When she is in love. เมื่อไหร่เธอจะรักกัน

มันจบแล้ว
หลังจากที่ฉันร้องไห้และนั่งทรุดลงเป็นเวลานานนั้น แม่ก็ออกมาเห็น
"ยุ้ยลูกยุ้ยเป็นอะไรตอบแม่มาสิ ใครทำอะไรลูก เยอร์ๆมาช่วยแม่เอาน้องเข้าบ้านหน่อยลูก"ในเวลานั้นฉันไม่สามารถที่จะตอบคำถามใครได้ ฉันเอาแต่ร้องไห้แม่ฉันดึงฉันเข้าไปกอดพร้อมลูบหัวฉันเบาๆ แม่กับพี่เยอร์พยุงฉันเข้าไปในบ้านวันนี้เป็นวันที่พี่เยอร์หยุดเรียน ฉันนั่งร้องไห้ตรงแดดนั้นเป็นเวลาเกือบ30นาที ทำให้ฉันไม่สบายหนัก
"ยุ้ย เป็นยังไงบ้างลูก"หลังจากที่ฉันฟื้นขึ้นมาฉันเห็นแม่กำลังเช็ดตัวให้ฉันอยู่
"ก็โอเคแล้วค่ะแม่ แค่ปวดหัวนิดหน่อย"
"ยุ้ย ทำไมลูกถึงร้องไห้แบบนั้นลูก เป็นอะำไร"แม่ถามพร้อมลูบหัวฉันเบาๆ
"เอ่อ...คือ...."
"เรื่องไม้ใช่ไหมลูก ?"แม่ฉันถาม
"แม่รู้ได้ยังไงค่ะ"
"พี่เยอร์เค้าเล่าเรื่องนี้ให้แม่ฟัง"
"อ่อค่ะ"
"ยุ้ยแม่บอกอะไรลูกอย่างหนึ่งะลูก คนเราถ้ารักใครมากๆเขาก็ไม่ต้องการที่จะทำให้คนที่เขารักเจ็บปวดหรือเสียใจ และในบางสิ่งที่เขาทำไปเขาอาจมีเหตุผลที่ทำลงไปก็ได้นะลูก อย่างไม้ไง เขาต้องไปแต่งงานกับคนที่เขาไม่ได้รักและไม้เขาก็ไม่ต้องการให้คนที่เขารักเสียใจนะลูก ลูกต้องเขาใจไม้นะ"
"แม่ค่ะ ยุ้ยไม่สามารถเลิกรักไม้ได้จริงๆค่ะแม่ ยุ้ยทำไม่ได้"ฉันร้องไห้และกอดแม่
"เลิกรักไม่ได้ก้รักเขาต่อไปสิลูก เราไม่ผิดหรอกที่ยังจะรักเขาอยู่"
"ค่ะ แม่"
หลังจากที่ฉันคุยกับแม่เสร็จฉันก็เผลอหลับไปประมาณ2ชั่วโมงและฉันตื่นขึ้นมาก็พบกับไม้ที่นั่งอยู่ข้างเตียงฉันสีหน้าเขาดูซีดมากเลยค่ะ
"มะ..ไม้"
"ยุ้ย เธอฟื้นแล้วเหรอ ฉันขอโทษนะที่่ทำให้เธอต้องเป็นแบบนี้"
"อืม นายไม่ผิดหรอกฉันเองที่ผิดไปนั่งตากแดดแบบนั้นเป็นครึ่งชั่วโมงได้ยังไงก็ไม่รู้ แล้วนี่นายไม่ได้ไปเตรียมจัดงานแต่งเหรอ"
"ไม่หรอกยุ้ย มันจบไปแล้วฉันยกเลิกงานแต่งนั้นไปแล้ว"
"ทำไมเป้นแบบนั้น ทำไมนายทำแบบนั้น"
"ก็ฉันไม่ได้รักนานานิ ฉันรักเธอนะ"
"แล้วนายทำแบบนี้นานาเค้าจะไม่ว่านายเหรอ"
"ฉันคุยกับนานาแล้วล่ะ เขาเข้าใจฉัน ฉันรักเธอนะยุ้ย เธอเป็นแฟนกับฉันนะ"ฉันตกใจมากเลยที่ได้ยินไม้พูดแบบนั้น
"ห้ะ นายว่ายังไงนะ"
"เป็นแฟนกับฉันนะ"
"อืม โอเค><'"
โปรดติดตามตอนต่อไปที่จริงเดียร์อยากแต่งต่อให้อีกนะ แต่การบ้านเยอะรอตอนที่16นะค่ะ ><'