สาวน้อยน่าใสกับนายกระหล่อน

  เมื่อกลับมาถึงบ้าน ทุกคนมองฉันแบบแปลกๆ  เหมือนไม่อยากเชื่อว่าคือฉัน...???
 
   '' มี อะรัยป่าวค่ะ''
   ''  นี่แม่ไม่อยากเชื่อเลยน่ะว่านี้คือข้าวฟ่าง...  หนูสวยมากเลยน่ะ''
   '' หนูเขินน่ะแม่''
    5555+   ทุกคนต่างหัวเราะกับท่าเขินของฉัน  ไม่แปลกหรอกที่ทุกคนจะบอกว่าไม่ใช่ฉัน 
 
    เพราะฉันเปลี่ยนไปมากจริงๆ  ขนาดฉันยังไม่อยากเชื่อเลย....  เมื่อทานข้าวเสร็จ 
 
    ฉันก็แยกตัวออกมา  วันนี่เหนื่อยมาก ไปอาบน้ำนอนดีกว่า..
     ก๊อกๆๆๆ  เสียงประตูดั้งขึ้น
    ''  เข้ามาเลยค่ะ ฟ่างไม่ล็อด''
    ''  ข้าวฟ่าง พรุ่งนี้วันหยุดใช่ไหม? ''
    ''  ค่ะ ทามมัยหรอ?้''
    ''  เดี๋ยวพี่พาไปชื้อชุดใหม่... เออ! แล้วไอ่ เสื้อผ้าเก่าๆในตูเอาไปทิ้งไม่งั้นก็เอาไปบริจาคช่ะ''
     '' ห๊ๅ.....! พี่จะให้เอาไปบริจาคหรอ...  ไม่เอาหรอกของฟ่าง ยังใช่ได้อยู่''
     ''  งั้นก็แล้วแต่ งั้นพี่งอนล่ะ''
     ''  อย่างอนน่ะ''
     ''  งั้นก้อทามตามพี่สั่งชะ ''
     ''  แต่....''
     ''  ok กู๊ดไนท์น่ะ''
      
     ชิงหนีตลอด ....   เบื่อจัง