กุหลาบร้ายกับนายตะวันธรณ์

ชีวิตหนุ่มชาวไร่กับสาวไฮโซ เมื่อไฮโซต้องมาแต่งงานกับเจ้าของไร่ และทำไร่ที่ไฮโซยังไม่เคยทำ ชีวิตชาวไร่จะเกิดอะไรขึ้น   ตะวันธรณ์ ชลาธรสกุล จบมหาบัณฑิตจากคณะเกษตรศาสตร์ พร้อมกับธีรธร ชลาสินธุ์ กับวายุกรณ์ อัครมหาราชธร เพื่อนต่างคณะ แต่ตั้งชมรมร่วมกัน จึงสนิทกันมาก ตะวันธรณ์กลับไร่ที่เชียงใหม่ ตะวันธรณ์จะจองรถบขส.กลับ ธีรธรขับรถตามมาจึงอาสาขับมาส่ง วายุกรณ์ตามมาด้วยตะวันธรณ์นั่งไปในรถแล้วพูดไปด้วย    "มาส่งทำไม เชียงใหม่ไปเครื่องบิน รถไฟ รถบขส. ก็ไปได้"   ธีรธรขับรถอยู่ ก็เบรกกระทันหัน จึงพูดกับตะวันธรณ์(ตะวัน)    "ไม่ได้หรอตะวัน เราเป็นเพื่อนสนิทกันมา4-5ปีแล้วนะ"   วายุกรณ์รีบเสริม ขณะเช็คงานผ่านIPAD     "ใช่ เราอยากไปส่งแกที่เชียงใหม่ และอยากเห็นไร่ดอกกุหลาบมาตั้งนานแล้วด้วย"    ธีรธรขับรถไปต่อ วายุกรณ์เสิร์ชหาไร่กุหลาบดังในเชียงใหม่ วายุกรณ์เห็นโฆษณาสบู่เห็นผู้หญิงสวยเลยให้ตะวันธรณ์กับธีรธรดู แต่ก็ไม่มีใครสนใจ วายุธรณ์เห็นไร่กุหลาบตะวันเป็นไร่กุหลาบที่1ของเชียงใหม่    "นี่ ไร่ตะวันเป็นที่1ของจังหวัด พ่อแม่เสียไปแล้วไม่ใช่หรอ ทำไมถึงรุ่งขนาดนี้"    ตะวันธรณ์ยิ้มตอบ    "ลุงศักดิ์ส่งเอกสารทางMailตลอด แล้วก็เซ็นทางIPAD เลยไม่เป็นปัญหาน่ะ"    "และในการบริหาร ช่วงปิดเทอมก็ไปเชียงใหม่"    วายุนึกถึงเด็กในไร่ คนที่เกเร    "แล้วเด็กที่อยู่ในไร่ อยู่กับลุงศักดิ์ล่ะ ที่ไปเมื่อปีที่แล้ว"    "อ๋อ ไอ้นายน์น่ะ เป็นลูกของลุงศักดิ์ ตอนนี้เรียนอยู่ปี 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ในตัวเมือง นู้นล่ะ"    วายุดูคลิปเพลงไปพลางๆ เห็นนางเอกMV เป็นคนเดียวกับนางแบบที่ถ่ายโฆษณาสบู่ แอบอมยิ้ม ตะวันแอบมองMV ในIPADด้วยความสุขในใจแบบไม่เคยเป็นมาก่อน    ผู้หญิงคนที่ถูกกล่าวถึงคือ รสริน วราสินธุ์ หรือ โรส นางแบบไฮโซชื่อดัง สวยสง่า ใกล้จะได้เข้าเป็นนักแสดงเต็มตัว    หลังจากโรสได้ค่าจ้างจากเดินแบบ ก็มาให้ คุณบานชื่น แม่ของโรส แต่บานชื่นไม่เอา ถึงจะมีปัญหาทางการเงิน ในธุรกิจของณชัย พ่อของโรส จนเงินหมุนไม่ทัน    "ไม่เป็นไรหรอกลูก เก็บเอาไว้ใช้เถอะ 'เพื่ออนาคต'"    โรสตกใจ   "เราก็มีกินตั้งเยอะแยะ เงินก้อนนี้ ขอให้โรสได้ตอบแทนแม่นะ นะจ๊ะ"   โรสไม่เข้าใจในสิ่งที่แม่พูด   "ไม่เอาลูก เอาเก็บไว้เถอะ เพราะว่าบริษัทเรา..."   "อะไรเหรอคะ"   "อ่อ เปล่า ไม่มีอะไรหรอกลูก"   โรสสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะโรสไม่รู้ว่าบริษัทของพ่อใกล้จะล้มละลายเต็มที่    ธีรธรขับรถมาถึงเชียงใหม่น้ำมันเกิดหมด จึงแวะปั๊มที่เชียงใหม่    วายุกรณ์กำลังจะเข้าเซเว่น โจรมาปล้นเซเว่น พนักงานจะยื่นเงินให้แต่ วายุกรณ์แสดงตัวซะก่อน แล้วชักปืนออกมา   "นี่ ตำรวจ ยอมให้จับซะดีๆ "   โจรกำลังจะยอม จะวางปืนลง แต่แล้วก็เอาปืนขึ้นจะยิง แต่วายุกรณ์เตะมือโจร จนปืนตกโจรจะหยิบปืน แต่วายุกรณ์เอาปืนเล็งที่หัวโจร โจรไม่สามรถเอาปืนได้ ธีรธรช่วยจับโจรได้แต่คนที่ขับมอเตอร์ไซค์หนีไปได้อย่างหวุดหวิด วายุกรณ์โมโหมาก   โจรถูกขับในสภ.เชียงใหม่ โจรบอกว่า เสี่ยคินธ์เป็นผู้สั่งการ   "เสี่ยคินธ์น่ะเหรอ" ตะวันธรณ์พูดขึ้น   "อ๋อ เป็นเจ้าพ่อเชียงใหม่ ที่ไม่เคยหาใครปราบได้" วายุกรณ์พูดอย่างรู้ดี   "มันเป็นคนค้าไม้ที่ตัดจากป่า ขายยาเสพติด"  พอสารวัตรไพฑูลย์เดินมาได้ยินเข้า   "ท่านคินธ์ไม่เคยทำแบบนั้น แล้วคุณเป็นใคร"   วายุกรณ์ยิ้ม   "ผมร้อยตำรวจเอกวายุกรณ์ อัครมหาราชธร"   "อ้าว ผู้กองลมนี่เอง จับคนร้ายมาเหรอ"   "ใช่ครับ สารวัตรไพฑูลย์"   ตะวันธรณ์ ธีรธร วายุกรณ์ เดินออกจากโรงพัก ไพฑูลย์มองตามอย่างแค้น เพราะตนเป็นมือซ้ายของคินธ์  กลางดึก ธีรธรขับรถมาถึงในเมือง หาที่พักไม่ได้ วายุกรณ์เลยให้ไปพักที่โรงแรม ธีรธรบอกให้นอนในรถ ตะวันธรณ์เลยให้พักที่โรงแรม  มาถึงโรงแรมแห่งหนึ่ง ตะวันธรณ์คุ้นกับโรงแรมนี้มาก แต่จำไม่ได้ว่าเคยมาตอนไหนวายุกรณ์ไป Check-in ที่Counter พนักงานกำลังดำเนินการ เจ้าของโรงแรมเดินมา เห็นตะวันธรณ์เลยจะอาสาออกเป็นค่าโรงแรมให้   ที่แท้เจ้าของโรงแรมเป็นอาของตะวันธรณ์ ตะวันธรณ์จึงคิดออก อาชื่อ อาทิตย์ เลยบอกพนักงานให้จัดห้องVIPแทน แล้วจะจ่ายเงินให้เอง   วายุกรณ์เดินดูIPAD รูปของชาวไร่กุหลาบตะวันมีแต่ความสุขยกเว้น นายน์คนเดียว                                                       จบตอนที่1