puppy love วัยใสวัยรัก

     สามวันผ่านไปได้แล้วที่เบลลย์มาบอกกับฉันว่าแอบชอบกริชอยู่ ฉันก็รู้สึกไม่ค่อยดีเม่าไหร่เลย

ที่ไปรับปากว่าจะช่วยเบลย์จีบกริชให้ ไม่รู้จะเริ่มยังไงด้วยต่างหาก เห้ออ สับสนจังเลย

"มอนิ่งกระเพราะ" ปีโป้เดินถือกระเป๋าแล้วกำลังเดินเข้าห้องมาหาฉันที่กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะคนเดียว ในตอนเช้า ฉันส่งยิ้มให้ปีโป้แทนการักทาย

"เธอเป็นอะไรหรือเปล่าสีหน้าดูไม่ค่อยโอเค เลยนะ"

"ป่าวนี่ปีโป้ หน้าฉันดูอกง่ายอย่างงั้นเลยหรอ"

"ก็ไม่ง่ายหรอก แต่ก็ไม่มีใครหรอกนะ ที่จะดูไม่ออกเลย่าเพื่อนกำลังรู้สึกย่างไร" ปีโป้พูดและทำสีหน้าจรจริงจรัง

"ไม่มีอะไรหรอกแกหายห่วงเถอะ"

"กระเพราๆ ๆ" เสียงกริชเรียกฉันจากประตูหน้าห้องเรียน

"มีอะไรหรอกริช" ฉันลุกเดินออกมาจากโต๊ะและเดินมาหากริชที่หน้าห้อง

"เย็นนี้เธอว่างหรือเปล่า"

"ก็น่าจะนะ ทำไมหรอ"

"เย็นนี้พาชันไปทำะุระหน่อยสินะ เคเจอกันหน้า รร ตอนเลิกเรียนนะ กระเพรา บายย" กรชพูดเสร็จก็รีบวิ่งไปเลยดดยที่ไม่รอฉันอนุมัติ ซักกะคำ

"ไอ่ ตาบ้าเอ้ยย ไมรอฉันให้คำตอบซักคำพูดเองเออเองตลอด" 

ฉันเดินกลับมานั่งที่โต๊ะกับปีโป้เหมือนเดิม

"นี่ กระเพรา ถามจริงๆเลยนะ แกคิดอะไรกับกริชหรือเปล่า บอกฉันมาซะบอกมาตามจริง"

ปีโป้ ทำสีหน้าเครียดอีกครั้ง 

"เอ่อออ ก็ ไม่รู้สิ ฉันกับกริชเคยชอบกันตอนประถม ไม่สิ ฉันต่างหากที่เคยแอบชอบกริช ตอน ประถม" 

"และตอนนี้ล่ะ ยังชอบอยู่หรือเปล่า" ปีโป้ถามฉันกลับอีกครั้ง บบรยกาสเริ่มกดดันฉันขึนมา

"เอ่ออ จะว่าชอบก็ชบนะ ฉันก็รู้สึกดีนะที่รู้ว่ากริชกลับมา แต่ฉันก็ยังชอบพี่มมิกนะไม่รู้สิ ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัรเลย"

"ว่าไงนะกระเพรา " เสียงของผู้หญิงอีกคน จู่ๆก็ดังขึ้นมา แน่นอนไม่ใช่เสียงฉัน และก้ไม่ใช่เสียงปีโป้

"เธอก็แอบชอบกริชหรอ ไหนเธอบอกว่าเธอๆม่ๆด้ชอบกริชไงทำไมทำแบบนี้อ่ะ"

"ใจๆเย็นๆสิเบลย์" ปีโป้พูดยั้งอารมณ์เบลย์

"เสียดายที่ฉันไว้ใจแกนะกระเพรา แย่" พูดเสร้จ เบลย์ก็เดินออกจากห้องไปเลย ปีโป้รีบวิ่งตามไปติดๆ เอ้ออ นี่มมันวันอะไรกันเนี่ยยยยยยยยย

                        เลิกเรียน

ฉันมารอกริช ตามที่กริชได้เวิ้กว้าก พูดไว้ ไอ่บ้าเอ้ย ยังไม่ทันรับปากเลยว่าจะไปด้วย ก็วิ่งไปซะแล้ว เฮ้อ ว่าแต่เบลย์จะหายโกรธฉันไหมเนี่ย เย็นนี้ฉันต้องถือโอกาสนี้แแหละ บอก กริช ว่าเบลย์แอบชอบนายอยู่ ถึงเราจะเจ็บนิดๆแต่เพื่อให้เพื่อนได้สมหวังเรายอม สู้ๆ นะกระเพรา

"มาแล้วหรอกระเพรา" กริชวิ่งหน้าตั้งตรงดิ่งมาหาฉันที่กำลังยืนรอเขาอยู่

"นาย จะมาชวนฉันไปไหนเนี่ยกริช"

"คือ ฉันอยากจะพาเธอไปดูอะไรหน่อยน่ะ" กริชพูดเสร็จก็เดินมาลากมือฉันให้เดินตามเขาไป

      เดินมาไม่นานกริชก้มาหยุดลงตรงที่ร้านไอติมเจ้าปรจำที่ชั้นกินตั้งแต่สมัยประถม

"หยุดทำไมหรอกริช ถึงแล้วหรอ"

"กระเพรา เธอจำได้หรือเปล่า ฉันเคยพาเธอมากินไอติมร้านี้สมัยประถม"

"อ่อ จำได้สิมี อะไรหรอ เธอจะพาฉันมาแค่นี้อ่ะหรอ กริช"

"คือ กระเพรา จะว่าอะไรไหมถ้าฉัน" กริชทีสีหน้าเลิ่กลั่ก อึกอั่ก ไปมา

"มีอะไรหรอกริช " ฉันรีบสวนคำถามไปทันที

"คือฉัน ชอบเธอนะกระเพรา เป็นแฟนกับฉันนะกระเพรา" กริชพูดเสร็จก็ยื่นมือชูนิ้วก้อย มาให้ฉัน

ในใจฉันก็ อยากเป็นนะแต่ฉันรับปากกับเบลย์ไว้เเล้วว่าจะช่วย เบลย์จีบกริช (ฉันจะไม่ยอมผิดสัญญาเด็ดขาด 

"เอ่อออ คือกริช อย่าโกรธเรานะ"

กริชมองหน้าฉันแล้วพยักหน้า

"คือ กริช เบลย์อ่ะชอบนายอยู่นะฉันอยากให้นายไปบอกรักเบลย์นะ"

"ทำไมฉันต้องไปบอกใน เมื่อฉันชอบเธอนะกระเพรา"

"คิดซะว่าทำเพื่อฉัน และกันนะ ฉันไม่ไดชอบเธอน่ะขอโทษที" ฉันมันคนปากแข็งจริงๆ พูดจบ ฉันดิ่งตัวเดินออกมาหาวินมอไซคื เพื่อที่จะนั่งกลับบ้านทันที น้ำตาฉันตกในรัวๆๆ นี่ฉันรักเพื่อนมากจนไม่แคร์ความรูัสึกของตัวเองแล้วหรอ เฮ้อสู้ๆนะยัยกระเพรา ขอให้เบลย์กับกริชสมหวังกันนะ