สาวน้อยน่าใสกับนายกระหล่อน

  เมื่อกลับมาถึงบ้าน ทุกคนมองฉันแบบแปลกๆ  เหมือนไม่อยากเชื่อว่าคือฉัน...???

   '' มี อะรัยป่าวค่ะ''

   ''  นี่แม่ไม่อยากเชื่อเลยน่ะว่านี้คือข้าวฟ่าง...  หนูสวยมากเลยน่ะ''

   '' หนูเขินน่ะแม่''

    5555+   ทุกคนต่างหัวเราะกับท่าเขินของฉัน  ไม่แปลกหรอกที่ทุกคนจะบอกว่าไม่ใช่ฉัน 

    เพราะฉันเปลี่ยนไปมากจริงๆ  ขนาดฉันยังไม่อยากเชื่อเลย....  เมื่อทานข้าวเสร็จ 

    ฉันก็แยกตัวออกมา  วันนี่เหนื่อยมาก ไปอาบน้ำนอนดีกว่า..

     ก๊อกๆๆๆ  เสียงประตูดั้งขึ้น

    ''  เข้ามาเลยค่ะ ฟ่างไม่ล็อด''

    ''  ข้าวฟ่าง พรุ่งนี้วันหยุดใช่ไหม? ''

    ''  ค่ะ ทามมัยหรอ?้''

    ''  เดี๋ยวพี่พาไปชื้อชุดใหม่... เออ! แล้วไอ่ เสื้อผ้าเก่าๆในตูเอาไปทิ้งไม่งั้นก็เอาไปบริจาคช่ะ''

     '' ห๊ๅ.....! พี่จะให้เอาไปบริจาคหรอ...  ไม่เอาหรอกของฟ่าง ยังใช่ได้อยู่''

     ''  งั้นก็แล้วแต่ งั้นพี่งอนล่ะ''

     ''  อย่างอนน่ะ''

     ''  งั้นก้อทามตามพี่สั่งชะ ''

     ''  แต่....''

     ''  ok กู๊ดไนท์น่ะ''

     ชิงหนีตลอด ....   เบื่อจัง