♥ เรียนพิเศษ เกรดเต็มร้อย ♥

(หลังจากสอบเสร็จนักเรียนก็ปิดเทอมรวมทั้งเเก้มด้วยเเต่ว่าเบียร์ก็ต้องโดนคุณเเม่ดุ ด่า ครั้งใหญ่เพราะเเค่คะเเนนต่ำลง)

"ไม่ทราบ ไม่ทราบได้ยังไง ลูกคะเเนนต่ำลงมากรู้ไหมว่าเเม่จริงจังกับเรื่องอย่างนี้มากเเค่ไหน!!!"

"เเม่ เเม่อย่ามาวุ่นวายอะไรกับผมมากได้ไหมผมรำคาญ"

เขาตะคอกใส่คุณเเม่ของตัวเองทั้งๆที่อีกไม่กี่วันก็จะเป็นวันเเม่เเห่งชาติเเท้ๆ เมื่อเขาพูดเสร็จเขารีบวิ่งขึ้นห้องทันที

"เบียร์ เบียร์ ออกมาคุยกับเเม่ก่อน"

คุณเเม่เคาะประตูห้องเเล้วก็เริ่มนึกได้ว่าตัวเองพูดเเรงไปจริงๆ

"ผมไม่มีอะไรจะคุย"

น้ำเสียงของเขาช่างเย็นชามาก เเละสีหน้าเริ่มไม่ค่อยดี

"เบียร์ เเม่ขอโทษ"

"ผมไม่มีอะไรจะคุย เเม่กลับไปห้องเเม่เถอะ"

"ก็ได้ เเต่เบียร์เเม่เตรียมนมอุ่นๆไว้ให้ออกมาเอาก่อนสิลูก"

"เเม่วางไว้ตรงนั้นเเหละเดี๋ยวผมออกไปหยิบเอง"

"ก็ได้ลูก"

คุณเเม่วางเเก้วนมลงเเล้วก็เดินกลับไปที่ห้องของตัวเองระหว่างที่เดินนั้นน้ำตาของเเม่ไหลรินด้วยความเสียใจเป็นอย่างมากที่ลูกชายไม่ยอมคุยด้วยเเถมยังมาบอกว่ารำคาญเเม่อีกต่างหาก

จากนั้นเขาเปิดประตูเเง้มๆ เพื่อดูว่าคุณเเม่ของตนไปหรือยัง

"ไปเเล้วหรอ"

เเล้วเขาก็ยื่นมือออกมาหยิบเเก้วนม

....วันต่อมา....

หลังจากที่เมื่อคืนเบียร์เพิ่งสำนึกได้ว่าทำอะไรไว้บ้างจึงตัดสินใจจะมาขอโทษคุณเเม่

"เเม่"

"อ้าว! เบียร์มากินข้าวได้เเล้วลูกนี่ดูสิเเม่ทำกับข้าวไว้เยอะเลย"

ตื่นมาตอนเช้าๆพร้อมกับได้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของคุณเเม่ตอนนั้นทำให้เบียร์รู้สึกได้เลยว่าไม่น่าทำกับเเม่เเบบนั้นเลย

"เเม่"

"มีอะไรหรอ"

"เมื่อคืนอ่ะผมขอโทษนะที่ว่าเเม่เเบบนั้น"

คุณเเม่ยิ้มพร้อมกับเดินมาลูบหัวเบียร์เบาๆ

"เเม่ไม่โกรธเบียร์หรอกนะ เเต่เเม่ขออะไรเบียร์อย่างหนึ่งได้ไหม"

"ได้สิ ว่ามาเลยจะบุกน้ำ ลุยไป ระเบิดภูเขา เผาป่าไม้ ท่องใต้มหาสมุทร อะไรเบียร์ก็ทำได้"

"ปิดเทอมนี้เเม่อยากให้เบียร์ไปเรียนพิเศษ"

"เรียนพิเศษ ok ได้ไม่หนักหนาสาหัสอะไร"

"จริงๆนะเบียร์"

คุณเเม่ถ้าทางจะดีใจมากที่ลูกชายตัวดีตกลงไปเรียนพิเศษตามที่เเม่ขอร้อง

"จริงเเม่ งั้นเดี๋ยวเบียร์ไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวไปสมัครวันนี้เลย"

เบียร์ ท่าทางจะตื่นเต้นมากเขารีบวิ่งขึ้นบรรไดเพื่อไปอาบน้ำเเต่งตัว

....เมื่อมาถึงที่หมาย....

"อ้าว! พี่พาเบียร์มาทำอะไรค่ะเนี่ย"

"ก็จะพามาเรียนพิเศษกับคุณน้องนั่นเเหละค่ะ ผมการเรียนเขาเเย่ลงเลยพามาเรียนกับคุณน้องเผื่อจะดีขึ้น"

ทั้งสอนคนคุยกันตามประสาพี่น้องที่สนิทกัน (บอกไว้เเล้วน้า ว่าเเม่ของเเก้มกับเบียร์สนิทกัน)

"อ่อ! ได้ค่ะคือตอนนี้มีโปรโมชั่นถ้ามาสมัครตอนนี้เรียนฟรี 2 เดือนค่ะคุณพี่จะได้ไม่เสียเงินด้วย"

"โอ๊ย! ไม่เป็นไรพี่จ่ายได้ๆ"

"งั้นก็ได้ค่ะงั้นมาไอตัวเเซบเข้ามาในห้องเรียนเลย"

"คร้าบบบ"

ตอนที่เบียร์กำลังเดินเข้ามาในห้องเรียน เเก้มก็เดินออกมาจากห้องน้ำพอดีเเล้วตอนนั้นเเก้มใสผ้าเช็ดตัวเเล้วก็กำลังนำผ้าผืนเล็กมาเช็ดผมเมื่อเธอเหลือบไปเห็นเบียร์เธอตาเบิกกว้างเเล้วก็กรี๊ดเสียงดังลั่นพร้อมกับหยิบทั้งสบู่ ยาสระผมปาใส่เบียร์

"เเก! เป็นใครโรคจิตหรอมาเเอบดูฉันอาบน้ำใช่ไหม"

โป๊ง! เเป๊ง! ๆ (เสียงของต่างๆที่เเก้มปาใส่เบียร์)

"โอ๊ย! เจ็บนะจำเค้าไม่ได้หรอเจ็บๆ หยุดได้เเล้ววว"

"นี่ๆ อะไรกันเนี่ยเเก้มหยุดนะ!"

เเก้มหยุดชะงัก ทันทีเเล้วรีบวางของเหล่านั้นลง

"นี่เบียร์ เพื่อนสมัยเด็กของเเก้มไง ที่เป็นลูกชายของเพื่อนเเม่อ่ะ"

เเก้มสตั้นไป 3 วิพร้อมกับเอาหน้าเข้ามาใกล้เบียร์เเล้วทำหน้างงๆ

"คนนี้หรอ??? ทำไมเเก้มจำไม่ได้"

เอาล่ะสิๆ เจอกันอีกเเล้วนะสิริพงศ์เเล้วมาติดตามตอนต่อไปนะ  จิบิ ><