รักหวานแหววของยัยแว่นน้อย

9.4

เขียนโดย Piyapat

วันที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.55 น.

  20 ตอน
  10 วิจารณ์
  26.72K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 17.10 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

14) เธอรักฉันเท่าไหน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
กรึ้งงงงง เสียงนาฬิกาปลุกเจ้าเดิมมันพยายามปลุกฉันให้ตื่นจากฝันดั่งทุกวัน
แต่วันนี้ฉันเค้าขึ้นฮาร์ดคอวันนี้วันเสาร์นี่ปลุกทำไมฟะฉันปิดนาฬิกาปลุกและโยนมันออกไป...
 
เสียงของท่านแม่ตระโกนมาว่า"พลอยยยย แมนมาหาลูก"
หืมมมม ไม่เชื่อหรอกน่ากึกก เสียงกลอนประตูดังขึ้น ร่างของแมนย่างเข้ามาใกล้ๆ
"ที่รักเธอตื่นได้แล้วนะ"สิ้นเสียงของหนุ่มเจ้าทะเล้นเขาเอาหน้ามาใกล้ๆและก็หอมแก้มฉัน!!!
 
พรึ่บ!!! ฉันตื่นขึ้นอย่างแท้จริง ทุกสิ่งยังเหมือนเดิม เสียงนาฬิกาปลุกเจ้าเก่าร้อง
แต่มีแต่แมนเท่านั้นที่ไม่เหมือนดั่งฝัน..
"เฮอะ อาบน้ำดีกว่า"
ยัยแว่นน้อยนั่นก็คือฉันลุกขึ้น
 
ตึ้งงงงง..โทรศัพท์ของฉันดังขึ้นเลขหมายปลายทางคือแมนแฟนหนุ่มของฉัน
"ฮ่ะ ฮัลโหลที่รัก"
"ทำไมทำเสียงอย่างนั้นล่ะพึ่งตื่นหรอ"
"งื้อ"
"แหม ขี้เซาจังวันนี้เราจะไปเซ็นทรัลกันหนิ"
"เอ้ยยย จริงด้วยงั้นแค่นี้ก่อนนะเดี๋ยวฉันจะรีบอาบน้ำกินข้าว"
"อ่าา เรารออยู่ที่หน้าโรงเรียนละกัน"
ตื้ดดดดดดดดปลายสายตัดสายใส่เลยแฮะ
 
ณ โรงเรียน
"แมน รอนานมั้ยโทษทีนะที่มาช้า"ฉันพูดพร้อมทำตัวดุ๊กดิ๊ก
"ไม่เป็นไรหรอกแค่จิ๊บๆ พลอย..เธอสวยจัง"แมนชมฉัน
"ป้ะ ไปกัน"
เหมือนดั่งวาร์ปไปฉันและแมนได้มาถึงเซ็นทรัล
 
"ดูหนังกัน"
"เอาเรื่องไรดีล่ะแมน"
"เรื่อง.......ละกันสนุกดีนะนั่งที่นั่งหลังๆนะ"
"อ้อก็ได้ ป้ะ"
ฉันและแมนเราได้เข้าไปจองบัตรหนังที่หนังด้านหนังสุดเลยแมนบอกว่า
ชอบนั่งหลังๆคนน้อยๆโรแมนติกดี
 
ในโรงหนัง..
เรื่องของปลิมและพีร์ผุดเข้ามาในหัวปลิมบอกว่าเวลาพีร์จะหอมแก้ม
ต้องขออนุญาติก่อนทุกครั้งและถ้าปลิมไม่ให้พีร์ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร
ฉันอยากให้แมนขอหอมแก้มบ้างจัง...
 
"พลอย..เรามีไรจะบอกเอาหน้ามาใกล้ๆสิ"แมนพูดพร้อมเอามือโอบฉัน
"ห้ะว่าไง"ฉันโยกตัวไปใกล้ๆ
ทันใดนั้นแมนได้นำปากของเขามาบรรจบลงที่แก้มของฉัน >///<
"บ้าาา ทำไมไม่บอกก่อนว่าจะจูบแก้มเนี่ย ตอนที่พีร์จะหอมแก้มปลิมยังขอก่อนเลยนะ"
"บอกทำไมล่ะถ้าขืนบอกแบบไอ้พีร์ก็อดหน่ะสิ"และแมนก็เอามือโอบฉันแน่นขึ้น
 
 
"แต่ก็ดีนะ"ฉันเอ่ยกับตัวเองอย่างแผ่วเบาและเอามือทั้งสองดึงหน้าผากแมนมาหอม
ผมของแมนหอมกลิ่นแชมพูมาก อิอิอิ ฉันเขินจัง
 
ปลิมเคยบอกว่าที่ไม่ยอมให้พีร์หอมแก้มเพราะตอนนั้นมีคนอยู่
แต่พอไม่มีคนอยู่จัดหนักเลย..เอ่อ..ไอ่คำว่าจัดหนักนี่คือหอมแก้มนะอย่าคิดลึก....
 
ถ้าขืนทำแบบนั้นผู้ชายเขารอไม่ไหวหรอกโดยเฉพาะแมนชายผู้ทะเล้น..
แต่ก็ไม่ทุกคนนะ พีร์ยังไม่ลวนลามปลิมเลยขนาดอยู่2ต่อสอง คนดีหว่ะ.....
 
หลังจากกลับเซ็นทรัลแมนมาส่งฉันที่หน้าบ้านและไม่ลืมที่จะหอมแก้มก่อนไป
"อ้าวต้นหอม เราแฟนพลอยนะ"แมนพูดกับหมาพันธฺุ์บางแก้วของฉัน
"หอมพ่อสิ"ฉันพูดติดตลก ฮ่าๆ
 
ความสุขเหมือนติดเจ็ทตอนนี้แมนได้กลับบ้านไปแล้ว
ตอนนี้ใบหน้าอันยิ้มกริ่มของฉันมันยิ่งยิ้มเลย คิดถึงแมนอ่าาา ><
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา