รักได้ไหม...? นายเพลย์บอยตัวแสบ

   เช้าวันต่อมาหลังจากที่ฉันไปเที่ยวกับนายกัปตันก็เกิดข่าวในโรงเรียนต่างๆนาๆ ว่าฉันไปแย่งแฟนชาวบ้านบ้างล่ะ อะไรต่างๆนาๆ ข่าวพวกนั้นทำให้ฉันเป็นผู้หญิงที่เลวในสายตาของคนในโรงเรียน ฉันโดนแกล้งทั้งใครก็ไม่รู้ฉีกหนังสือเรียนของฉัน รองเท้าก็เปียกด้วยน้ำ ฉันล่ะสุดจะทนแล้วกับเรื่องพวกนี้ เพราะนายคนเดียว!! 
"หวัดดี อริสซ่า"
"......" ฉันไม่ตอบอะไีรนายกัปตันแต่เดินผ่านเขาไปเหมือนเขาไม่มีตัวตน
"เทอหิวไหม? "แล้วนายกัปตันก็เดินตามฉันมาโดยที่มีสายตาทุกคนจับจ้องฉันมาผู้หญิงบางคนก้นินทาฉันตอนที่ฉันกับนายกัปตันเดินผ่าน
"......."
"นี่ เทอ! ทำไมเทอไม่พุดกับฉัน"นายกัปตันพูดพร้อมเดินมาจับมือฉันให้หยุดเดินฉันหันหน้าไปประชันกับนายกัปตัน
"เทอเป็นอะไร เทอร้องไห้ทำไม"กัปตันพูดพร้อมกับเอือมมือจะเช็ดน้ำตาให้ฉัน
"ไม่ต้องมายุ่ง"แล้วฉันก็ปัดมือนายกัปตันออกน้ำตาของฉันยังคงไหล
"เทอเป็นอะไร ใครทำให้เธอร้องไห้''กัปตันพูดพร้อมกับส่งแววตาเศร้าหมองมาให้ฉัน
"นายไง เป็นคนที่ทำให้ฉันร้องไห้รู้ไว้ซะ"แล้วฉันก็วิ่งหนีจากนายกัปตันตอนนี้ฉันไม่สามารถคิดอะไรได้ทั้งนั้นตอนนี้ฉันอยากหนีไปไกลๆไปอยู่ในที่ที่ไม่มีคนพวกนี้ไม่มีคนใจร้าย
* 
*...........................................................................................................
    ตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหนไม่รู้น่าจะเป็นหลังโรงเรียนมันดูสงบเงียบไม่มีใครฉันเดินไปที่ใต้ร่มไม้ใหญ่อยู่ดีๆเข่าของฉันก็ล้มลงหน้าของฉันเลอะไปด้วยน้ำตาแห่งความเสียใจ
* 
*
*
*
  หลังจากที่ฉันร้องไห้นานเท่าไรไม่รู้ฉันเดินไปล้่างหน้าที่โรงอาหารจากนั้นก้เดินขึ้นห้องเรียนป่านนี้ครูคงจะเข้าห้องแล้วฉันเลื่อนประตูห้องเรียนแล้วเดินเขาไปในห้องโดยมีเพื่อนในห้องมองมาที่ฉันคนเดียวฉันเดินมาที่โต๊ะโดยไม่พูดอะไรแล้วครูก็เริ่มสอน