รักนายแล้วล่ะ

''ท็อป ฉันก็เข้าใจนะว่าจะมาซื้อของง้อยัยนาวมัน แต่ ทำไมต้องพกอีตานี้มาด้วย'' ใบหม่อนบ่นอย่างงุดงิดและชี้ไปที่คนข้างๆท็อป
 
''ก็ฉันเห็นว่ามันจะมาซื้อของให้แม่พอดี ก็เลยพกมาด้วย'' ท็อปกอดอกและเดินดุ่มๆไปที่ล็อกตุ๊กตา
 
''เฮ้อ'' เธอถอนหายใจและเดินตามไปอย่างเร็ว
 
''ถอนหายใจอะไรหรอ ใบหม่อน'' มิกซ์เดินมาเกาะไหล่เธอ
 
''นี่นาย ไกลๆหน่อยได้ไหม'' เธอสะบัดตัวและรีบเดินไปหาท็อป 
 
''อะไรว่ะ'' มิกซ์ยืนเกาหัวและรีบเดินตามไป
 
''หม่อน อันนี้โอเคป่าววะ ใหญ่ไปป่าว'' เขาอุ้มตุ๊กตาแมวจี้ขนาดกลางให้ใบหม่อนดู
 
''อืม เล็กไปหน่อยนะ'' ใบหม่อนลองอุ้ม
 
''เล็ก??'' ท้อปยืนงง
 
''ใช่ ยัยนาวอ่ะ โกรธง่าย หายช้า  ถ้าอยากง้อมัน แกต้องทุ่มทุนและทุ่มเท'' ใบหม่อนยืดอก
 
 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
 
 
''โอ๊ยยย  เงินกู''  ท็อปพูดพลางรับตุ๊กตาแมวจี้ตัวยักษ์ ขนาดเกือบเท่าคน มาไว้ในอ้อมอก
 
''โธ่ๆๆ พ่อคุณ น่าสงสารจิงๆเลย ทำให้ใครโกรธไม่ว่า ทำให้ยัยหมาเน่าโกรธ 5555'' ใบหม่อนพูดอย่างสะใจ และต้องหุบยิ้มทันทีเมื่อคนในห้างมองหน้าเธออย่างงงๆ
 
''เห้ย มิกซ์เสร็จยังเนี่ย ชักช้า เขาจะกลับบ้านกันหมดแล้ว'' ท็อปพูดอย่างเคืองๆ และรีบจ้ำอ้าวออกจากห้าง
 
''รอด้วยสิ ท็อป'' ใบหม่อนวิ่งตามออกไป
 
''รอกูด้วยยยย''  
 
------------------------------------
 
 ขอโทดคร้าบบบบบบบบบบบบ  รีดเดอร์ผู้น่ารักทุกคน
 
ไรเตอร์ไม่ได้ตั้งใจจะหนีหาย แต่ไรเตอร์คิดเรื่องไม่ออกจิงๆ