ปัญหาป่วนใจ .. กับนายตัวร้ายจอมแสบ !

 
 ก๊อกๆ ๆ ๆ
ปัง !!!!!!!
เสียงแรง(ถีบ)ผลักประตูเข้ามาในห้องฉันทำให้ฉันถึงกับโวยวายดังลั่น จนพี่ชายที่ถีบประตูเข้ามาเอามือมาปิดปากแล้วเอ่ยว่า
" ตื่นได้แล้ว อาบน้ำเสร็จ ลงไปกินข้าว เดี๋ยวก็ไป ร.ร สายหรอก " พูดแค่นั้นก็เอาประตูพิงไว้อย่างเดิมแล้วเดินลงไป ทิ้งให้ฉันยืนอึ้งอยู่คนเดียว >< ตาพี่บ้าเอ๊ย
 
ผ่านไป 5 นาที ( -*- โอโยโย้ )
ตึกๆๆๆๆๆ
ฉันแกล้งวิ่งลงบันไดเสียงดังประชดพี่แล้วมันก็ได้ผล พี่ฮาร์ฟโวยวายแหกปากดังลั่นจนพ่อเดินมาตบหัวดัง แปะ เลยละ 5555 สม-น้ำ-หน้า
โป๊ก !
"โอ๊ยยย เจ็บง่าา " คุณแม่แสนสวยของฉันเดินมาเขกหัวฉันไม่ทันตั้งตัวเลยอะง่าา พี่ฮาร์ฟก็ทำหน้า สมน้ำหน้า ฉันก็แยกเขี้ยวใส่นะสิ จนพ่อกับแม่ประสานเสียงกัน
" ถ้าไม่เลิก ตัดค่าขนม !!! " จนเรา 2 คนยอมคืนดีกัน กัดกันแบบนี้แหละดีที่สุด เพราะมันทำให้เรารักกันแน่นขึ้นไง พ่อแม่ก็รู้ตัวดีว่าเรารักกัน แล้วพอศึกที่พวกเราสร้างขึ้น ถูกทำลายโดยเทวดาและนางฟ้าของพวกเรา เรา 2 คนก็เดินไปนั่งที่โต๊ะแล้วก็รับประทานอาหาร แบบมีความสุข แล้วพวกเรา 2 คนก็เดินออกจากบ้าน มาพบกับ ข้างบ้านที่เพิ่งย้ายมาใหม่
" พี่ฮาร์ฟ ไปทักหน่อยไหม ? " ฉันถามพี่ฮาร์ฟ พี่ฮาร์ฟ พยักหน้าแล้วพวกเราก็พากันเดินไปทักทายคุณลุงคุณป้า
" เอ่อ .... สวัสดีนะค่ะ เพิ่งย้ายมาใหม่หรอค่ะ? " ฉันนะสิ อีพี่ฮาฟ ไม่ทักก่อนหรอก คุณลุง คุณป้าหันมามองก่อนจะพยักหน้าแล้วก็
" จ้ะ พวกหนูอยู่ข้างนี้หรอจ้ะ? " คุณป้าถาม ส่วนคุณลุงเห็นบอกไปตามลูกชายเค้านะ
" ค่ะ หนูชื่อ เฟไรส์ ค่ะ ส่วนนี้พี่ชาย หนู ค่ะ " ฉันเลยโยนคำตอบไปที่พี่ฮาฟ พี่ฮาฟมองดุๆแล้วตอบมาด้วยเสียงหวาน
" สวัสดีครับ ผมชื่อ ฮาฟ ครับ " แล้วพวกเราก็คุยกัน จนคุณลุงเดินออกมาพร้อมกับลูกชายของเค้า ตัวสูงเท่าพี่ฮาฟเลยอะ
" เอ่อ พวกหนูจ้ะ นี่ลูกชายป้าจ้ะ ชื่อ ไรเฟียส เอ้า ไรเฟียส ทักทาย เค้าหน่อยสิ " หน้าเป็นมิตรสุดๆเลยหมอนี้นะ -*- ก็นะ ฉันก็หน้าไม่เป็นมิตร พี่ฮาฟก็ด้วย
" หวัดดี ฝากตัวด้วยล่ะ " พูดแค่นั้น ก็เงียบกริบ คุณลุงเลย เอ่ยถาม
" แล้วพวกหนูเรียนที่ โรงเรียนพาณิตสหชีวะ หรือเปล่าล่ะ?" พวกเรา 2 คนพยักหน้าแล้วก็มองคุณลุง
" ดีเลย ฝากพา ไอ่ไร มันไปหน่อยนะ มันไปไม่ถูก " พอคุยกันเสร็จพวกเราก็พากันเดินมา ไม่มีใครเอ่ยปากพูดสักคน มันจะ มาคุ ไปไหนกันย่ะ !! -*- อึดอัด !~  
@ ในอาคาร ร.ร
ฉันเดินแยกกับพี่ฮาฟแล้วก็พานายไรเฟียสไปยังห้องเรียน ดันเรียนห้องเดียวกับฉันซะด้วย แห่ม ... เจริญเลยพะยะค่ะ ? -*-
" เธอ? " ไรเฟียส
" มีอะไร " ฉันถามออกไป คนกำลังคิดอะไรเผลอๆมันขัดจังหวะการคิดของคนอื่นโดนปรับ 80,000,000 บ. [ แกบ้าไปแล้วหรอ ยัยเฟไรส์ ปรับ 8 สิบล้านเนี่ย ]
" ชื่ออะไร " ไรเฟียส
" เฟไรส์ " ฉัน ถามคำตอบคำ คือสิ่งที่กวนตรีนที่สุด(มั้ง)
" อืม ... " แล้วก็จบการสนทนาแค่นี้ พาเข้าห้องมานายนี้ก็ดันมีเพื่อนเลยละ
" อ้าว ไอ่ไรเฟียส แกรู้จัก เฟไรส์ด้วยหรอวะ ? " ไม่พูดเปล่าพลางชี้มาทางฉันด้วย
" เปล่า ยัยนั่นเป็นใครยังไม่รู้จักเลย ? " หมอนั่นยักคิ้วกวนประสาทใส่แล้วก็หันไปคุยกะเพื่อนต่อ เชอะ!
แค้นที่สุด ดันมาช่วยคนแบบนี้แต่สิ่งที่ได้รับคือ การกวนประสาทเนี่ยนะ ไม่คุ้มเอาซะเลยย ~
 

 
 
น่ารักปะละ !!! >< 
ดิสนิยาย ของ เจ้าปลาน้อย !!><
 
ส่วนนิยายเรื่อง ปัญหาป่วนใจ ... กับนายตัวร้ายจอมแสบ ชินิกามิ ( ยมทูตน้อยจอมซน ) แต่งเองจ้าา !