[YAOI]Love lock!! ล็อคหัวใจนายตัวดี

 
ตอนพิเศษ แมม-เคโอ 3 : แฟน!!!
 
 
 
(( เคโอ ))
 
วันเสาร์ซะที เฮ้อ~ เหนื่อยมากเลยเเต่ก็ไม่ได้พักอยู่ดีนั่นเเหละ ต้องไปซ้อมยิงธนูที่ชมรมให้พวก
 
เด็กๆมอ4อีก ข้าวก็ยังไม่ได้กิน ว่าเเต่ไอ้บ้าเเมมมอทหายไปไหนเเล้ว ไม่เจอตั้งเเต่เย็นเมื่อวานหรือ
 
ว่าจะไปนอนที่ชมรมว่ายน้ำนะ ไอ้บ้านั่น 
 
จะว่าไปเเล้วนะ ตั้งเเต่วันนั้นที่เข้าใจผิดมันก็มีอาการเเปลกๆไป ดูเหมือนไม่ค่อยอยากจะมองหน้าผม
 
เท่าไหร่ เวลาเรียนก็ดูเหม่อๆ เวลาทำอะไรก็ไม่ค่อยคล่องเเคล่วเหมือนเเต่ก่อน ไม่ได้ปลดปล่อย
 
หรือไงวะ
 
หรือที่มันเป็นเเบบนี้เพราะตอนนั้น ผมไม่ยอมมัน...จะบ้าหรอ!! ใครจะไปยอมกันล่ะ ผมไม่เคยทำมา
 
ก่อนเลยนะ น่ะ..นั่นก็ครั้งเเรกของผมด้วย!
 
Rrrrrrr Rrrrrrrr
 
เสียงโทรศัพท์ผมนี่หว่า เอ๊าเเล้วโทรศัพท์อยู่ไหนวะเนี่ยยยยยยยย....
 
นั่นไง ! ผมคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาเเล้วกดรับ ยังไม่ได้มองว่าใครที่โทรเข้า
 
"โหล...เคโอพูด" ผมกรอกเสียงลงไป
 
"[เคโอ..นี่กูเองนะ]" กูเองไหนวะ เท่าที่จำได้ไม่มีเพื่อนชื่อกูเองนะ
 
"ใครวะ?"
 
"[โห่ควาย ! กูข้าวเเกงไง นี่มึงไม่ได้เมมเบอร์กูไว้ในโทรศัพท์หรอ]" อ่าว ไอ้ข้าวเเกงเองหรอ...
 
"มีไร กูยุ่งอยู่"
 
"[ช่วยมาหากูหน่อยดิ]" มันทำเสียงอ้อนๆ อย่ามาอ้อน มึงไม่ใช่ลูกแมว!
 
"ไม่ กูจะไปชมรม"
 
"[ชมรม...อ้าว งั้นก็มาหาหน่อยดิ ชมรมยิงธนูกับชมรมต่อยมวยก็ใกล้ๆกัน]" ไอ้นี่มันตื้อเว้ย!
 
"[นะ...นะ มาหาหน่อย]"
 
"โอ้ยย อะไรของมึงเนี่ย...เออๆ เดี๋ยวเเวะไปเเล้วกันเเค่นี้นะ"
 
"[เออๆ]"
 
ติ๊ดด... 
 
ผมวางสายลง อะไรของมัน
 
ผมเก็บเสื้อผ้าหรือเรียกว่าชุดยิงธนูใส่กระเป๋าไป 
 
ผมต้องไปเปลี่ยนเป็นชุดยุงธนูที่ชมรม 
 
ผมวิ่งลงบันไดมาอย่างไว ไม่ต้องใช้ลิฟต์หรอก ผมฟิต!
 
โครมมมมม
 
(><#)โอ๊ยยย ใครวะ!?
 
"ขอโทษ เคโอ เจ็บตรงไหนมั้ย" เสียงไอ้เเมมนี่นา...
 
ผมเงยหน้ามองเเมมมอทที่ตอนนี้ผมนั่งทับมันอยู่ โหย มึง...เหงื่อซกเลยไปทำไรมาฟะ
 
"ไม่เป็นไร ถอยๆ จะรีบไปชมรม" ผมลุกขึ้นเเล้ววิ่งออกมาจากตรงนั้นมุ่งหน้าไปชมรมยิงธนู
 
...ก่อนจะถึงชมรมยิงธนูจะมีชมรมต่อยมวยอยู่ข้างๆห่างกันไม่มากนัก ผมเเวะเข้าไปหาไอ้เเกงที่โทร
 
เรียกผม มันอยู่ไหนล่ะเนี่ยนักมวยในชมรมนี้เยอะชิบ...ล่ำๆทั้งนั้น (=_=) อายเลยกู เหมือนคนเเคระ
 
เข้ามาในดงเปรต
 
"อ้าวนั่น! เฮ้ยเเกง เคโอมาเเล้ว" โย่เพื่อนไอ้ข้าวเเกงตะโกนเรียกมันที่อยู่บนเวทีซ้อมมวยกับคู่ซ้อม
 
ของมัน
 
"เคโอๆๆๆ รอแปปๆ" มันตะโกนบอกผมจากบนเวที
 
"เออๆ(-*-)"
 
เเล้วมันก็ต่อยกับคู่ซ้อมมันต่อไป...สรุปนี่กูต้องยืนรอใช่หรือไม่ ตอบว่าใช่! ผมมองหาที่นั่งว่างๆ อื่ม
 
...นั่นไงเก้าอี้นั่งตรงนั้นว่างอยู่ ผมเดินดุ่มๆเข้าไปลากก้าวอี้ตัวนั้นมานั่ง อื้มนั่งเรียบร้อย (-3-) ที่นี่มี
 
เเต่กลิ่นเหงื่อกับกลิ่นน้ำมันนวดตัวเเฮะ 
 
ทำไมสายตาพวกนักมวยมันมองผมแปลกๆวะ เดี๋ยวยิ้มให้บ้างล่ะ อะไรบ้างล่ะผมได้เเต่เมินหน้าหนี
 
อย่าไปสนใจเลยเคโอ...อยู่นิ่งๆดีที่สุดเเล้ว
 
5นาทีผ่านไป....
 
"มาเเล้วๆๆๆ" ข้าวเเกงมันวิ่งตะโกนมาเเต่ไกลพร้อมกับถือซองอะไรมาด้วยก็ไม่รู้
 
"ซองอะไร" ผมถามข้าวไอ้ข้าวเเกง
 
"อ๋อ...ก็ไอ้ซองนี่เเหละ กูจะฝากให้คนชื่อเเมมมอทน่ะได้ข่าวว่ามันเป็นรูมเมทมึง พอดีไอ้พี่ฟันฟันมัน
 
ฝากมาอีกทีน่ะ"
 
"เออ เเค่นี้ใช่มั้ย กูจะไปซ้อมเเล้ว" ผมรับซองนั้นมาเเล้วเก็บใส่กระเป๋าเป้
 
"เอ่อ...เดี๋ยวดิ...คือ...///"
 
"อะไร" เป็นอะไรของมันอ้ำๆอึ้งๆ คนยิ่งรีบๆอยู่
 
"เดี๋ยวเย็นนี้กูไปหาที่ห้องได้ป้ะ^_^"
 
"ไม่ต้องเลยมึง! ปัญญาอ่อน(-*-) กูไปละ" ว่าเเล้วผมก็เดินออกจากชมรมต่อยมวยทันที 
 
เเม่งไอ้ข้าวเเกงปัญญาอ่อน จะไปทำไมห้องผม...
 
>>>>>>>>ชมรมยิงธนู<<<<<<<<<
 
เมื่อผมก้าวเข้ามายังชมรมยิงธนู พวกรุ่นน้องก็เดินเข้ามายกมือไหว้ตามธรรมเนียมของชมรม ผมเอง
 
ก็ต้องยกมือไหว้รุ่นพี่เช่นกัน เเต่ไอ้พวกรุ่นพี่ที่น่าเคารพทั้งหลาย...
 
หายหัวไปไหนกันหมดวะ 
 
โอ้ย ช่างหัวพวกมันเถอะ ผมไม่สนใจ เดินเข้าไปที่ห้องเปลี่ยนชุดของชมรม
 
มันเป็นห้องขนาดไม่ใหญ่มากเท่าไหร่ มีกระจกใหญ่ๆที่ส่องเเล้วเห็นทั้งตัวติดไว้ด้วย
 
 
 
ผมถอดเสื้อยืดสีขาวออกโชว์ผิวขาวๆให้กระจก หึหึ ! ผมก็หล่อเหมือนกันนะเนี่ย >< 
 
ผมปลดเข็มขัดออกเพื่อจะถอดกางเกงยีนส์ขาสั้นเลยเข่าขึ้นมานิดหน่อย
 
พรึ่บบบบ 
 
ผมถูกกอดจากด้านหลัง...
 
เฮ้อ...เหมือนเดิมอีกละ มีคนเดียวเเหละที่ชอบทำตัวปัญญาอ่อนๆเเบบนี้
 
 
 
"ไอ้พี่ติวเตอร์ครับ ปล่อยผม" ผมพูดนิ่งๆ ไม่ใช่ยอมนะ เเต่มันชินเเล้ว ไอ้พี่ติวเตอร์มันทำอย่างนี้
 
เเทบจะประจำ
 
เเรกๆผมก็ต่อยมัน ถีบมัน ผลักมัน ทำสารพัดเเต่มันก็เข้ามากอดเหมือนเดิมทุกที หน้าด้านซะไม่มีอ่ะ
 
ไม่รู้ว่าตอนเด็กๆถูกเลี้ยงด้วยอะไร โตมาถึงได้บ้าขนาดนี้...
 
"ฟอดดดด~ อื้มมมม ตัวขาวๆของน้องเคโอห้อมหอม ไหนของหอมอีกซิ ฟอดดดดดด~"
 
"เลิกทำเเบบนี้ซักทีเหอะ ผมเบื่อเเล้ว (- -)" ผมเบือนหน้าหนีจมูกโด่งๆของไอ้รุ่นพี่ที่ไม่น่าเคารพนับ
 
ถือ มันหอมเเก้มผม...
 
"เบื่อเเล้วหรอ~ เเต่พี่ยังไม่เบื่อนี่ครับ ไหนหอมตรงไหนอีกดีน้า...ตรงนี้ไง"
 
 
 
"เฮ้ย!!!!" (=////=)
 
 
 
พลั่กกก!! 
 
โครมมมมมมมม!
 
 
 
ผมกระเเทกศอกเข้าที่ท้องไอ้เห้พี่ติวเตอร์อย่างเเรง เเล้วหันกลับมาถีบ จนพี่ติวเตอร์เซไปติดกับ
 
 
 
พนังห้องเปลี่ยนชุดแล้วล้มลง...
 
 
 
ไอ้บ้านี่ จับตรงไหนไม่จับ มาจับตรงของลับผมโดยไม่ได้รับอนุญาติ ต้องเจอเเบบนี้!!
 
 
 
"55555 ^^" ยังมีหน้ามาขำอีก
 
"ไม่ตลก!"
 
 
 
"โอ๋ๆ อย่าเครียดสิครับ ...มาช่วยดึงเค้าให้ลุกขึ้นหน่อยสิ ลุกไม่ไหวอ่ะเค้าโดนถีบ \(*-*)/ นะนะ" 
 
มันยื่นมือทั้งสองข้างมาหาผม...ตัวใหญ่เท่ากระบือ สมองเหมือนเด็กป.2
 
เฮ้อๆ ช่วยก็ช่วยวะ!
 
ชึ๊บบบบ...!! เเม่งเอ๊ยยย ตัวหนักชิบ (=_=)
 
 
 
"ฮึ๊บบบ... ง่า ไม่ขึ้นอ่ะ ดึงใหม่ๆ " ฮึ่มมม...
 
 
 
"ฮึ๊บบบบ...ก็ยังไม่ขึ้นเลยอ่ะอีกทีนะ " ฮึ่มมม!!
 
 
 
"ฮึ๊บบบ..."
 
"โอ้ยยยย!" กลายเป็นตัวผมเองที่ถูกดึงจนตัวล้มลงไปติดกับอกสามศอกพี่ติวเตอร์
 
เเล้วไอ้พี่ติวเตอร์ปัญญาอ่อนนี่ ก็พลิกตัวขึ้นมาคร่อมผมเเทน ให้ผมลงไปนอนใต้ร่างมันเล่นอะไร
 
ฟะ!! มือของไอ้พี่ติวเตอร์มาโอบเอวผมไว้ ให้บรรยายมั้ยว่าผมอยู่ท่าไหน ก็เหมือนท่าที่ไอ้เเมมกดผมวัน
 
นั้นไง (-///-*) เฮ้ยยยย อยู่ท่านี้มันส่อนะเว้ย!
 
"อ้าว...ดึงไม่ไหวเเล้วหรอ ฮิฮิ"
 
"จะเลิกเล่นได้ยัง!! ผมจะไปซ้อม" ผมพยายามพลักพี่ติวเตอร์ออก เเต่มันไม่ขยับเลยอ่ะ
 
"เเหน่ะ เครียดตลอดอ่ะคนนี้ ดูซิเนี่ยขมวดคิ้วจนพันกันหมดเเล้ว มามะเดี๋ยวเเก้ให้" ว่าเเล้วพี่ติวเตอร์
 
นรกนี่ก็เอานิ้วชี้มาจิ้มหว่างคิ้วของผมมันลากนิ้ววนไปวนมาเบาๆ เเล้วลากต่ำลงมาตามสันจมูกผม ลงมา...เเละหยุดตรงริมฝีปากของผม 
 
ผมมองหน้าพี่ติวเตอร์ พี่ติวเตอร์หน้าเเดง ทำตาเคลิ้มใส่ผม รู้เเล้วว่าหล่อ ว่าดูดี เเต่..ทะ...ทำไมทำ
 
หน้าได้อารมณ์เเบบนั้นล่ะ 
 
...ผะ ผมกลัวนะเว้ย!!
 
"เคโอ..."
 
"อะ..อะไร!" รู้ตัวเลย ผมตอนนี้ต้องกำลังหน้าเเดงอยู่เเน่ๆ (//////)
 
พี่ติวเตอร์ไม่พูดอะไร ยิ้มมุมปากให้ผมเเล้วก้มหน้าลงมาใกล้กับผมเรื่อยๆ...
 
เรื่อยๆ... ผมรีบหลับตาปี๋! >< ตึก ตัก ตึก ตัก ....
 
"เคโอ มีคนฝากอะไรมาให้เเมม...มอท...หรือเปล่า"
 
เฮือก! เเมมมอท!
 
ผมรีบพลักพี่ติวเตอร์ออกอย่างไว เมื่อกี๊...แมมมอทคงไม่...
 
"คือ... ขอโทษทีนะ" เเมมมอทมันก้มหน้าแล้วมองผมนิ่งๆ 
 
ถ้ามันเอาไปบอกพ่อผมมีหวังเกิดเรื่องใหญ่เเน่ ท่านไม่ชอบอะไรเเบบนี้...
 
"....//" ผมมองหน้ามันส่งสายตาไปบอกว่าไม่ได้มีอะไรเกินเลยเกิดขึ้น... หวังว่ามันคงเข้าใจที่ผม
 
พยายามจะสื่อ
 
"คือพี่ครับ เคโอเป็นเเฟนผมนะ ยังไงก็ช่วยอย่าเกินเลยมากกว่านี้นะครับ พอดีผมหึงน่ะ " ห๊าาา!! 
 
กูเนี่ยนะเเฟนมึง ไอ้เเมมมอท ไอ้สมองกลับ กูไปเป็นเเฟนมึงตอนไหนก๊านนนนนน (=///=)!!!!
 
 
 
"เเล้วอีกอย่างนะครับ ถ้าผมหึงเคโอมากๆ คืนนี้ผมอาจจะกดเคโอจมเตียง...จนเคโอจนเดินไม่ไหว
 
เลยก็ได้น๊า ยังไงก็ช่วยกรุณาอย่าทำให้ผมรู้สึกหึงนะครับรุ่นพี่" 
 
ตายๆๆ ไอ้เเมมมอทมันพูดอะไรของมัน ผมหน้าชาไปหมดเเล้ว!!
 
ไอ้พี่ติวเตอร์ที่นั่งหน้าเหวอ...