โรงเรียนสหศึกษาเเสนวุ่นวาย Ladies Vs. Butler to Gentle
7.3
เขียนโดย NakamuraIchigo16781
วันที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.54 น.
8 บท
3 วิจารณ์
12.96K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 18.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) การเปลี่ยนแปลง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกริ๊ง กริ๊ง~ เสียงกระดิ่งเลิกเรียนดังขึ้น อย่างไม่หยุดยั้ง ในโรงเรียนเอกชน ชายล้วนเเห่งหนึ่งที่เริ่มจะกลายเป็นโรงเรียนสหศึกษา ( โรงเรียนหญิง-ชาย) ซึ่งในโรงเรียนชายล้วนมีระบบที่เรียกได้ว่าเเบ่งเเยกชนชั้น ซึ่งจะมีคนระดับที่เป็น ลอร์ด หรือ เป็นเจ้าคน นายคน เเต่ในอีกระดับนึง จะเป็น พ่อบ้าน เเต่ทว่า สองระดับนี้จะต้องเรียนควบคู่กันไป ทำให้ไม่มีระดับเเยกกันในชั้นเรียน เเละต่อจากนี้ไปจะกลายเป็นโรงเรียนสหศึกษา ซึ่งจะ มีเมด เเละ คุณหนู เพิ่มมาในชั้นเรียนเเต่ล่ะชั้น.
"โอ๊ยย!!!" เสียงดังขึ้นจากห้องของชั้นมัธยมต้น "ทำไมจะต้องมีผู้หญิงเพิ่มขึ้นมาในโรงเรียนนี้ด้วยฟะ เนี่ย!!" วินตะโกนด้วยความเบื่อหนายเเละรำคาญเสียงผู้หญิงที่พูดคุย "เเล้วจะทำไมล่ะ! พวกเราคุยเเล้วมันเเปลกตรงไหน! ทีพวกนายหยิบเเมลงสาบไปวางไว้ในห้องพักครู พวกเรายังไม่ฟ้องครูเลย" ฟ้าพูดขึ้นด้วยความหงุดหงิด
(ฟ้า ผู้หญิง ระดับคุณหนูมีเหตึผลทางครอบครัวทำให้ต้องมาอยู่บ้านเดียวกับวิน ฟ้าเป็นคนที่ไม่ยอมใครมากๆ)
"พอเถอะน่า~ พวกนายทะเลาะกันมาตั้งเเต่เทอมเเรกเเล้วนะ~ -.- " เต้ เพื่อนวิน พูดขึ้นด้วยความรำคาญเสียงทะเลาะของวินกับฟ้า
(เต้ เพื่อนของวิน อยู่ในระดับคุณชาย เต้คอยเป็นห่วงวินเเละช่วยเหลือวินเสมอ)
"ไอเต้ มึงเงียบไปเลยนะ! ก็ ยัยฟ้าเนี่ยพูดจาน่ารำคาญจะตายไป!" วิน ตะโกนไปลั่นห้อง " เเหม่~! นายน่ะเรียบร้อยมากหรือไง! เป็นเเค่นักเรียนชายระดับพ่อบ้านเเท้ๆ ไม่มีสิทธิ์มาว่า ฉันที่เป็นคุณหนูหรอก! " ฟ้า พูดเอาคืนวินที่ยืนด้วยความตกใจเเละโมโห "พอได้เเล้วเลดี้!" เสียงครูใหญ่ดังขึ้น
(คุณครูใหญ่ เเม่ของฟ้า น้าของวินเป็นคนสุขุมเเละใจดี)
"ท่านเเม่ค่ะ! เเต่ว่าเจ้าบ้านี่มัน หาเรื่องหนูก่อนนะค่ะ!"ฟ้าพูดขึ้น "พอได้เเล้วฟ้า! เธอก็รู้ว่า พ่อกับเเม่วิน เขาเป็นคนที่ มีบุญคุณกับพ่อของเธอมาก! ถึงเเม้เขาจะพูดไม่ดีกับเธอ เเต่ถ้ามันเป็นจริง เธอก็ไม่ควรเถียงเขาไปอย่างนี้! วินช่วยมาพบครู ที่ห้องพักครูด้วย!" เเล้วครูใหญ่ก็เดินออกไป..
( คนชอบถามผมว่าทำไมพ่อกับเเม่ผมถึงมีบุญคุณต่อ พ่อยัยฟ้าบ้านั่น.. ก็เพราะว่า พ่อกับเเม่ผม เป็นคนใช้บ้านยัยบ้านั่นยังไงล่ะ.. พ่อของยัยบ้านั่นจมน้ำในทะเล เพราะตระคริวกินขาเเต่ว่า พอพ่อผมกระโดดลงไปช่วย พ่อของยัยฟ้าที่หวั่นกลัวก็กดพ่อผมจนจมน้ำ หมดลมหายใจ ในขณะที่พ่อยัยฟ้า ตระคริวหายพอดีจึงว่ายน้ำกลับฝั่งได้โดยไม่คิดที่จะช่วยพ่อผม ทำให้เเม่ผมที่อยู่คนเดียวนั้นต้องมาเป็นเมียคนที่สองของพ่อยัยฟ้าเเต่จู่ๆก็กลับมีคนมาลอบยิงพ่อยัยฟ้าเเต่เเม่ผมเข้าไปกั้นให้พ่อยัยฟ้า เเม่จึงโดนคนยิงตาย ทำให้ตอนนี้ผมก็อยู่คนเดียวในบ้านเเสนน่าเบื่อเเห่งนั้น // วินคิดด้วยความเศร้าใจ)
"ซวยเเล้วไง! ไอ้วิน! " เต้พูดด้วยความสมเพจวิน "ไอเต้! มึงเป็นคนระดับเดียวกับยัยบ้านี่ ไม่ใช่เหรอ? เเกช่วยไปคุยให้หน่อยดิ!" วินกระซิบ "ถ้าได้กูก็อยากทำนะเว้ย! เเต่มึงก็รู้ว่านักเรียนไม่สามารถให้เข้าไปในห้องพักครูโดยไม่มีเหตุจำเป็น.. สู้ๆเว้ย!! ขอให้มึงมีชีวิตรอดกลับมา.." เต้พูดด้วยความเป็นห่วงวิน
วินพยักหน้าด้วยความเบื่อหนาย เเละเดินไปห้องพักครู
"โอ๊ยย!!!" เสียงดังขึ้นจากห้องของชั้นมัธยมต้น "ทำไมจะต้องมีผู้หญิงเพิ่มขึ้นมาในโรงเรียนนี้ด้วยฟะ เนี่ย!!" วินตะโกนด้วยความเบื่อหนายเเละรำคาญเสียงผู้หญิงที่พูดคุย "เเล้วจะทำไมล่ะ! พวกเราคุยเเล้วมันเเปลกตรงไหน! ทีพวกนายหยิบเเมลงสาบไปวางไว้ในห้องพักครู พวกเรายังไม่ฟ้องครูเลย" ฟ้าพูดขึ้นด้วยความหงุดหงิด
(ฟ้า ผู้หญิง ระดับคุณหนูมีเหตึผลทางครอบครัวทำให้ต้องมาอยู่บ้านเดียวกับวิน ฟ้าเป็นคนที่ไม่ยอมใครมากๆ)
"พอเถอะน่า~ พวกนายทะเลาะกันมาตั้งเเต่เทอมเเรกเเล้วนะ~ -.- " เต้ เพื่อนวิน พูดขึ้นด้วยความรำคาญเสียงทะเลาะของวินกับฟ้า
(เต้ เพื่อนของวิน อยู่ในระดับคุณชาย เต้คอยเป็นห่วงวินเเละช่วยเหลือวินเสมอ)
"ไอเต้ มึงเงียบไปเลยนะ! ก็ ยัยฟ้าเนี่ยพูดจาน่ารำคาญจะตายไป!" วิน ตะโกนไปลั่นห้อง " เเหม่~! นายน่ะเรียบร้อยมากหรือไง! เป็นเเค่นักเรียนชายระดับพ่อบ้านเเท้ๆ ไม่มีสิทธิ์มาว่า ฉันที่เป็นคุณหนูหรอก! " ฟ้า พูดเอาคืนวินที่ยืนด้วยความตกใจเเละโมโห "พอได้เเล้วเลดี้!" เสียงครูใหญ่ดังขึ้น
(คุณครูใหญ่ เเม่ของฟ้า น้าของวินเป็นคนสุขุมเเละใจดี)
"ท่านเเม่ค่ะ! เเต่ว่าเจ้าบ้านี่มัน หาเรื่องหนูก่อนนะค่ะ!"ฟ้าพูดขึ้น "พอได้เเล้วฟ้า! เธอก็รู้ว่า พ่อกับเเม่วิน เขาเป็นคนที่ มีบุญคุณกับพ่อของเธอมาก! ถึงเเม้เขาจะพูดไม่ดีกับเธอ เเต่ถ้ามันเป็นจริง เธอก็ไม่ควรเถียงเขาไปอย่างนี้! วินช่วยมาพบครู ที่ห้องพักครูด้วย!" เเล้วครูใหญ่ก็เดินออกไป..
( คนชอบถามผมว่าทำไมพ่อกับเเม่ผมถึงมีบุญคุณต่อ พ่อยัยฟ้าบ้านั่น.. ก็เพราะว่า พ่อกับเเม่ผม เป็นคนใช้บ้านยัยบ้านั่นยังไงล่ะ.. พ่อของยัยบ้านั่นจมน้ำในทะเล เพราะตระคริวกินขาเเต่ว่า พอพ่อผมกระโดดลงไปช่วย พ่อของยัยฟ้าที่หวั่นกลัวก็กดพ่อผมจนจมน้ำ หมดลมหายใจ ในขณะที่พ่อยัยฟ้า ตระคริวหายพอดีจึงว่ายน้ำกลับฝั่งได้โดยไม่คิดที่จะช่วยพ่อผม ทำให้เเม่ผมที่อยู่คนเดียวนั้นต้องมาเป็นเมียคนที่สองของพ่อยัยฟ้าเเต่จู่ๆก็กลับมีคนมาลอบยิงพ่อยัยฟ้าเเต่เเม่ผมเข้าไปกั้นให้พ่อยัยฟ้า เเม่จึงโดนคนยิงตาย ทำให้ตอนนี้ผมก็อยู่คนเดียวในบ้านเเสนน่าเบื่อเเห่งนั้น // วินคิดด้วยความเศร้าใจ)
"ซวยเเล้วไง! ไอ้วิน! " เต้พูดด้วยความสมเพจวิน "ไอเต้! มึงเป็นคนระดับเดียวกับยัยบ้านี่ ไม่ใช่เหรอ? เเกช่วยไปคุยให้หน่อยดิ!" วินกระซิบ "ถ้าได้กูก็อยากทำนะเว้ย! เเต่มึงก็รู้ว่านักเรียนไม่สามารถให้เข้าไปในห้องพักครูโดยไม่มีเหตุจำเป็น.. สู้ๆเว้ย!! ขอให้มึงมีชีวิตรอดกลับมา.." เต้พูดด้วยความเป็นห่วงวิน
วินพยักหน้าด้วยความเบื่อหนาย เเละเดินไปห้องพักครู
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ