รักหวานแหววของยัยแว่นน้อย

ตอช่วงนี้เป็นช่วงวีนวิสาฬหบูชาและวันเข้าพรรษาโรงเรียนให้เราหยุดเรียน4วันและเนื่อง
ในวันเข้าพรรษาฉันจึงไปเวียนเทียนที่วัดแห่งหนึ่งในกรุงเทพ....
ระหว่างที่ฉันกำลังเวียนเทียนอยู่ก็เจอผู้คนมากมายแต่ไม่เจอคนได้โรงเรียนเลย
ถึงแม้ฉันจะเวียนเทียนพร้อมกันที่โรงเรียนแล้วแต่ก็เวียนเทียนที่อื่นได้นี่เนาะๆ
ระหว่างที่ฉันกำลังเวียนเทียนอยู่ก็เจอผู้ชายตัวขาวๆเขาคือ!!!!!!!!!!
"แบงค์ มาไงเนี่ย-.-" ฉันรีบพูดเมื่อหันไปมองข้างๆแล้วเจอเขา
"นั่งรถมาดิถามได้" อ้าว กวนนน
"นี่มาเวียนเทียนกะเค้าด้วยเหรอนึกว่าจะทำแต่บาป"
"โหยพลอยพูดงี้เดี๋ยวให้ต้นหอมกัดเลย"
"เฮ้ยย....นั่นมันหมาชั้นนะ"
"มันแปลพรรคไง"
"แหมเข้าใจด้วยนะเรื่องหมาเนี่ย เวียนเทียนเถอะ"
"มา..มาทำบุญร่วมกัน"
"ทำบุญร่วมแต่ชาติก่อนมั้ง อิอิ"
"เฮ้ยยย คิดได้ไงอะ"
"ฮ่า ฮ่า คิดไม่ถึงอะดิ"
"ใช่คิดไม่ถึง"
"แต่เราคิดถึงนะ" เฮ้ยๆๆอย่าเข้าใจว่าเค้าคิดถึงแกนะถึงแม้เค้าจะคิดถึงจริงๆ
^___________^ แล้วเราก็เวียนเทียนและทำบุญร่วมกัน ชั้นมีความสุขมากๆ
.........เมื่อถึงโรงเรียน..........
"รอเค้าหน่อยดิทำเวรอยู่ เค้าขอไปบ้านแกน๊า"นั่นคือเสียงของปลิม
"อ่า อ่าก็ได้มีไรให้ช่วยมั้ยอะ"
"มีสิ ช่วยเอากประติกนี่ไปล้างให้หน่อยไปชั้นล่างสุดเลยนะ"ปลิมพูดพร้อมชี้ทางให้ดู
"อื้มได้เลย"สิ้นเสียงของฉัน ฉันเดินไปเอากระติกน้ำจากมือปลิมและมุ่งหน้าไปชั้นล่างสุด
ระหว่างที่กำลังไปล้างฉันก็เจอกับแบงค์ อีกแล้ว เขินจัง>.<
"เป็นเวรวันนี้หรอ"ฉันเปิดการสนทนาพร้อมล้างกระติกใบโต
"ใช่ตอนนี้โดนไล่มาล้างกระติกเนี่ย" 
"โหยเมื่อวานเพิ่งไปเวียนเทียนทำบุญพอวันนี้ทำเวรทำกรรมเลยนะไม่ดีๆ"ฉันเล่นมุข
"แน๊ะ ยังมาเล่นอีกแกก็ทำเวรเหมือนกันแหละ"
"ชิ...วันนี้ไปบ้านเค้าอีกมั้ย"ว๊ากก ฉันเอ่ยปากชวนเขา
"อื้ม เอาดิอยากเจอต้นหอม"ฮึ อ้างหมาอีกแล้วนะ
เอิ่มดูเหมือนเราลืม...........ใช่ๆๆๆยัยปลิมไงยัยปลิมจะไปบ้านเราด้วย เยส!!จะได้มีเรื่องคุยกันมาเป็นไม้กันหมา(ไม่ใช่ต้นหอมนะ)
******* ณ หน้าบ้านพลอย  **********
"บ้านพลอยน่าอยู่จังต้นหอมก็น่ารัก"ปลิมชมพร้อมกับลูบหัวต้นหอม
"ระวังหมัดนะ!!"ไม่ทันขลาดคำยัยปลิมรีบกระโดดหนีเลย
"แค่หมัด รังเกียจขนาดนั้นเลยหรอ"แบงค์ถาม
"ไม่ได้รังเกียจแต่เค้าเจอนี่" ยัยปลิมพูดแล้วก็อุ้มต้นหอมที่ตัวไซด์ยักษ์ขึ้น
ปลิมชี้ไปที่พื้นแถวที่ปลิมกระโดดหนีออกแล้วเราเห็นว่าเจอกับเศษแก้ว!
"เดี๋ยวเราเอาออกให้"แบงค์อาสา >.< น่ารักที่สุดที่รักของชั้น
"โอ้ะ!" แย่แล้วเศษแก้วบาดมือแบงค์เลือดไหลเลย
"เฮ้ยแย่แล้วมาทำแผลในบ้าน"ฉันจูงมือแบงค์เข้ามาโดยลืมปลิมซะสนิท
"อ่ะเสร็จแล้ว ขอบใจนะที่อุตส่าห์เก็บเศษแก้วให้แต่ทีหลังไม่ต้องนะเดี๋ยวเจ็บอีก"
"น่า ๆ เพื่อพลอยเรายอมทำทุกอย่างอะ"เฮ้ยๆไอแบงค์ทำไมพูดงี้ เค้าเขินนนนน>.<
"ไอบร้า กลับบ้านไปเล้ย"คำว่าบร้าฉันกระดกลิ้นอย่างชัดเจน
"ฮ่า ฮ่า บายนะ"แบงค์เดินออกจากบ้านฉันพร้อมยิ้มแหวนให้