รักหวานแหววของยัยแว่นน้อย

วันนี้ฉันพลอยตื่นอย่างงัวเงียไปโรงเรียนสายอย่างเช่นเคย

และก็มาเข้าแถวพิเศษของคนมาสายอีกครั้ง..

"ที่รัก เธอมาจากอีกแล้วนะ"แมนกระซิบที่หูฉัน

"ใช่ เราอยากเจอเธอก็เลยมาช้าไง"ฉันตอบพร้อมฝืนยิ้มให้

"เธอต้องโดนทำโทษไม่เบื่อรึไง"

"ไม่เบื่อหรอกถ้าได้ใกล้ชิดกับเธอ"

"เธอรักเราขนาดนี้เลยหรอ"พึ่งสำนึกได้รึไงยะ!

"ใช่ เธอโทรมาหาบ้างสิเราเป็นแฟนกันนะเราคิดถึงเธอ"

"เราจะพยายามหาเวลานะ"แล้วแมนก็เดินจากไป

ช่วงนี้ฉันมักเห็นแมนปลีกตัวออกไปบ่อยๆ

หรือจะมีคนใหม่..

ฉันรู้สึกว่าแมนไม่มีเวลาให้เลย

ฉันจะทนยื้อเวลาคบต่อไป หรือจะ ตัดใจเลิกกันซะ ดีนะ???

รู้สึกอึดอัดเหลือเกิน โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย

เมื่อฉันอยู่ในห้องคนเดียวความเหงาก็คุกคาม..น้ำตาก็เริ่มไหลหยดลงมาโดนแขน

ตื้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.....โทรศัพท์ดังขึ้น

"ฮะ.ฮัลโหลวแมนมีอะไรเหรอ"ฉันพยายามทำเสียงปกติ

"เธอเรามีเรื่องสำคัญมากๆๆจะมาบอกพรุ่งนี้"

"เรื่องเกี่ยวกับอะไรอะ เกมส์ การเรียน อะไรหรอ"

"ความรักของเรา"

"อือ"

ฉันตัดสายแมนไป เพราะตอนนี้ฉันร้องไห้จนพูดต่อไม่ได้แล้ว

-------------------------------------------------------------

หลายคนในโรงเรียนคิดว่าฉันมีความสุข

หลายคนในโรงเรียนเห็นฉันหัวเราะ เห็น ฉันยิ้มนึกว่าฉันมีความสุข

หารู้มั้ยว่าในใจตอนนี้ฉันเศร้าเหลือเกิน

---------------------------------------------------------------

วันนี้ปลิมย่องเบามาเที่ยวบ้านของฉัน

"นี่พลอย เธอต้องเข้มแข็งนะต้องคิดซะว่าไม่มีแมนฉันก็อยู่ได้"ปลิมพูด

"ทำไมหรอเธอไปได้ยินอะไร"

"ดูนี่สิ"แล้วปลิมก็ยื่นภาพในมือถือให้ดู

โอ้ววววววว ฉันแทบล้มทั้งยืน ในภาพเป็นรูปแมนกำลังหอมแก้มยัยนิวเพื่อนสาว

ที่ฉันไม่ชอบหน้า ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย หล่อนแย่งแฟนฉันนนน!!!!!

ฉันร้องไห้อย่างหนักและพูดกับตัวเองว่า

'แมน เธอมีคนใหม่แล้วสินะอีกไม่นอนฉันก็คงกลับไปโสด....'