รักหวานแหววของยัยแว่นน้อย

วันนี้ฉันพลอยตื่นอย่างงัวเงียไปโรงเรียนสายอย่างเช่นเคย
และก็มาเข้าแถวพิเศษของคนมาสายอีกครั้ง..
"ที่รัก เธอมาจากอีกแล้วนะ"แมนกระซิบที่หูฉัน
"ใช่ เราอยากเจอเธอก็เลยมาช้าไง"ฉันตอบพร้อมฝืนยิ้มให้
"เธอต้องโดนทำโทษไม่เบื่อรึไง"
"ไม่เบื่อหรอกถ้าได้ใกล้ชิดกับเธอ"
"เธอรักเราขนาดนี้เลยหรอ"พึ่งสำนึกได้รึไงยะ!
"ใช่ เธอโทรมาหาบ้างสิเราเป็นแฟนกันนะเราคิดถึงเธอ"
"เราจะพยายามหาเวลานะ"แล้วแมนก็เดินจากไป
 
ช่วงนี้ฉันมักเห็นแมนปลีกตัวออกไปบ่อยๆ
หรือจะมีคนใหม่..
 
ฉันรู้สึกว่าแมนไม่มีเวลาให้เลย
 
ฉันจะทนยื้อเวลาคบต่อไป หรือจะ ตัดใจเลิกกันซะ ดีนะ???
รู้สึกอึดอัดเหลือเกิน โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
 
เมื่อฉันอยู่ในห้องคนเดียวความเหงาก็คุกคาม..น้ำตาก็เริ่มไหลหยดลงมาโดนแขน
 
ตื้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.....โทรศัพท์ดังขึ้น
 
"ฮะ.ฮัลโหลวแมนมีอะไรเหรอ"ฉันพยายามทำเสียงปกติ
"เธอเรามีเรื่องสำคัญมากๆๆจะมาบอกพรุ่งนี้"
"เรื่องเกี่ยวกับอะไรอะ เกมส์ การเรียน อะไรหรอ"
"ความรักของเรา"
"อือ"
ฉันตัดสายแมนไป เพราะตอนนี้ฉันร้องไห้จนพูดต่อไม่ได้แล้ว
 
-------------------------------------------------------------
หลายคนในโรงเรียนคิดว่าฉันมีความสุข
หลายคนในโรงเรียนเห็นฉันหัวเราะ เห็น ฉันยิ้มนึกว่าฉันมีความสุข
หารู้มั้ยว่าในใจตอนนี้ฉันเศร้าเหลือเกิน
---------------------------------------------------------------
 
วันนี้ปลิมย่องเบามาเที่ยวบ้านของฉัน
"นี่พลอย เธอต้องเข้มแข็งนะต้องคิดซะว่าไม่มีแมนฉันก็อยู่ได้"ปลิมพูด
"ทำไมหรอเธอไปได้ยินอะไร"
"ดูนี่สิ"แล้วปลิมก็ยื่นภาพในมือถือให้ดู
 
โอ้ววววววว ฉันแทบล้มทั้งยืน ในภาพเป็นรูปแมนกำลังหอมแก้มยัยนิวเพื่อนสาว
ที่ฉันไม่ชอบหน้า ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย หล่อนแย่งแฟนฉันนนน!!!!!
 
ฉันร้องไห้อย่างหนักและพูดกับตัวเองว่า
 
'แมน เธอมีคนใหม่แล้วสินะอีกไม่นอนฉันก็คงกลับไปโสด....'