I'm Sorry ฉันรักนายเข้าแล้ว

"เช้าวันนี้อากาศเเจ่มใส ปลอดโปล่ง เหมาะสำหรับผู้ที่อยากจะออกไปเที่ยวนอกบ้านน่ะค่ะ สำหรับวันนี้สุวรรณหงส์ อัตครเดช สวัสดีค่ะ"เสียงทีวีสิ้นสุดลงต่อหน้าฉัน

"อากาศดีเหรอ แต่ฉันว่าอากาศฉันไม่ดีมากกว่ามั้ง โอ้ยไม่ไหวแล้วฉันจะพานายล่มไม่เนียะห่ะชารอนเห้อ"
ระหว่างที่ฉันบ่น ในหัวฉันก็ชุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาเองโดยไม่ต้องสั่งการใดๆ

"วันนี้นายต้องเสร็จฉันแน่ๆนายชารอน ฮ่าๆๆๆ"

ก๊อกๆๆ เสียงประตูดังขึ้น

"สงสัยต้องเป็นนายแน่ๆเลย ปิดๆ ปิดให้หมด ทุกอย่างต้องเป็นปกติ" ฉันรีบทำทุกอย่างให้เป็นปกติ แล้วแกล้งทำเป้นจะตายแล้วอยู่บนเตียง

"ฉันจะเข้าไปแล้วน่ะ"ชารอนตะโกนขึ้น แล้วชารอนก็เดินเข้ามาอย่างเงียบๆ

"เป็นยังไงบ้างไฟนอล ฉันสั่งข้าวมาให้แล้วน่ะ..."

"....."แกล้งเงียบ วิธีนี้จะได้ผลไหมน่ะ

"ไฟนอล"

"....."ต่อไปเรื่อยๆ

"ไฟนอลลลลลลลลลลลลล"

"..."

"ไฟนอลนายเป็นอะไรหรือป่าว ไฟนอล เห้ยนี้นายอย่าเพิ่งเป็นอะไรไปน่ะ"ชารอนพูดกระวนกระวายอยู่ผู้เดียว

พร้อมทิ้งจานข้าวแล้วรีบวิ่งมาอุ้มร่างของฉันขึ้น

"ไฟนอลนายอย่านิ่งซิ นายพูดอะไรซักคำซิ"

"....."จะตายอยู่แล้วววววว

"รอฉันแปปนึงน่ะ ฉันจะโทรเรียกรถพยาบาลนายอย่าพึงเป็นอะไรน่ะไฟนอล"หลังสิ้นเสียงชารอนก็รีบไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที