Love You พนันรัก วุ่นๆจับหัวใจยัยจอมแสบ !

      Love You 02 - ความจริงอันแสนเศร้า !

ครืดดดดด ~~

" อ้ะ อ้าวว นี่ แกมาตั้งเมื่อไหร่เนี่ย คราม? " ไอ่ขวัญเพื่อนสมัยเด็กที่ไม่สนิทกับเท่าไหร่เพราะมันมักจะนำความเดือดร้อนมา และ จู่ๆมันก็แยกตัวออกไปเอง เลยไม่คิดที่จะไปรั้งมันไว้หรอก แล้วก็เพื่อนสนิทที่สุดตอนนี้คือ บีบี ถึงจะมีคนไม่ชอบ บีบี ก็ตามนะ แต่ ยัยนั่นไม่แคร์หรอก เพราะยัยนั่นเคยบอกว่า ' พวกที่คอยแต่จะซุบซิบนินทาชาวบ้านเขา มันก็ไม่แตกจากแมลงวันหรอก ' ยัยนั่นนะ ปากร้ายแต่ใจดีนะ ตอนแรกก็กลัวว่าจะคุยทุกเรื่องกับ บีบี ไม่ได้แต่ที่ไหนได้ คุยได้ทุกเรื่อง ส่วน ยัยนั่นขวัญ ที่แยกตัวออกไป ฉันว่า บีบี ดีกว่าเยอะเลยละ

" อ้าว ขวัญไง ไม่ใช่เวรไม่ใช่หรอ ทำไมมาเช้าหล่ะ? " ฉันถามออกไปขณะที่ยัยนั่นกำลังเก็บกระเป๋าแล้วยืนชื่นชม 'เทพบุตรสุดหล่อ'ที่นั่งอยู่หลังห้อง อ่อ คงคิดภาพไม่ออก คือ ต้น นั่งกับพื้นและกอดอกหลับตาลง และ ยัยขวัญก็ไปชมชื่นท่าตอนนอนของหมอนั่นจนหมอนั่นลืมตาตื่นขึ้นมาเห็น แล้วขมวดคิ้วทันที แล้วเอ่ยปากบอกว่า

" ถ้าทำตัวเป็นประโยชน์แบบยัยนั่นไม่ได้ อย่ามาเรียนห้องเลยดีกว่า " เอ่อ .... คำพูดแค่ครังเดียวเล่นทำให้ทั้งห้องสงบเงียบยังกะต้องมนต์แน่นะ แรงไปปะ ฉันยังไม่กล้าพูดแบบนี้กับเพื่อนเลยนะ แล้วจู่ๆ ยัยนั่นก็หันมาตวาดสายตาใส่ฉัน แล้ว มองจิกไม่ปล่อย ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย ทำไมต้องมองกันแบบนั้นด้วยอีกอย่าง ฉันยืนลบกระดานอยู่ดีๆ นายจะโยนขี้มาให้ฉันทำไม ! -*-

" เชอะ ! คิดว่าสวย เก่ง ขยัน แล้วต้นเขาจะสนใจนะ ยัยแSด ! " ห๊าา!? ทำไมกันล่ะ ฉันยังไม่ได้ไปด่าเธอซะหน่อย ทำไมต้องด่าว่า แSดด้วยล่ะ ทำอะไรผิดล่ะเนี่ย ยัยนั่นพอมากระซิบข้างหูฉันเสร็จก็หันไปยิ้มหวานให้ ต้น แล้วเดินปิดประตูไป ดัง ปัง !! ที่แยกตัวออกไป ฉันพอคิดได้นะ แต่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เดี๋ยวลองถาม บีบี ดูดีกว่า

" นี่ ... เธอ ! " เสียงต้นดังมาจากด้านหลังทำให้ฉัันหันไปมอง แบบ งงๆ

" ม .. มีอะไรหรอ? " ฉันถามออกไป แบบ กล้าๆ กลัวๆ มาเป็นฉันสิจะเห็นหน้าหมอนี่ตอนที่โดนกวนจนตื่นแผ่รังสีอำหิตอาฆาตออกมาเลยนะ

" อย่าไปสนใจ คำพูดของคนอื่นมากจะดีกว่านะ ที่ยัยนั่นพูดไปนะ แค่อิจฉาเธอที่มีพร้อมทุกอย่าง แต่ยัยนั่นไม่มี " หมอนั่นพูดแล้วลุกขึ้นบัดก้นตัวเองแล้วเอามือล้วงกระเป๋าแล้วมองมาทางฉัน

"ฉันว่าเธอนะ มันก็น่าอิจฉาหรอกนะ น่ารัก ใสซื่อ ขนาดนี้ " พูดแล้วหมอนั่นก็คลี่ยิ้มออกมาบางๆ ฉันอึ้งไปเลยละ ต้นมองก่อนจะ พึมพำว่า " แค่นี้ก็คงพอแล้วสินะ " แล้วจู่ๆ ก็มีเสียงเปิดประตูเข้ามาจำนวนมากของห้องอื่นและ ห้องฉัน แล้วต้นก็หายไปเลย

@ พักเที่ยง ณ สวนหย่อม

" นี่เธอบอกว่า หมอนั่น ยิ้มให้เธอหรอ ? " บีบี ที่นั่งทานข้าวตอนแรกไม่พูดอะไรพอพูดเรื่องที่โดนด่าและโดนส่งยิ้มให้ ก็พ่นออกมาเป็นน้ำก๊อกที่ถูกเปิดทิ้งไว้เลยล่ะ

" อืม .... " ฉันตอบกลับไป แบบ เงียบๆ ครุ่นคิดนิดนึง

" ก็ไม่แปลกหรอกนะ เธอน่ารักจะตาย " บีบีบอกก่อนจะตักข้าวเข้าปากแล้วเคี้ยว

" นี่ บีีบี ทำไมขวัญถึงต้องด่าฉันด้วยหล่ะ " ฉันเปิดประเด็นเรื่องขวัญขึ้นมาทำให้ บีบี กำหมัดแน่น แล้วมองแบบ สายตาอาฆาตสุดๆ 2 คนนี้ไม่ถูกกันหรอเนี่ย

" เธอนะเคยเป็นเพื่อนของ ยัยขวัญผวา นั้นสินะ " บีบีเริ่มเก็บอาการในการแสดงออกมมา เพราะ ถ้าเธอระงับอารมณ์ไม่อยู่ตอนนี้จะอดกินข้าวกัน แล้วตอนบ่านต้องเรียน พละ อีก

" อ่า ใช่ ทำไมหรอ มันเกี่ยวข้องกันหรอ " ฉันถามออกไปแบบอยากรู้สุดๆ

" ก็ไม่เชิงหรอกนะ ... เธอก็น่าจะรู้ว่า ยัยนั้นพยายามเก่งกว่าเธอ สวยกว่าเธอ แต่ยัยนั่นก็แพ้เพราะ เธอดันสดใสกว่า ยัยนั่นเลยตีตัวออกห่าง " ฉันพยายามเก็บอาการตกใจเอาไว้ บีบี ซึ่งเห็นแบบนั้น ก็เลย เอ่ยถามว่า " อยากจะฟังต่อ ไหม " ฉันพยักหน้าแล้วพลางฝืนยิ้มบางๆ

" ถ้าเธอฟัง แล้วมันทำให้เธอหายโง่ หายซื่อจะเล่าให้ฟังก็ได้ ยัยนั่นนะ พยายามแข่งขันกับเธอทางอ้อมเสมอ ไม่ว่าจะ เสนอตัวเป็นรีดหรือนักร้อง ยัยนั่นทำหมด แต่ผลสุดท้ายก็สู้เธอไม่ได้ " บีบีเว้นจังหวะ ฉันเลยถามออกไป

" ทำไมล่ะ ทั้งๆที่ ขวัญก็มีพร้อมเลยนะ ทั้งน่าตา เสียง แล้วทำไมไม่ได้ผลละ " บีบีส่ายหน้าเอือมๆ กับฉัน

" เพราะว่า ยัยนั่น โดนขี้หน้าทั้งโรงเรียนนะสิ " บีบีเอ่ยออกมาอย่างช้าๆ

" ทำไมกันล่ะ ?! " ฉันออกไป แบบทันที

" เธอมัวแต่ถามฉันว่า ทำไม ๆ เธอน่าจะฟังฉันให้จบก่อนไม่ดีกว่าเหรอวะ เล่าต่อนะ เพราะัยัยนั่นเคยมีเพื่อนสนิทแล้วเพื่อนสนิทมันนะ สวยมาก ระดับ นางฟ้า เลยละ แล้วที่นี่มันอยากสวยมันเลยพยายามทุกวิธีทางเพื่อให้ตัวเองชนะ เพื่อนสนิทคนนั้น แล้ววันหนึ่ง มีคนไปได้ยินคำพูดของ ยัยขวัญผวานั้นว่า ' ฉันเท่านั้นที่จะอยู่ในใจ บาส แกไม่สิทธิมายุ่ง ' และที่นี่ เพื่อนสนิทคนนั้นก็ตอกกลับว่า ' ไม่มีสิทธิงั้นหรอ! เธอต่างหาก ที่ไม่มีสิทธิ ผู้ชายเขาไม่เอาแล้วยังตามตื้อเขาอยู่ได้ ไม่อายฟ้ามั้งหรอ ไป แSดหา ผู้ชายทั้งวัน ทั้งคืน ไม่หยุด จนเขารำคาญย้าย ร.ร หนีไปแล้วยังไม่รู้ตัวอีกนะ ' และที่นี่ ยัยขวัญผวาทันไม่ไหวเลย ตบยัยนั่นแล้วเกิดอารมณ์ชั่ววูบฆ่ายัยนั่นโดนการผลักยัยนั่นตกบันได และที่นี่ยัยนั่นยังอยู่ที่นี่ได้เพราะว่า อำนาจของพ่อตัวเองนั้นแหละ " บีบีพูดแล้วก็ฉุนขึ้นมาทันที แล้วก็บอกว่า

" พอเถอะ ฉันเกรงว่าเธอจะกลัวมากไปนะ ไปกันเถอะ " บีบีชวนฉันที่กำลังตกใจสุดขีดไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเรียน พละ พอเปลี่ยนเสื้อผ้า ก็ต้องตกใจเมื่อคนสอนคือ พี่ลุกซ์ เพื่อนสนิท ต้น ( ทำไมเรียก ลุกซ์ ว่าพี่ลุกซ์ เรียก ต้น ว่า ต้น วะ -*- งง ๆ ) และ คนที่ยืนมองอยู่ที่ร่มนั้นคือ ต้น นั้นเอง อืมมม พอคำนวนได้แหละว่าทำไม ถึง ได้มาแต่ เช้าเชียวว มาเฝ้าฉันงั้นหรอ คุณชายเย็นชา 5555 ไม่ต้องห่วงหรอกน่าา

" คราม ! " เสียงใครก็ไม่รู้เรียก แล้วพอหันไปก็พบกับ บอล เพื่อนผู้ชายในห้องที่นิ่งที่สุด ยื่นกระดาษ แผ่นหนึ่งให้ พอเปิดอ่านดู ' ไปตายซะ ' ฉันขยำกระดาษแล้วเดินเอาไปทิ้ง ตอนนี้รู้สึกได้เลยว่า สีหน้าฉันมันซีดลงทันที พอหันไปมองทางอื่น ต้นกำลังมองมาทางที่ฉันยืนพอดี พอเห็นหน้าเขาที่ขมวดคิ้วเป็นปุมสงสัยก็เลย หันหน้าหนีทันที

" คราม ! เป็นอะไรสีหน้าไม่ดีเลย " บีบีถามขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าของฉันซีดเป็นไก่ต้มแล้วก็เอามือมาทางหน้าผากดู

" ตัวก็ไม่ร้อนนี่ แล้วเป็นอะไร? " บีบีถามแล้วมองดุๆใส่

" เอ่อ มีคนส่งกระดาษมาให้ว่า ไปตายซะ นะ ไม่มีอะไรมากหรอก แค่เขียนแกล้งกันละมั้ง "ฉันหัวเราะฝืดๆ แล้วต่อจากนั้น บีบี ก็พูดอย่างดังจนทุกคนหันมามองเป็นตาเดียวว่า

" ถ้าเก่งแต่ปาก ก็เอาปากกลับไปเก่งที่บ้าน ถ้าคิดว่าสู้ไม่ได้ก็อย่ามาทำเป็นเก่งแถวนี้เพราะ ถ้าเพื่อนฉันเป็นอะไร แกนั่นแหละที่จะต้องเจ็บหนัก !!!!!!!!! " พอ บีบี ยื่นคำขาดทุกคนต่างพากันซุบซิบนินทา และ สงสัยว่าใคร

" เอาๆ เงียบๆ หน่อยดิ จะเรียนไหมเนี่ย " พี่ลุกซืเห็นว่าสถานการณ์ตอนนี้กำลังแย่เลยสร้างบรรยากาศโดยการให้พวก ผู้ชาย ออกไปเต้น ให้ดู แล้วก็ได้ผล ทุกคนหัวเราะชอบใจกันใหญ่ แต่ยังไงฉันก็คิดไม่ถึงว่า เพื่อนสนิทตัวเองจะ อยากเอาชนะฉัน ฉันไปทำอะไรให้กัน ถึงได้โดนแบบนี้นะ

" พอแล้วๆ ทุเรศลูกกะตาวะ ไปนั่งได้แล้ว " พี่ลุกซ์ที่เห็นว่ากลับมาเป็นสภาพเดิมแล้วก็สั่งให้ไปทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ แล้วพี่แกก็เดินไปคุยอะไรกับ ต้น แล้วก็หันมามองทางฉัน ฉันนี่มันตัวปัญหารึเปล่านะ ......

----------------------------------------------------

---- ( โปรดติดตามตอนต่อไป ) ----

เศร้าไปไหม โดนเพื่อนสนิทหักหลังกันแบบนี้

แค่บทนี้เท่านั้นแหละค่ะ เพราะบนต่อไป เจอกับความมันส์เต็มรูปแบบ

ปล. ไม่สนุกอย่าว่ากันนะ เพราะเพิ่งเคยแต่งนะ