[YAOI]Love lock!! ล็อคหัวใจนายตัวดี

บทที่18 วันเเสนสุข"อืมม...."ผมสะลึมสะลือตื่นขึ้นมา~โอย....เมื่อคืนนี้ผมหลับไปตอนไหน...เอิ่ม (-///-) ตอนที่โจ๊ะกับพี่เนากิเสร็จสินะ ประโยคเด็ดคือ...พี่เนากิเค้าบอกรักผมด้วย...ว๊ากกกกกก เขินอ่ะ!!!!นี่มันกี่โมงเเล้ว?...ผมหันควับๆหานาฬิกา เเต่หาไม่เจอให้ตายเถอะโรบิ้น โทรศัพท์ผมล่ะ? อยู่ในกระเป๋านักเรียน กระเป๋านักเรียนผมล่ะ? อยู่ในรถไอ้เเกง รถไอ้เเกงล่ะ? อยู่ที่ผับ...โอเค ถามเองตอบเองอยู่ในหัวนี่เเหละโอยยยย ผมต้องลุกไปอาบน้ำก่อน ซี๊ดดดดด เเสบก้นชิบT///T ไอ้พี่เนากิมันทำอะไรไว้เนี่ยอะไรมันหนักๆตรงเอวผมวะ(O.O)!ชัดเลยครับผม...เเขนไอ้พี่เนากินี่เอง หนักกี่โลเนี่ยฮึ๊บ!! ผมค่อยๆหยิบเเขนที่หนัวกว่าขาข้างนึงของผมออกอย่างเบามือที่สุด "อื้มม... วุ่น" เเว๊ก!! อย่านะ อย่าเพิ่งตื่นนะ (=[]=!!)"คร่อก...ฟี้~"ค่อยยังชั่ว ลุ้นเป็นบ้าเเหน่ะ! ผมกระดึ๊บลงจากเตียงช้า...ช้า~พยายามทำตัวให้เบาที่สุด ในที่สุดก็ลงมาจากเตียงได้ ผมก้มลงเก็บเสื้อผ้าที่กระจายอยู่บนพื้น หอบเสื้อผ้าเหม็นๆของตัวเอง เเบบลวกๆเอาเข้าห้องน้ำไปด้วย~~~~ซ่าาาาาา~~~~ผมจัดการกับทุกส่วนของตัวเองอย่างเรียบร้อย ! ผมหยิบผ้าเช็ดตัวในห้องน้ำ(มีผืนหนึ่ง)มาพันรอบเอวเเกร็ก...ผมเปิดประตูห้องน้ำออกมา ไอ้พี่เนากิยังหลับอยู่เลย ผมเดินเข้าไปดูพี่เนากิใกล้ๆ ค่อยๆหย่อนก้นลงนั่งบนเตียงนิ่มๆเบาๆ เพราะกลัวพี่เนากิจะตื่น อืมม...ผมเกลี่ยผมสีทองๆของที่เนากิที่ตกลงปิดหน้าให้เข้าที่เข้าทาง เผยให้เห็นใบหน้าขาวๆเนียนๆของพี่เนากิได้ชัดเจน ...ผมใช้นิ้วชี้เเตะไปบนสันจมูกโด่งๆของพี่เนากิ ลากนิ้วลงมาเเตะที่เรียวปากสวยสีชมพูอ่อนๆนี้ ที่เจ้าของมันใช้พูดทิ่มเเทงใจผมเเละบดขยี้กับปากของผมเมื่อคืน...(.////.) พี่เนากิตอนหลับหล่อชะมัดเลยเเฮะพรึ่บ... (*-*) พี่เนากิลืมตาขึ้นมาจ้องตาผม ยังกับรู้ว่าผมกำลังดูมันอยู่อย่างนั้นเเหละ (-///-*)"มองไร พี่หล่ออ่ะดิ" พี่เนากิมันยักคิ้วให้ผม"หล่อตายล่ะ" ชิคนหลงตัวเอง(-///-) ผมหยิบหมอนมาปิดหน้าพี่เนากิ เเล้วลุกออกไปเเต่งตัว...เเต่งตัว เสื้อผ้าผมเหม็นไวน์ชิบ...~(-..-)~"วุ่น ไปหยิบเสื้อผ้าในตู้ใส่ไปก่อนไป""ไม่อ่ะ เสื้อใครก็ไม่รู้""เสื้อผัว เอ๊ย...เสื้อสามีวุ่นไง" สามีพ่อง! มันทำหน้ากวนตีนใส่ผมด้วยอ่ะ!"ขอโทษษษษษษ.....ผมไม่มีสามีครับ!" ผมลากเสียงยาวๆใส่พี่เนากิเเล้วเปิดตู้ดูเสื้อผ้า ".....""หืม?....เป็นอะไร" ผมหันไปถาม เห็นว่าอยู่ๆก็เงียบไป"วุ่น...ถามจริงๆ" เเหน่ะ! มาทำหน้าเครียดใส่อีก"อะไรล่ะ""วุ่นเคยนอนกับใครนอกจากพี่มั้ย?""เคย...""ใคร!" เฮ้ย อย่าเสียงดังสิครับผมตกใจ..."นอนกับพ่อเเม่ตอนเด็กๆ"ฟุ่บ! พลั่ก!อั่ก!!! มันโยนหมอนใส่หน้าผมเต็มๆ! "อะไรอ่ะ!!""กวนตีน" มันด่าผมกวนตีนอ่ะ ผมยังไม่ได้กวนเลย (-3-) ก็ตอบตามความจริง ผมเเอบเห็นมันยิ้มด้วยล่ะ!"เอาดีๆดิ เมื่อคืนตอนที่ให้ทำ...เหมือนทำไม่เป็นเลยนะ" ก็ทำไม่เป็นน่ะสิครับ (=///=) "ผมไม่เคยนอนกับใคร...นอกจาก...""นอกจาก?""นอกจาก...""นอกจาก?" ... ไม่กล้าพูดอ่ะเขิน ><"นอกจาก...พี่เนากิ""....///" บรรยากาศในนี้เงียบจนได้ยินเสียงหายใจของตัวเอง >< เฮ้ย อย่าเงียบดิ"ไปๆ ใส่เสื้อผ้า เดี๋ยวพาไปเที่ยว" พี่เนากิลุกขึ้นมาขยี้หัวผมเเล้วเดินเข้าห้องน้ำไป..."อื้มมม...ชุดไหนดี" ผมยืนงงอยู่หน้าตู้เสื้อผ้าขนาดใหญ่ มันเป็นเสื้อผ้าผู้ชาย ตัวใหญ่อีก ผมจะใส่ตัวไหนดี อ้ะ!นั่น ตัวนี้เเหละ ส่วนกางเกง...เอาตัวนี้เเล้วกัน ผมหยิบเสื้อเชิ้ตเเขนสั้นสีขาวมาใส่ เเล้วก็กางเกงขาสั้น(เลยเข่ามาหน่อยนึง) เอ๊า~ เเย่ล่ะเข่ากับข้อศอกผมมันยังเป็นรอยเเดงๆอยู่เลยหาอะไรมาเเปะดีนะ...ผมเดินไปหากล่องยาในบ้านที่ตกเเต่งสไตล์ยุโรป นั่นไง! เจอเเล้ว..."วุ่นนนนนนนน!!!" เสียงไอ้พี่เนากินี่หว่า...เรียกซะดังมีอะไรเนี่ยคนจะทำเเผล (-..-)"อะไรรรรรร" ผมเเหกปากกลับไป"หยิบผ้าเช็ดตัวให้หน่อยดิ""เคๆๆ" ผมเดินหาผ้าเช็ดตัว ไม่เจออ่ะ เอาที่ผมใช้เเล้วไปใช้ก่อนก็เเล้วกัน "อ่ะ" ผมยืนอยู่หน้าประตูห้องน้ำเเกร็ก..."เเว๊กกก!! ทำไมออกมาอย่างนี้อ่ะ (=////=)" ผมโยนผ้าเช็ดตัวใส่พี่เนากิ ออกมาได้ยังไง ท่อนล่างยังไม่มีอะไรมาปิดเลยนะ"จะเเหกปากทำไม เคยเห็นๆกันอยู่ หึหึ(*3*) " จะไม่ให้เเหกปากได้ยังไง...ก็...ก็ ...ไอ้นั่นของพี่เนากิ...ใหญ่... อ๊ากกกกกก!! (=[]=)!!!! หน้าด้าน หน้าด้านที่สู๊ดดดดดดดดด~"555555 ใหญ่อ่ะดิ ""บ้า!!""ไม่บ้า ถ้าไม่ใหญ่จริง ทำให้วุ่นร้องขนาดนั้นไม่ได้หรอก หึหึ""ไปเเต่งตัวสิโว้ยยยย" ผมดันพี่เนากิไปทางอื่น ทั้งหลงตัวเอง ทั้งหน้าด้าน ทั้ง....ทั้ง...ใหญ่///////////—-—-—-—-—-—-—-—-—-—-—-—-—-—-—-—-—# 09:47น.ผมนั่งกินข้าวที่คนของพี่เนากิจัดของมาให้ กินจนจะอ้วกกก ไม่ใช่ไม่อร่อย เเต่มันอร่อยเกิ๊น! ผมเลยซัดไปซะเยอะ(เนากิ:ตระกละสินะ อืมๆ)(วุ่น:ไม่ใช่เว้ย!)เมื่อคืนผมรู้อะไรหลายอย่าง ที่เป็นฝีมือของไอ้พี่เนากิ ฮึ่ม!! ทั้งรองเท้าผม ทั้งสมุดหนังสือที่หายไป เป็นฝีมือมันทั้งนั้น (-*-) เเค้นๆ! เเค้นตรงที่สมุดทึ่หายนี่เเหละ เพราะมันทำให้อาจารย์ด่าผม เเถมผมยังต้องคัดใหม่อีกต่างหาก ถึงเเม้จะเรียนเเค่1อาทิตย์เเต่วิชานี้จดเยอะชิบ พี่เนากิมันต้องรับผิดชอบ!!# 10:06น.ตอนนี้พี่เนากิกำลังจะพาผมไปไหนก็ไม่รู้ ดูจากการเเต่งตัวน่าจะพาไปเดินเเบบถุ้ยยย! ใช่ที่ไหนล่ะ เเต่พี่เนากินี่หุ่นนายเเบบชะมัดเลย สูงยาว ขาวดี เเล้วหันกลับมาดูหุ่นผมสิ ยังกะเด็กมอต้น(T_T)ชึ้บบบ ~พี่เนากิใส่เเว่นซะเท่ห์เลย มันเดินจูงมือผมไปที่รถก่อนจะสตาร์ตรถออกไป ไม่ใช่พี่เนากิมันลืมปิดประตูหรืออะไรนะครับ พอดีที่บ้านสไตล์ยุโรปหลังนี้เป็นของเเม่ของพี่เนากิ บ้านหลังนี้อยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่ เเม่ของพี่เนากิปลูกบ้านหลังนี้ให้พี่เนากิไว้พักผ่อน เลยมีคนใช้มาทำความสะอาดเช็ดถูเเละดูเเลให้ข้างหลังของบ้านจะเป็นป่าไม่รกมากเพราะใกล้ๆนี่ก็จะมีโฮมสเตย์เปิดเอาไว้ให้เช่าด้วย และเปิดเป็นฟาร์มเลี้ยงเเกะ(เป็นของเเม่พี่เนากิอีกอ่ะแหละ) ข้างๆป่าจะมีลำธารเล็กๆน้ำใสมากไหลมาจากป่าที่เขียวขจีสวยงาม (ผมถามพี่เนากิมาหมดเเล้ว)"อยากไปไหน" พี่เนากิหันมาถามผม ก่อนจะสตาร์ทรถเบนซ์คันงามอืม...นั่นสิ อยากไปไหนดีนะ "ผมอยากไปปารีส""โอเค งั้นไปเที่ยวลำปางกัน ไปนั่งรถม้า" ถุ้ยยยยย ผมอยากไปปารีสนะ (=*=) มาลำปงลำปางอะไรเนี่ย เเต่นั่งรถม้าด้วยเเฮะ ก็น่าสนอยู่นะ>>>>>> ลำปาง เวลา 12:20 น.<<<<<<ฮึ๊บบบบบบ~ ขอบิดขี้เกียดหน่อยยยยยย><"ฝากรถด้วยนะครับลุง" พี่เนากิจอดรถไว้ที่ร้านของลุงรับฝากรถ ก่อนที่จะวิ่งมาหาผมที่ยืนเอ๋ออยู่"ป้ะ ^^""ไปไหนอ่ะ" "นั่งรถม้าไง""อื้อ " พรึ่บบ....อยู่ๆไอ้พี่เนากิมาจับมือผมเฉยเลย เฮ้ย! นี่มันที่สารธารณะนะ อายคนอื่นเค้าบ้าง ผู้ชายจับมือผู้ชายมันไม่งามมมมมมม~ผมเเกะมือพี่เนากิออกจากมือผม แต่มันกลับบีบเเน่นมากขึ้น"เป็นไร?" พี่เนากิถามผม สายตากดดัน"เปล่า เเต่ผมเเค่กลัวว่าคนอื่นเค้าจะมองไม่ดี...ผู้ชายจับมือกับผู้ชายเนี้ยนะ...ไม่เเนวเลยอ่ะ""อย่าไปแคร์ดิ พี่รัก พี่ถึงทำ" พี่เนากิยิ้มให้ผมเเล้วจับมือผมเดินไปซื้อบัตรขึ้นรถม้า(.////.) เขินเลย...วันนี้พี่เนากิดูดีจังเลยว่ะ อ่อนโยน ดูเป็นสุภาพบุรุษ...ผลั่กก! ไอ้พี่เนากิตบหัวผม !"ขึ้นไปดิ อย่ายืนโง่สิครับที่รัก " ขอถอนคำพูด !! ไม่สุภาพบุรุษเลยซักตื๊ดผมก้าวขาขึ้นรถม้าเเล้วนั่งลง พี่เนากิก็ตามขึ้นมานั่งลงข้างๆผม พี่เนากิจับมือผมเอาไว้ เอิ่ม...ถึงพี่จะหน้าด้านไม่อาย เเต่ผมอายนะครับ ผมไม่เคยถูกผู้ชายจับมือต่อหน้าสารธารณะชนขนาดนี้มาก่อน (><)กรึบ กรึบๆๆๆ....เสียงกีกเท้าม้าออกเดินไป เฮ้~ สวยเหมือนกันนะเนี่ยลำปาง มีคนเเต่งตัวย้อนยุคในภาคเหนือด้วย นั่นๆ ! 555555เเชะ! "เฮ้ย ทำไรอ่ะ" ผมหันไปหาพี่เนากิที่ถือกล้องถ่ายรูปจ่อหน้าผมอยู่ "ถ่ายรูปเมียของพี่ไง 55555" เมียพร่อง!! อย่าพูดเสียงดังสิวะ ลุงคนขับรถม้าหันมาหัวเราะคิคิให้พวกผมได้ยิน "ลุงครับ ถ้าผมชอบผู้ชายด้วยกันมันผิดมั้ยครับ" เเหน่ะ เสร่อไปถามเค้าอีก อ๊ากกก อยากจะมุดดินหนีไปโผล่ที่เเอฟริกา"ไม่ผิดหรอกพ่อหนุ่ม ความรักไม่ได้ขึ้นอยู่กับเพศ แต่มันอยู่ที่ใจ ถ้าใจเราเลือกเเบบไหนก็ตามใจมันเถอะ ขอให้เราเป็นคนดีก็พอ(^^) " "ขอบคุณครับลุง ^^ " แสดงว่าพี่เนากิชอบเเบบนี้หรอ...นี่เเสดงว่าผมก็ชอบเเบบนี้ด้วยงั้นหรอ".../// ""เเหน่ะ มัวเเต่นั่งเขิน ไม่ต้องชมเมืองเเล้วมั้งเเบบนี้ " พี่เนากิยื่นมือมาดึงเเก้มผมไปทีนึง"ขะ...เขินบ้าอะไรเล่า! (-///-)" เอามือออกไปนะมนุษย์หมีควาย !……………… เวลาผ่านไป ไวเหมือนโกหก# 19:39ร้านอาหารริมน้ำเฮ้อ~ วันนี้เหนื่อยเป็นบ้าเลย เเต่เเปปเดียวก็มืดซะเเล้ว >< ได้เดินเล่นในจังหวัดลำปางครั้งเเรกนะเนี่ย ซื้อขนมมากินเต็มเลยไม่ได้ออกตังต์ซักบาทพี่เนากิออกหมดทุกอย่าง ไม่ใช่อะไรนะ ก็เงินของผมอยู่ในกระเป๋านักเรียนอ่ะ เงินติดตัวเลยไม่มีตอนนี้พี่เนากิก็พาผมมากินข้าวที่ร้านอาหารริมน้ำเเห่งหนึ่ง สวยมว๊ากกก (*0*) ชีวิตผมไม่ค่อยได้มาเที่ยวเเบบนี้นานเเล้วถึงบ้านจะรวยเเต่พ่อกับเเม่ก็ไม่เคยมีเวลาให้ผมท่านต้องทำงานส่วนผมตอนอยู่ที่กรุงเทพฯผมต้องเรียนๆๆๆๆๆเเล้วก็เรียนเพียงอย่างเดียว พอได้ออกมาเที่ยวเเบบนี้ก็เลยคึก>< คึกไม่คึกก็ดูสภาพพี่เนากิสิ หอบเลย! เฮ้ย อย่าเพิ่งคิดลึกนะ ก็เเค่...'พี่เนากิ อันนั้นน่ากินจัง' <-----วิ่งเข้าร้านขายขนม'เฮ้อ อย่าวิ่งดิ รอด้วย'<------วิ่งตามผม'ไปตรงนั้นดีกว่า พี่เนากิเร็วๆดิวะ!'<-------วิ่งไปอีกร้านนึง'รอด้วยๆ อย่าวิ่ง เดี๋ยวหลง(=_=)'<--------วิ่งตามผมเหตุการณ์เป็นอย่างนี้เเทบจะตลอดทั้งวัน คนก็เยอะ 5555คิดเเล้วตลก เหมือนวิ่งตามลูกเลยมีเเต่คนมองผมกับพี่เนากิ เเล้วซุบซิบกันประมาณว่า...'อุ๊ย คู่เกย์หรอ น่ารักอ่ะ><''คนนั้นรับ(ชี้มาทางผม) ส่วนคนนี้รุกเเน่เลย(ชี้ทางไอ้พี่เนากิ)' (-_-) พวกนี้น่าจะลองนึกให้ผมเป็นรุกมั่งนะ เเล้วพี่เนากิเป็นรับ...โลกเเตกสิครับ!!'ดูเหมาะกันจังนะคนตัวเล็กน่ารักคนตัวสูงหล่อ กรี้ด ><' เอิ่มเจ๊ ใจเย็นครับ!บลา บลา บลา บลา บลา บลา อีกมากมาย~คำพูดต่างๆนาๆทำให้ผมรู้สึกดีเเปลกๆอย่างบอกไม่ถูก(เพราะมันไม่ใช่คำด่า)เหมือนคนในสมัยนี้จะยอมรับเรื่องเพศมากขึ้น เเต่ผมไม่ใช่กระเทยนะ (-*-) ใครมาบอกว่าผมเป็นกระเทยนี่...ผมจะกระโดดต่อยปากตีลังกาเตะคางเลยเอาดิ! ผมไม่ใช่เทย ผมเป็นชาย!"เฮ้อ(+_+) เหนื่อยเป็นบ้า" พี่เนากินั่งบ่น"เหนื่อยอะไร เเค่นี้เองเเก่ว่ะ" ผมยักคิ้วให้พี่เนากิที่นั่งหน้าบูดเป็นตูดเป็ด"ไม่ให้เหนื่อยได้ไงล่ะพี่ต้องวิ่งตามเมียอ่ะ ซนยังกะลูกลิง เดี๋ยววิ่งไปทางนั้นทางนี้ คนก็เยอะหลงมาจะทำยังไง""เมียบ้าอะไรเล่า!!" ผมเอาสมุดเมนูอาหารตีพี่เนากิ พูดบ้าอะไรวะ พนักงานก็ยืนอยู่อ๊ากกกก (=///=)!!เวลาผ่านไป อาหารที่สั่งมาเสิร์ฟครบเรียบร้อยถึงเวลาเขมือบเเล้วสินะ หึหึ!(ทำหน้าชั่วร้าย)ผมเริ่มลงมือกับอาหารที่อยู่ตรงหน้ามากกว่า7รายการ สั่งมาเยอะขนาดไม่ต้องห่วงงานไหนมีผมหมดอยู่เเล้ววววว ~จานนี้ก็น่ากินนี่ก็น่าหม่ำนี่ก็อร่อย><"เบาๆก็ได้ กินเหมือนหมู 55555" พี่เนากินั่งขำผม มีอะไรให้จำอ่ะ ก็คนมันหิว (-3-)"พี่เนากินั่นเเหละ นั่งจ้องผมอยู่ได้ไม่กินหรือไง!?" ผมถามไปเคี้ยวไป"ฮึ...ไม่อ่ะ พี่ไม่ได้หิว เเค่เห็นหมู เอ๊ย วุ่นกิน พี่ก็อิ่มเเล้ว""เหรอ! " ว่าใครเป็นหมูวะ ผมหนักเเค่53เองนะเว้ย ต้องกินเยอะๆ เพิ่มน้ำหนัก อิอิ (เนากิ:เลี้ยงเมียหรือเลี้ยงหมู)!……………………(( เนากิ ))# 21:52หลังจากที่กินข้าวเสร็จ ผมใช้เวลาขับรถกลับบ้านผมที่อยู่เชียงใหม่เพียง2ชั่วโมงเศษๆ"วุ่น ถึงบ้านเเล้วลงได้เเล้ว" ".....""ไอ้เตี้ย ถึงบ้านเเล้ว!" "อืม...เอาขนมอันนั้น...ด้วย" หืม...หลับจนถึงกับละเมออยากซื้อขนมอีกหรอ เออใช่ครับ ผมจะบอกว่า ไอ้วุ่นมันเดินช็อปเเต่ขนมหวานๆ ชอบซื้อเเต่อะไรพวกเนี้ย เต็มหลังรถไปหมดมีเเต่ขนมของไอ้วุ่นทั้งนั้น"โอเคๆ สรุปคือต้องอุ้มเข้าบ้านใช่มั้ย เฮ้อ ไอ้วุ่นวาย" ผมก้มลงจูบหน้าผากมันเบาๆ เเต่ก็อดยิ้มไม่ได้ เวลามันหลับน่ารักจริงๆ ผมได้เห็นมันในมุมต่างๆมากขึ้น(จากที่เเต่ก่อนเเอบนั่งตามพุ้มไม้มองดูมันเหมือนคนโรคจิต) มันเป็นคนร่าเริงนะ เเถมยังกวนส้นนิดๆอีกด้วย ผมค่อยๆช้อนตัวมันขึ้นเบาๆในท่าเจ้าสาวเเล้วเดินเข้าบ้าน มีคนใช้ของบ้านที่ยืนรอ คอยเปิดประตูให้ผม"คุณหนูเนากิ ให้ป้าเตรียมอาหารให้มั้ยคะ?" ป้าที่ดูเเลบ้านถามผม"ไม่ต้องครับ ผมกินมาเเล้ว ฝากให้คนมาเก็บรถด้วยนะครับป้า""ค่ะ คุณหนูเนากิ " เเล้วป้าก็เดินออกไปฮึ๊บ...ผมวางวุ่นลงบนเตียงใหญ่ช้าๆ มันยังคงหลับสนิท นี่จะไม่คิดตื่นมารีดน้ำออกให้ผมซักยกหน่อยหรอ >< วันนี้ทนมาทั้งวันเเล้วนะ! จริงๆอยากจะกินมันทุกเวลาเลย มันน่ารักมากๆ ผมกินมันเท่าไหร่ไม่อิ่มซักที ให้ตาย!! มีหวังอยู่กับมันทุกวันๆเเบบนี้ร่างกายผมผลิตน้ำไม่ทันเเน่ๆ"วุ่น ...วุ่นๆๆๆ" ผมเขย่าตัวมัน ตื่นมาให้กินหน่อยเซ่"ขนม...เยอะเเยะ.." อะไรว๊า ละเมอเเต่ขนม ทำไมไม่ละเมอถึงคนที่ซื้อให้บ้างวะ!"พี่...เนากิ ซื้อ...ขนม" "...//" ยังกับรู้ใจเเหน่ะ ...มันละเมอชื่อผมออกมาด้วย นี่ก็เเสดงว่าผมก็ยังมีตัวตนในฝันมันสินะเฮ้อ...วันนี้วุ่นมันคงเหนื่อยมากสินะ โอเค! งั้นคืนนี้อดไปก่อน คราวหน้าก็ได้(แอบเซ็ง)ยอมรับเลยวันนี้ผมสนุกสุดๆ ผมไม่อยากให้วันนี้หมดไปเลย อยากอยู่ด้วยกันเเบบนี้ ตลอด ...ผมไม่เคยรู้สึกกับใครเเบบนี้มาก่อนวุ่นเป็นคนเเรกที่ผมรู้สึกพิเศษด้วย เหมือนเนื้อคู่เลย! เเต่!!! ผู้ชายเนี่ยนะ ชีวิตผมเคยคิดว่าจะชอบผู้หญิงนะ เคยคิดที่จะมีครอบครัวที่สมบูรณ์เเบบ มีลูก...ตั้งเเต่มาเจอวุ่น มันก็ไม่ใช่เเล้วอ่ะ..."ฝันดี พี่รักวุ่นนะ" ผมจูบปากบางๆของวุ่นเเล้วนอนลงข้างๆมัน น้ำไม่ต้องอาบเเล้ววันนี้ เหนื่อย..