รักได้ไหม...? นายเพลย์บอยตัวแสบ

 *กัปตัน

  หลังจากที่ผมลงจากรถผมเดินตรงมาที่น้องสีน้ำกับดริ้งยืนอยู่โดยที่ไร้วีแววของคนตัวเล็ก

"น้องน้ำอริสซ่าล่ะ"เมื่อเดินมาถึงผมก็ถามเพื่อนของเทอที่ดูเหมือนทั้งคู่จะร้องไห้

"น้ำไม่รู้คะ มีผู้หญิงกลุ่มหนึ่งพาอริสซ่าเดินไปหลังโรงเรียนแต่พวกนั้นไม่ให้เราสองคนตามไป"น้องน้ำตอบพลางน้ำตาเริ่่มคลอ

"พีี่่กัปตันดริ้งว่าเรารีบไปช่วยอริสซ่ากันเถอะ"พอพูดเสร็จพวกเรา4คนก็เดินไปที่หลังโรงเรียน

     ระหว่่างทางไอ่คีย์ก็ทั้งพูดปลอบทั้งเช็ดน้ำตาให้น้องดริ้งแต่ตอนนี้ผมไม่มีอารมณ์ทีี่จะมาสนใจสิ่งที่สำคัญของผมคือของให้คนตัวเล็กปลอดภัยก็พอ....

    ตอนนี้พวกเราอยู่หน้าโกดังเก่าหลังโรงเรียนแล้วผมเดินเข้าไปโกดังแรกด้วยใจที่ร้อนรนพอเข้ามาในโกดังภาพที่ผมเห็นแทบทำให้ผมอยากฆ่าตัวเองให้มันรู้แล้วรู้รอด ภาพที่เห็นคืออริสซ่านอนอยู่ที่พื้นเสื้อผ้าขาดเหมือนถูกรุมทำร้าย ตรงที่มุมปากก้มีเลือดไหลออกมาแก้มบอบช้ำไปหมดผมเดินตรงไปที่ร่างของเทอเข่าทรุดลงข้างกายเทอ 

"อริสซ่าฉันขอโทษที่ฉันปกป้องเทอไม่ได้" ผมพูดพร้อมกับจับมือเืทอแนบที่แก้มของผมน้ำตาผมหยดลงที่แก้มของเทอ

''กัปตัน.."อริสซ่าพูดด้วยเสียงแหนแห้งไร้เรียวแรงจากนั้นตาเทอก็ปิดลงอีกครั้ง

"อริสซ่าเทออย่าเพิ่งอะไรนะ อริสซ่าฉันขอโทษ" ผมพูดพร้อมกับอุ้มร่างของเทอแล้ววิ่งออกไปนอกโกดังพวกไอ่คีย์ที่เห็นสภาพอริสซ่าก็ตกใจผมจึงรีบวิ่งไปที่รถแล้วพาไปโรงพยาบาล อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะอริสซ่า..

*อริสซ่า

       ฉันลืมตาขึ้นมามองที่เพดานสีขาวที่นี่ที่ไหนนะฉันจำได้ว่าฉันโดนพวกมิ้นท์ทำร้ายที่โกดังนิแล้วมาโพล่ที่นี่ได้ไง รู้สึกเจ็บไปทั้งตัวเลยหน้าฉันคงจะน่าเกลียดสินะเฮ้อ.... แต่ทำไมรู้สึกเหมือนมีใครกุมมือไว้พอหันไปฉันก็เจอกัปตันนอนซบลงที่มือพร้อมกับกุมมือฉันไว้ฉันเอามือที่มีสายน้ำเกลือลูบที่ผมของเขา มันรู้สึกอบอุ่นอย่างแปลกๆ

"อริสซ่าเทอเป็นยังไงบ้างเจ็บตรงไหนไหม"หลังจากที่กัปตันฟื้นขึ้นก็ถามด้วยน้ำเสียงที่กระวนกระวาย

"ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว นายเป็นคนพาฉันมาส่งที่นี่สิน่ะ ขอบคุนนะที่พามาส่ง"

"ฉันขอโทษที่ทำให้เทอเป็นแบบนี้"เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิด

"ไม่ใช่ความผิดของนายหรอก อย่าโทษตัวเองเลยฉันผิดเองแหละที่ไปยุ่งกับนายเรื่องมันถึงได้เป็นแบบนี้"ฉันพูดพร้อมกับสบตาของเขา

"อริสซ่าฉัน.."ฉันโผเข้าไปกอดเขาพร้อมกับซบที่ไหล่เขา

"ฉันไม่เป็นไรแล้ว"ฉันพูดพร้อมกับลูบหลังกัปตันที่สั่นพร้อมกับน้ำตาที่หยดบนไหล่ฉัน

"ถ้าเทอเป็นอะไรไปฉันคงไม่ให้อภัยตัวเองแน่ๆ ฉันมั่นใจกับความรู้สึกที่ฉันมีให้เทอ ฉันรักเทอนะอริสซ่า" กัปตันพูดพร้อมกับกอดฉันแน่นเพื่อยืนยันคำพูดของเขา

"แล้วมิ้นท์ล่ะ เขารักนายมากนะ" ฉันคายกอดของเขาออกพร้อมกับสบตากัปตันที่ยังคงแดงอยุ่

''แต่ฉันไม่ได้รักมิ้นท์ฉันรักเทอ"กัปตันพูดพร้อมกับสบตาฉันใบหน้าของกัปตันเริ่มเข้ามาใกล้ๆฉันเรื่อยๆ ริมฝีปากของเขาทาบลงที่ริมฝีปากของฉันมันเป็นจูบแรกของฉันแต่ฉันก็ไม่ขัดขืนเพราะใจมันเรียกร้องรึป่าว ฉันอยากหยุดเวลานี้ไว้เวลาที่มีแค่ฉันกับกัปตัน..  

                           .....เพียงแค่เราสองคน.....