แต่นี่ผอ.นะ"

"แล้วไงคะอาจารย์ เขาไม่ใช่พอของหนูนี่คะ"

"นรัทฐา!!"

ตึกๆๆๆ.... "นรัทฐา! นั่นเธอจะไปไหน?!"

ขวับ!! ฉันหันมาแล้วบอกกับอาจารย์ด้วยเสียงที่เย็นชาว่า "หิวข้าวค่ะ"

"...."

"งั้นหนูถือว่าอาจารย์อนุญาตแล้วกันนะคะ ขอตัวค่ะ" ฉันพูดพร้อมกับโค้งหัวให้กับอาจารย์และคุณผอ.คนใหม่ที่มาแนะนำตัวถึงห้อง จากนั้นฉันก็เดินออกไปจากห้อง

"ไร้มารยาท!"

"นิสัยไม่ดี!" นักเรียนในห้องกำลังว่าฉันอยู่ คิดว่าฉันจะแคร์รึไง ไร้สาระ!!

"นี่! พวกเธอ อย่ามาว่าเพื่อนของฉันนะ!!"

"....." เงียบ......

"ขอโทษด้วยนะครับผอ."

"ไม่เป็นไรครับ งั้นผมขอตัวนะครับ^^"

จากนั้นแฟรงก์ก็เดินไปตามทางที่แอปเปิ้ลพายนั้นเดินออกไป ทำเอาทุกคนนั้นสงสัยว่า 'ทำไมต้องไปทางนั้น'

"ฮัลโหล"

(ว่าไง ยัยเด็กแสบ)

"เรียกชื่อฉันไม่ได้รึไงฮะ พี่พัพฟ์-*-"

(พี่ว่าพี่เรียกชื่อนี้ก็ดีแล้วไม่ใช่รึไงยัยพาย-_-)

"เหอะๆๆ-0-"

(อ้อ ได้ข่าวว่าเธอไม่ถูกกับผอ.คนใหม่นี่)

"ใช่! ฉันไม่ถูกกับหมอนั่นเลยสักนิด"

(แต่พี่ว่าเขาก็น่ารักดีนะ เป็นกันเองด้วยนะ^^)

"เหรอ-*-"

(ใช่!!)

"...."

(....)

"งั้นแค่นี้นะ ฉันจะเข้าเรียนแล้ว-_-"

(โอเคน้องรัก แล้วพี่จะรอที่หน้าโรงเรียน) ตู๊ดๆๆๆ.....

เฮ้อ!! ไปดีกว่า "นี่ เดี๋ยวสิ!"

เขาจับแขนฉันแล้วกระชากฉันไปทางด้านหลังทำเอาฉันเกือบหงายหลัง ฉันเลยหันหน้าไปดูว่าใครที่มาทำแบบนี้ นายแฟรงก์นั่นเอง กล้าดียังไงถึงได้มาทำกับฉัน "นาย!"

"ทำไมเธอถึงพูดกับอาจารย์แบบนั้น!"

"มันเรื่องของฉัน! ปล่อยฉัน!"

"..."

"นี่!!"

"บอกมา!!" เขาพูดพร้อมกับบีบที่แขนฉันแรงขึ้น

"โอ๊ย!"

"..."

"ก็ได้!! ถ้าฉันบอกนายแล้ว นายต้องปล่อยฉันด้วย!!!"

"โอเค"

"เขาเป็นพ่อของฉัน แต่ตอนนี้คงไม่ใช่เพราะว่าเขาไปมีคนอื่นแล้วก็ทิ้งแม่ของฉัน ปล่อยให้พวกเราต้องมานั่งรอเขามานานสี่ปี เขาก็ไม่กลับมาจนมีผู้ชายคนนึงคือ มรว.นนทิกร รัตนสุวรรณ ที่จะรับแม่ ฉัน และพี่ๆฉันไปเลี้ยงและดูแลพวกเรา จนฉันยอมรับว่าต้องเรียกเขาว่าพ่อ แต่สุดท้ายท่านก็ทำให้ฉันเรียกท่านว่าพ่อ ฉันมีความสุขมากที่ได้เขาเป็นพ่อ....."

"เพราะอาจารย์เขาทิ้งแม่เธองั้นเหรอ แต่เธอก็ไม่เห็นต้องทำแบบนี้กับเขาเลยนะ"

"คนอย่างนายจะไปเข้าใจอะไร!! ฉันบอกนายไปแล้วนะ ปล่อยฉันซะที!!"

"บอกชื่อเธอมา" อะไรกันหมอนี่! ฉันก็บอกเรื่องที่เขาอยากจะรู้ไปแล้วนี่ แล้วเขาต้องการอะไรอีก!!!!

"ทำไมฉันต้องบอกชื่อของฉันให้นายรู้ด้วย!!"

"..." ชึ้บ... เขาเอามือของเขาช้อนคางของฉันขึ้นมาแล้วเขาก็ค่อยๆเอาหน้าของเขามาใกล้ๆหน้าของฉัน ฉันรับรู้ถึงความอุ่นที่ริมฝีปากของฉัน เขาจูบฉัน!! เขาเริ่มปล่อยแขนของฉันแล้วเปลี่ยนเป็นมากอดที่เอวของฉันแทน จูบนี้เหมือนจูบปลอบให้ฉันหายโกรธฉันอยากจะผลักเขาออก แต่ฉันไม่มีแรงที่จะผลักเขาออกไปได้เลย ไม่ไหวแล้ว ตุ้บ!!....

"เฮ้ย!! นี่เธอ...."

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

แอปเปิ้ลพายเป็นอะไรกันน้าาาาาาา~ อย่าลืมมาเม้นต์กันนะคะ^^

By:: Soomy Sun.