I love you my friend ฉันไม่อยากเป็นเพื่อนเธอแล้ว

•    
•      (กาย talk)
•  
•      ผมไม่เข้าใจเลย ผมทำผิดมากขนาดนั้นเลยเหรอ ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆ แต่ตอนนี้เธอคงเกลียดผมแล้วล่ะ เธอคงไม่อยากเจอหน้าผมแล้วล่ะ
•  
•      "ฉันไม่ได้ทำอะไร" 
•       น้ำเสียงเรียบๆที่ถูกเอ่ยออกจากปากผม มันเหมือนทำให้นิดอึ้งไปแปบนึง ก็ไม่แปลกหรอก ผมไม่เคยพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงแบบนั้นเลย ไม่อยากอยู่ตรงนี้เลย ผมไม่อยากทำให้เธอโกรธมากกว่านี้  สิ่งที่ผมกลัวมาตลอด ว่าความรู้สึกของผมที่มีต่อนิดมันจะมากขึ้นจนผมควบคุมตัวเองไม่ได้  และในที่สุดมันก็เกิดขึ้นจนได้ ผมเกลียดตัวเอง เกลียดที่ทำให้เธอคนนี้เกลียดผม...

     "!!!"

      สีหน้าของนิดนึงบ่งบอกว่าตอนนี้เธอกำลังโกรธมากๆ คงจบแค่นี้แหละ บทสนทนาของเธอกับผมน่ะ ทำแผลเสร็จผมจะออกไปทันที เพื่อไม่ให้นิดนึงเกลียดผมมากไปกว่านี้ 

     "ทำไมเธอถึงโกรธฉันขนาดนี้ล่ะ?"

     ถามไปแล้ว ผม...เอ่ยถามเธอออกไปแล้ว ถ้าเธอจะเกลียดผม อย่างน้อยก็ขอให้ผมได้รู้เหตุผลซะหน่อยเถอะ หน้าของผมก้มมองแผลของนิดนึง และมือก็กำลังทายาให้เธอพร้อมกับบีบนวด  ไม่อยากให้เธอเห็น... ใบหน้าของผมตอนนี้  มันอ่อนแอเกินไป

     "..."

     นิดนึงเงียบ เธอตอบผมไม่ได้งั้นเหรอ  ทำไมกัน  

     "ตอบฉันมาสิ..."

     "..."

     "อย่าเอาแต่เงียบสิ..."

     "...ฉัน..."

     "แก ตอบไม่ได้งั้นเหรอ แปลกดีนะ"

     "ฉันไม่ชอบที่แกทำแบบนั้น!!!"

     นิดนึงตะโกนออกมาเสียงดังลั่นห้องพยาบาล แต่โชคดีที่อาจารย์ห้องพยาบาลไม่อยู่ ตอนนี้เลยมีแค่เราสองคน  ทุกอย่างหยุดชะงัด จนเหมือนหูผมได้ยินเสียงลมพัด ลมที่พัดนำควมหนาวเหน็บมาสู่หัวใจของผม  

     "งั้นเหรอ...ฉันไปเรียนก่อนนะ"

-----------------------------------------------------------------------------------    มาแล้วๆ  ก็ช้าเหมือนเดิมนะเจ้าค่ะ 555 เบื่อกันอ่ะป่าวอะ  ก็นะ งานเยอะ เลยไม่มีเวลา แต่ตอนนี้  เย้ๆ  ปิดเทอมมมมมมมมมมมแล้ววววววววววววววว เค้าก็เลยมีเวลาเพียบเลยยยยยน่ะนะ 555