รักหวานแหววของยัยแว่นน้อย

วันนี้วันจันทร์ฉันก็มาโรงเรียนตามปกติแต่มันจะไม่ปกติตรงที่.....
ณ โรงเรียนเวลา7.15น.
"พลอย กลางวันคุยด้วยกันหน่อยดิ"แบงค์มาพูดกับฉัน
"เค แต่มีเรื่องไรหรอสำคัญป๊ะ"
"สำคัญมาก มากพอที่อาจจะทำให้ความเป็นเพื่อนของเราแตกหักได้"
"เรื่องอะไรอะไม่อยากคุยด้วยเลยอะเค้าอยากเป็นเพื่อนกับแกต่อ"แม้ในใจอยากเป็นแฟนอะนะ
"กลางวันเจอกันนะ"
"อืม"
ฉันไม่รู้ว่าแบงค์จะพูดกับฉันเรื่องอะไรก่อนช่วงกลางวันฉัน จะเป็นเรื่องดีหรือเรื่องร้ายกันนะ?
-ตอนกลางวัน-
"อ่า แบงค์มีอะไรจะพูดกันเราหน่ะตอนเช้าที่บอกอะ"
"มานี่สิ"แล้วแบงค์ก็ดึงมือฉันไปที่โรงยิม
ณ โรงยิมที่ไม่มีใครอยู่เพราะไปกินข้าวกันหมด
"มีอะไรหรอทำไมต้องพอมาที่นี่ด้วยหง่ะ"
"จำได้มั้ยตอนม.4เราเจอกันครั้งแรกที่นี่"ทำไมหง่ะจะขุดขุยเรื่องเก่าหรออออ
"เอิ่มมมมมคิดก่อนนะ"ฉันทำเป็นจำไม่ได้
"จำได้ยัง"
"อ่าจำได้สิที่เราเดินเข้ามาแล้วเจอแกไง"
"ใช่ เรื่องที่เราจะบอกก็คือ"
"ว่ามาเลย"ใจฉันเต้นตึ้บๆๆๆๆ
"เราชอบแกอะ"
"ฮ่ะๆ อะไรอ่ชั้นไม่ได้ฝันใช่ป๊ะแกไม่ได้ล้อเล่นใช่มั้ย"อร๊ายยยยยยดีจังโว้ยยยยยยยยยยยยยย
"จริงดิ เราชอบแกมานานแล้วที่มาเล่นกับแกเนี่ยก็เพราะเราชอบแกนะ"แบงค์พูดอีกทำให้ฉันดีใจแทบบ้า
"เราก็ชอบแก"ฉันสราภาพรากบ้าง
"เฮ้ยย จริงดิ"แบงค์ยิ้มกว้างเลยน่ารักมาก
"ช่ายยย"ฉันทำอะไรไม่ถูกเลยหล่ะ
"พลอย มีนิ้วชี้กับนิ้วโป้งมั้ยอะ"
"เห้ย ก็ต้องมีดินี่ไง"
"งั้นก็จีบได้ดิ"
"แอร๊ยยยย พูดไรอะเดี๋ยวเหนี่ยว"ฉันพูดพร้อมตีแบงค์
"เป็นแฟนกันมั้ย"
"เง้ยยขอกันแบบนี้เลยหรอ"
"ใช่ เราชอบพลอยนะเราจะไม่ทำร้ายร่างงกายพลอยแบบในข่าวแน่และจะไม่มีเซ็กส์กับพลอยด้วยไว้แต่งงานก่อน"ว้ายยยสุภาพบุรุษ
"สัญญานะ"
"สัญญาจิตัวเอง"

"ลองดู"
"จะเป็นแฟนกับเราหรอ'ตัวเอง'"
"ช่ายย ตัวเวง"
"^^"แล้วแบงค์ก็กุมมือฉันเรายิ้มด้วยความสุขและเดินจับมือเดินไปพร้อมๆกัน^^

ยังไม่จบนะตัวเองตัวเองตัวเอง