puppy love วัยใสวัยรัก

เวลา 22:00 ฉันยังไม่ได้นอน เพราะว่านอนไม่หลับ

 ฉันจึงหยิบ ไอโฟนขึ้นมาเล่น facebook 

ดึ้งดึ่ง (line เข้า )

"สวัสดี กระเพรา จำเราได้รึเปล่า"

ฉันก็งง ว่าใครทัก line มา ฉันจึงเข้าไปที่ timeline ของคนที่ทักมาแล้วกดเข้าไปดูที่รูป profile ฉันก็ยังพอคุ้นหน้า แต่ก็ยังนึกไม่ออกว่าใคร 

"ขอโทษทีนะ เราจำไม่ได้อ่ะ ใครหรอ?"

"เราเอง กริช ไง "

เพียงแค่คำว่ากริช เด้งเข้ามา ในแชท line ภาพของ กริช ที่ฉันเคยแอบชอบมาตั้งแต่สมัยประถมก็เด้งตามมาเรื่อยๆ ด้วยควมตื่นเต้นและดีใจ ฉันจึงรีบถาม กริช กลับไปว่า ทักมามีอะไรหรือเปล่า

"อ่อ กริชเองหรอ มีอะไรรึเปล่า"

"คือเราจะมาบอกเธอว่า อีกไม่กี่วันเรากำลังจะไปเรียนโรงเรียนเดียวกับเธอแล้วนะ"

"จริงหรอ กริช" ฉันเบิกตากว้างด้วยความดีใจ

"อืม"

ในวินาทีนั้น ฉันดีใจจนทำอะไรไม่ถุก รักครั้งเก่าของฉันกำลังจะกลับมา "กริชเราชอบเธอ" คำๆนี้ที่เราจะบอกในวัน ปัจฉิมตอน ป.6 ก็ไม่ทันได้บอก แม่นายมารับซะก่อน แต่เดี๋ยวก่อนสิ ตอนนี้ฉันแอบชอบพี่มิกอยู่นี่ แล้วฉันยังกลับมาหวั่นไหวให้กริชอีกหรอ ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าหัว ใจของฉันนั้นได้เลือกใคร 

 เฮ้อ แต่ชั่งเถอะตอนนี้ก็ ดึกมากแล้ว รีบๆ เข้านอน ดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไปโรงเรียนสาย 

ฉันปิดไฟ เสียบสายชร์าต ไอโฟน แล้วก็เข้านอน 

                          -3 วันผ่านไป

"กระเพรา กระเพรา ๆๆๆ !!!!" 

"ห้ะๆ ว่าไงเบลย์" 

"หมู่นี้แกเป็นอะไร หน่ะ เหม่อลอย ไม่ร่าเริงเลย"

"เอ้ะหรือ ว่าแกจะท้อง o_O"

"บ้าหน่ะปีโป้ แกดูฮอโมนตอน ดาว มากไปป่ะ-..-" 

มันก็น่าจะจริงอย่างที่เบลย์และปีโป้พูดแหละนะ ช่วงนี้ฉันไม่ค่อยร่าเริงเหมือนเคย เพราะเอาแต่คิดเรื่อง ของกริช กับพี่มิก

"นี่แกวันนี้วง sweet dream จะมาเล่นคอนเสิร์ต ไปดูกันป่ะ"

"เอาดิๆ วันนี้ฉันไม่มีเรียนพิเศษด้วย ไปด้วยกันนะ กระเพรา"

"จ้าๆ ^ ^"

พอหมดคาบเรียน สุดท้าย พวกฉันก็เดินมาดู คอนเสิร์ต ที่โดมหน้าหอประชุมกัน มีคนมาดูเยอะมาก รวมถึงพี่มิกด้วย พี่มิกยืน ดูอีกฝั่งนึงกับพวกฉัน คอนเสิร์ต ใกล้เริ่มแสดงแล้ว

"สวัสดีน้องๆทุกคน" (เสียงพี่ฟีม นักร้องนำวง sweet dream พูดขึ้น)

"เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เรามาเริ่มกันเลย เพลงแรกในวันนี้ วง sweet dream ขอมอบให้ กับ คนที่ไปแอบรักใคร แล้วไม่กล้าที่จะไปบอกกับเขาโดยตรง กับเพลงนี้เลย เพลง ไม่บอกเธอ"

"นี่กระเพรา พี่ฟีม เค้ารู้ใจแกอ่ะป่าวอ่ะ ร้องเพลงตรงกับแกมากอ่ะ"

"คงงั้นมั้ง ^<+++>^

      -อยากขยับเข้าไปใกล้เธอ

       อยากรู้จักตั้งแต่ได้เจอ

      ใจฉันสั่งเมื่อได้ยินเสียงเทอ

      ตั้งแต่วันแรกเจอ

      ก็เผลอเอาไปคิดละเมอ

 "โห แค่เพลงขึ้น ก็ฟอนแล้ว อ่ะแกกกกก"

ในขณะที่เพลงกำลังร้อง ฉันก็พลางมองพี่มิกไปด้วย มันยิ่งทำให้ฉันหวั่นไหวหนักกว่าเดิมอีก 

"ฉันกลับก่อนนะ เบลย์ ปีโป้"

"อ้าวว ทำไมรีบกลับหล่ะ กระเพรา"

"พ่อมารับแล้วหน่ะ" ฉันพูดเสร็จก็รีบเดินออก มา ด้วยความกดดันของบรรยกาศในคอนเสิร์ต ฉันอยู่ไม่ได้หรอก ทั้งเพลงที่กำลังฟัง คนที่กำลังแอบชอบก็อยู่ด้วย เฮ้ออออ !!!

"สวัสดีค่ะพ่อ"

"ปะ ลูกรีบขึ้นรถวันนี้พ่อจะไปหาลุงชาติที่บ้านหน่ะ"

"อะไรนะพ่อ ลุงชาตตตตตต o_O"

ลุงชาตเป็นพ่อของ กริช พ่อของกริชกับพ่อของฉันสนิทกันมากๆ แบบว่า เหนียงหนึบอ่ะ

คุณ พ่อขับรถมาประมาณ ชั่วโมงกว่าๆ ก็มาถึงบ้านลุงชาต 

ทำไงดี้้้ ดดดดดดดดดด.

"โอ้ ไม่เจอตั้งนาน กระเพราโตเป็นสาวแล้วนะสวยเหมือนแม่เลย" (ลุงชาตชมฉัน >///<)

"ขอบคุณคะ ลุงชาต"

แกร้ก (เสียงเปิดประตูบ้าน)

"กลับมาแล้วครับพ่อ" เสียงนี้เป็นเสียงที่ฉันจำได้ไม่เคยลืมเลือนเป็นเสียงของผู้ชายที่ฉันแอบชอบสมัยประถม

"เอ้า เจ้ากริชกรับมาพอดีเลย สวัสดี ลุงไมตรี รึยัง"

"สวัสดีครับลุงไมตรี  "

"สบายดีนะ กริช "

กริช กริช จริงๆด้วย ฉันมองหน้ากริช ฉันทำอะไรไม่ถูกจึงขอคุณพ่อขึ้น ปรอที่รถก่่อน

"นั่น กระเพราใช่ไหมครับลุงไมตรี ?"

"ใช่แล้ว หล่ะ กริช มีอะไรรึเปล่า"

"อ่อ เปล่า ครับ"

เฮ้อออออออ เสียงฉันถอนหายใจ ทำไมต้องมาเจอ กริช ตอนนี้ ด้วยนะ -o- ฉันยังไม่พร้อมเลยยยยย

ฉันหนีพ่อ ออกมาและขึ้นมาหลบภัยสายตาอยู่บนรถเพื่อรอพ่อ เม้ามอยเสร็จและจะได้กลับบ้าน

ก้อกๆๆๆๆ 

"เฮ้ย !!! " ฉันตกใจเสียงเคาะกระจกบนรถ

"ว่าไงกริช มีอะไรรึเปล่า"

"เธอหลบหน้าเราหรอกระเพรา"

"ป่าวสักหน่อย -3-"

"แล้วทำไมถึงต้องเดินออกมาด้วยหล่ะ"

"เราปวดหัวหน่ะ "

ฉันไม่กล้าอยู่สู้หน้ากับกริช ฉันคิดว่าฉันจะลืมเขาได้ซะแล้วเสียอีก หัวใจฉันเต้นแรงตลอดเมื่อเจอหน้ากริช กับ พี่มิก  ฉันไม่รู้จะทำตัวยังไง ฉันทำตัวไม่ถูกจริงๆ ฉันขอโทษ นะกริช ฉันขอโทษกริช ฉันพูดคนเดียว .......