school love like
-
เขียนโดย “Rilakkuma”
วันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.17 น.
7 ตอน
0 วิจารณ์
10.36K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2556 20.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) เปิดเทอม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ในโรงเรียนนั้นมีสิ่งมากมายที่เราได้รับไม่ว่าจะมิตรภาพจากเพื่อน ประสบการณ์ในการเรียนหรืออาจจะรวมถึงความรักเพราะเธอคนนั้นคือเหตุผลที่ฉันอยากจะไปโรงเรียนทำให้ฉันไม่เกลียดวันจันทร์และทำให้ฉัน.....
ณ วันเปิดเทอมโรงเรียนแห่งหนึ่ง กริ่งๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นฉันตื่นขึ้นมาแล้วใช้มือคว้านาฬิกาขึ้นมาดูห่ะ 7.50 แล้วเหอรเนี้ยฉันรีบลุกขึ้นมาจากเตียงแล้วจัดการทำทุกอย่างรวดเร็วเหมือนจรวดก่อนจะปิดท้ายด้วยการยัดขนมปังเข้าปากและรีบวิ่งไปที่ป้ายรถเมล์ ให้ตายสิฉันบ่นพึมพำกับตัวเองและยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูเหลือเวลาอีกแค่ 5นาทีก่อนโรงเรียนจะเข้าฉันรีบวิ่งขึ้นรถเมล์และในที่สุดฉันก็มาถึงโรงเรียนจนได้ฉันเดินลงจากรถให้ตายเถอะกว่าจะมาถึงเล่นเอาแทบตายและฉันก็รีบพุ่งตรงไปยังบอร์ดรายชื่อห้องของโรงเรียนว่าจะได้อยู่ห้องไหนในชั้น ม.3 ฉันภาวนาขอให้ได้อยุ่ห้องเดียวกันกับคนที่ฉันชอบนั้นก็คือโยเฮอ๋อลืมแนะนำตัวไปค่ะฉันชื่อ บิสกิต อายุ15ปีส่วนสูงประมาณ 160ก็ไม่ถือว่าเตี้ยนะ แต่นันมันไม่ใช่
เรื่องสำคัญหรอกที่สำคัญตอนนี้คือฉันต้องรีบหารายชื่อของโยเฮก่อนฉันไล่ดูที่ละห้องฉันภาวนาขอให้ได้อยู่ห้องเดียวกับเขาและในที่สุดฉันก็พบชื่อเขาจนได้เขาอยู่ในห้อง 2-Bและรีบหารายชื่อตัวเองเย้ๆๆ ในที่สุดห้องเดียวกับเขาไม่เสียแรงที่ในตอนปิดเทอมเราอุตสาห์ไปไหว้พระขอพรถึง 9 วัด ฉันเดินออกมาด้วยใบหน้าที่มีความสุขจนมาถึงในห้องฉันก็ได้ยินพวกผู้ชายในห้องจับกลุ่มคุยกันเกี่ยวกับเรื่องของโยเฮและฉันได้ใช้ความสมารถพิเศษของฉันในการเงี่ยหูฟังเรื่องที่พวกผู้ชายพูดกันนี้พวกแกรู้ไหมว่าอีกแค่อาทิตย์เดียวไอ้โยเฮมันก็จะลาออกจากโรงเรียนนี้แล้วเด็กผู้ชายคนหนึ่งถามเด็กผู้ชายคนที่เล่าว่ามันจะรีบย้ายไปทำไมวะเหลืออีแค่ปีเดียวเองพอดีกูได้ยินข่าวมาว่าพ่อเเม่ของมันต้องย้ายไปทำงานที่อื่นมันเลยต้องย้ายตามพ่อแม่มันนะเมื่อฉันได้ยินการสนทนาของกลุ่มเด็กผู้ชายจบใจของฉันก็แทบจะหล่นมาอยู่ที่ตาตุ่มให้ตายสิโรบิ้น ฉันอุทานออกมาอุตส่าห์ได้มาอยู่ห้องเดียวกับเขาแล้วแท้ๆๆแต่อาทิตย์เดียวเขากับจะลาออกฉันควรทำยังไงดีกันละเนี่ย
ณ วันเปิดเทอมโรงเรียนแห่งหนึ่ง กริ่งๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นฉันตื่นขึ้นมาแล้วใช้มือคว้านาฬิกาขึ้นมาดูห่ะ 7.50 แล้วเหอรเนี้ยฉันรีบลุกขึ้นมาจากเตียงแล้วจัดการทำทุกอย่างรวดเร็วเหมือนจรวดก่อนจะปิดท้ายด้วยการยัดขนมปังเข้าปากและรีบวิ่งไปที่ป้ายรถเมล์ ให้ตายสิฉันบ่นพึมพำกับตัวเองและยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูเหลือเวลาอีกแค่ 5นาทีก่อนโรงเรียนจะเข้าฉันรีบวิ่งขึ้นรถเมล์และในที่สุดฉันก็มาถึงโรงเรียนจนได้ฉันเดินลงจากรถให้ตายเถอะกว่าจะมาถึงเล่นเอาแทบตายและฉันก็รีบพุ่งตรงไปยังบอร์ดรายชื่อห้องของโรงเรียนว่าจะได้อยู่ห้องไหนในชั้น ม.3 ฉันภาวนาขอให้ได้อยุ่ห้องเดียวกันกับคนที่ฉันชอบนั้นก็คือโยเฮอ๋อลืมแนะนำตัวไปค่ะฉันชื่อ บิสกิต อายุ15ปีส่วนสูงประมาณ 160ก็ไม่ถือว่าเตี้ยนะ แต่นันมันไม่ใช่
เรื่องสำคัญหรอกที่สำคัญตอนนี้คือฉันต้องรีบหารายชื่อของโยเฮก่อนฉันไล่ดูที่ละห้องฉันภาวนาขอให้ได้อยู่ห้องเดียวกับเขาและในที่สุดฉันก็พบชื่อเขาจนได้เขาอยู่ในห้อง 2-Bและรีบหารายชื่อตัวเองเย้ๆๆ ในที่สุดห้องเดียวกับเขาไม่เสียแรงที่ในตอนปิดเทอมเราอุตสาห์ไปไหว้พระขอพรถึง 9 วัด ฉันเดินออกมาด้วยใบหน้าที่มีความสุขจนมาถึงในห้องฉันก็ได้ยินพวกผู้ชายในห้องจับกลุ่มคุยกันเกี่ยวกับเรื่องของโยเฮและฉันได้ใช้ความสมารถพิเศษของฉันในการเงี่ยหูฟังเรื่องที่พวกผู้ชายพูดกันนี้พวกแกรู้ไหมว่าอีกแค่อาทิตย์เดียวไอ้โยเฮมันก็จะลาออกจากโรงเรียนนี้แล้วเด็กผู้ชายคนหนึ่งถามเด็กผู้ชายคนที่เล่าว่ามันจะรีบย้ายไปทำไมวะเหลืออีแค่ปีเดียวเองพอดีกูได้ยินข่าวมาว่าพ่อเเม่ของมันต้องย้ายไปทำงานที่อื่นมันเลยต้องย้ายตามพ่อแม่มันนะเมื่อฉันได้ยินการสนทนาของกลุ่มเด็กผู้ชายจบใจของฉันก็แทบจะหล่นมาอยู่ที่ตาตุ่มให้ตายสิโรบิ้น ฉันอุทานออกมาอุตส่าห์ได้มาอยู่ห้องเดียวกับเขาแล้วแท้ๆๆแต่อาทิตย์เดียวเขากับจะลาออกฉันควรทำยังไงดีกันละเนี่ย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ