I'm Sorry ฉันรักนายเข้าแล้ว

"เช้าวันนี้อากาศเเจ่มใส ปลอดโปล่ง เหมาะสำหรับผู้ที่อยากจะออกไปเที่ยวนอกบ้านน่ะค่ะ สำหรับวันนี้สุวรรณหงส์ อัตครเดช สวัสดีค่ะ"เสียงทีวีสิ้นสุดลงต่อหน้าฉัน
"อากาศดีเหรอ แต่ฉันว่าอากาศฉันไม่ดีมากกว่ามั้ง โอ้ยไม่ไหวแล้วฉันจะพานายล่มไม่เนียะห่ะชารอนเห้อ"ระหว่างที่ฉันบ่น ในหัวฉันก็ชุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาเองโดยไม่ต้องสั่งการใดๆ
"วันนี้นายต้องเสร็จฉันแน่ๆนายชารอน ฮ่าๆๆๆ"
ก๊อกๆๆ เสียงประตูดังขึ้น
"สงสัยต้องเป็นนายแน่ๆเลย ปิดๆ ปิดให้หมด ทุกอย่างต้องเป็นปกติ" ฉันรีบทำทุกอย่างให้เป็นปกติ แล้วแกล้งทำเป้นจะตายแล้วอยู่บนเตียง
"ฉันจะเข้าไปแล้วน่ะ"ชารอนตะโกนขึ้น แล้วชารอนก็เดินเข้ามาอย่างเงียบๆ
"เป็นยังไงบ้างไฟนอล ฉันสั่งข้าวมาให้แล้วน่ะ..."
"....."แกล้งเงียบ วิธีนี้จะได้ผลไหมน่ะ
"ไฟนอล"
"....."ต่อไปเรื่อยๆ
"ไฟนอลลลลลลลลลลลลล"
"..."
"ไฟนอลนายเป็นอะไรหรือป่าว ไฟนอล เห้ยนี้นายอย่าเพิ่งเป็นอะไรไปน่ะ"ชารอนพูดกระวนกระวายอยู่ผู้เดียว
พร้อมทิ้งจานข้าวแล้วรีบวิ่งมาอุ้มร่างของฉันขึ้น
"ไฟนอลนายอย่านิ่งซิ นายพูดอะไรซักคำซิ"
"....."จะตายอยู่แล้วววววว
"รอฉันแปปนึงน่ะ ฉันจะโทรเรียกรถพยาบาลนายอย่าพึงเป็นอะไรน่ะไฟนอล"หลังสิ้นเสียงชารอนก็รีบไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที