โรงเรียนสหศึกษาเเสนวุ่นวาย Ladies Vs. Butler to Gentle

"โอ๊ยย!!!" เสียงดังขึ้นจากห้องของชั้นมัธยมต้น "ทำไมจะต้องมีผู้หญิงเพิ่มขึ้นมาในโรงเรียนนี้ด้วยฟะ เนี่ย!!" วินตะโกนด้วยความเบื่อหนายเเละรำคาญเสียงผู้หญิงที่พูดคุย "เเล้วจะทำไมล่ะ! พวกเราคุยเเล้วมันเเปลกตรงไหน! ทีพวกนายหยิบเเมลงสาบไปวางไว้ในห้องพักครู พวกเรายังไม่ฟ้องครูเลย" ฟ้าพูดขึ้นด้วยความหงุดหงิด 

(ฟ้า ผู้หญิง ระดับคุณหนูมีเหตึผลทางครอบครัวทำให้ต้องมาอยู่บ้านเดียวกับวิน ฟ้าเป็นคนที่ไม่ยอมใครมากๆ)

"พอเถอะน่า~ พวกนายทะเลาะกันมาตั้งเเต่เทอมเเรกเเล้วนะ~ -.- " เต้ เพื่อนวิน พูดขึ้นด้วยความรำคาญเสียงทะเลาะของวินกับฟ้า 

(เต้ เพื่อนของวิน อยู่ในระดับคุณชาย เต้คอยเป็นห่วงวินเเละช่วยเหลือวินเสมอ)

"ไอเต้ มึงเงียบไปเลยนะ! ก็ ยัยฟ้าเนี่ยพูดจาน่ารำคาญจะตายไป!" วิน ตะโกนไปลั่นห้อง " เเหม่~! นายน่ะเรียบร้อยมากหรือไง! เป็นเเค่นักเรียนชายระดับพ่อบ้านเเท้ๆ ไม่มีสิทธิ์มาว่า ฉันที่เป็นคุณหนูหรอก! " ฟ้า พูดเอาคืนวินที่ยืนด้วยความตกใจเเละโมโห  "พอได้เเล้วเลดี้!" เสียงครูใหญ่ดังขึ้น  

(คุณครูใหญ่ เเม่ของฟ้า น้าของวินเป็นคนสุขุมเเละใจดี)

 

"ท่านเเม่ค่ะ! เเต่ว่าเจ้าบ้านี่มัน หาเรื่องหนูก่อนนะค่ะ!"ฟ้าพูดขึ้น "พอได้เเล้วฟ้า! เธอก็รู้ว่า พ่อกับเเม่วิน เขาเป็นคนที่ มีบุญคุณกับพ่อของเธอมาก! ถึงเเม้เขาจะพูดไม่ดีกับเธอ เเต่ถ้ามันเป็นจริง เธอก็ไม่ควรเถียงเขาไปอย่างนี้! วินช่วยมาพบครู ที่ห้องพักครูด้วย!" เเล้วครูใหญ่ก็เดินออกไป.. 

 ( คนชอบถามผมว่าทำไมพ่อกับเเม่ผมถึงมีบุญคุณต่อ พ่อยัยฟ้าบ้านั่น.. ก็เพราะว่า พ่อกับเเม่ผม เป็นคนใช้บ้านยัยบ้านั่นยังไงล่ะ.. พ่อของยัยบ้านั่นจมน้ำในทะเล เพราะตระคริวกินขาเเต่ว่า พอพ่อผมกระโดดลงไปช่วย พ่อของยัยฟ้าที่หวั่นกลัวก็กดพ่อผมจนจมน้ำ หมดลมหายใจ ในขณะที่พ่อยัยฟ้า ตระคริวหายพอดีจึงว่ายน้ำกลับฝั่งได้โดยไม่คิดที่จะช่วยพ่อผม ทำให้เเม่ผมที่อยู่คนเดียวนั้นต้องมาเป็นเมียคนที่สองของพ่อยัยฟ้าเเต่จู่ๆก็กลับมีคนมาลอบยิงพ่อยัยฟ้าเเต่เเม่ผมเข้าไปกั้นให้พ่อยัยฟ้า เเม่จึงโดนคนยิงตาย ทำให้ตอนนี้ผมก็อยู่คนเดียวในบ้านเเสนน่าเบื่อเเห่งนั้น // วินคิดด้วยความเศร้าใจ)

 

"ซวยเเล้วไง! ไอ้วิน! " เต้พูดด้วยความสมเพจวิน "ไอเต้! มึงเป็นคนระดับเดียวกับยัยบ้านี่ ไม่ใช่เหรอ? เเกช่วยไปคุยให้หน่อยดิ!" วินกระซิบ "ถ้าได้กูก็อยากทำนะเว้ย! เเต่มึงก็รู้ว่านักเรียนไม่สามารถให้เข้าไปในห้องพักครูโดยไม่มีเหตุจำเป็น.. สู้ๆเว้ย!! ขอให้มึงมีชีวิตรอดกลับมา.." เต้พูดด้วยความเป็นห่วงวิน 

วินพยักหน้าด้วยความเบื่อหนาย เเละเดินไปห้องพักครู