รักนี้หัวใจให้เทอ

"ยัยฟางงงงงง" เสียงของพิมที่ฉันได้ยินอยู่เสออในตอนเช้าเวลาเทอมาถึง"มีอารายมาเม้าส์อีกล่ะยะ"
"ก้เรื่องของยัยมีนนี่ห้องสามงัย" "เอาอีกและ ยังม่ายจบอีกหรอยะ" "นี่ข่าวไหม่จ้า เขาเม้าส์กันมานเฟสนะว่ามีนนี่อะคบกับพี่ทันอีกแล้ว นี่เพิ่งเลิกกับพี่กันข่าวยังไม่ทันจางเลยอะ" "ก้ช่างเค้าสิ ไปยุ่งอะไร" "เฮ้ยยนี่แกหาว่าชั้นแส่เรื่องชาวบ้านหรอออ" "ป่่าวนะร้อนตัวเองอะ" กรี๊งงงงงงนักเรียนทุกคนเชิญเข้าแถวค่ะ
"มาและเสียงนรก" "แกอะทำไมไม่ชอบเข้าแถวล่ะพิม" "เฮ้ยนี่แกไม่รุ้จิงอะ" "เออดิม่ายง้านจะถามหรอ" "ก็ชั้นขี้เกียจไปเถียงกับนายวินอะดิ" "นายวินที่ชอบแกล้งแกอะนะ" "ก้ใช่อะดิ นายนั่นนะชอบยียวนกวนประสาทชั้นน่าเบื่อ" "นี่แกทำไมแกชอบกัดกับนายนั่นจังทั้งๆที่แกอะสวยเริดมากกกแล้วก็มีแต่คนชอบด้วย" "อย่ารุ้เลย" "พิลึก"
นักเรียนทุกคนจ๊ะวันนี้เราจะมาประกาศรายชื่อนักเรียนดีเด่นปะจำปีกันนะจ๊ะ
ที่หนึ่งได้แก่ นางสาวอุมลทิพย์ สินหรวชนทนาการณ์
ที่สองไดแก่ นายวัทนา  เชื้อสินพันธ์
ที่สามได้แก่ นางสาวพิมพิชา คณาเรจ 
ที่สี่ได้แก่ นางสาว วรรณรดี  มัทนยาสวาท
"ขอบคุนค่ะ" "ขอบคุนคับ" "ขอบคุนค่ะ" "ขอบคุนค่ะ"
พักกลางวัน
"นี่ยัยฟาง" "ว่างาย....นักเรียนดีเด่นอันดับที่สี่ซินนี่คนสวย" "แกไม่ต้องมายอชั้นเลยนะ" "ว่าแต่แกกินไรเนี่ย" "ก้นี่ไง" "ข้าวแกงกะหรี่" "อื้อ วันนี้นะเขาลดราคาด้วยล่ะ" "นี่กินแต่แบบนี้ไม่เบื่อบ้างหรอ" "ไม่อะ" "ชั้นว่านะสักวันแกต้องหน้าเป็นชามแกงกะหรี่แน่เลย"
"มาแล้ววว" "นี่พิมงานของกลุ่มแกอะไปถึงไหนแล้วยะ" "ซินแกไม่ต้องมาพูดถึงเลยแกก้น่าจะรุ้อยู่" "ว่าและมาเจอกันทีไรมีเรื่องทุกที" "แค่ขำๆน่ะ ไม่จิงจังหรอก" "ฟาง ซินดูนั่นดิ" "มีนนี่นี่! อ้าวไหนเค้าบอกว่าเป็นแฟนกับพี่ทันไม่ใช่หรอแล้วมาคั่วอยู่กับนายวัทได้งัยอะ" "จะไปรุ้มั้ยล่า ซินแกเอาโทรสับมาดิ" "อะนี่" "ขอบจัย" "เฮ้ยนี่พวกแกทำไรอะ" "ก้ถ่ายรูปงัย" "ยัยพิมแกไปถ่ายรูปเขาทำมัย" "เอาลงเฟส" "เฮ้ย!!!จะบ้าหรอเดี๋ยวเขาก็มาตบเราเอาหรอก" "ไม่เห็นกลัวเลยนี่มันเรื่องจิงใช่มั้ยยัยซิน" "ใชเราไปกลัวทามมัยคนเค้าเห็นกันทั้งโรงอาหาร" "พวกแกนี่หาเร่ืองใส่ตัวกันแท้ๆเลย"
ที่บ้านของฟาง
"ป้าแย้มคะ" "คะคุนหนู" "คุนแม่ล่ะคะ" "คุนหญิงไปงานแล้วค่ะ" "อ้าวไหนบอกว่าจะไปตอนหกโมงงัยคะ"     "คุนหญิงท่านบอกว่าวันนี้ท่าทางรถจะติดเลยไปก่อนเวลาน่ะค่ะ" "ตั้งชั่วโมงนึงเลนหรอมันเพื่อเวลามากไปมั้ยคะ" "ป้าก้ไม่รุ้สิคะ" "งั้นป้าคะฟางขอนมแก้วนึงนะคะ" "ได้ค่ะเดี๋ยวป้าเอขึ้นไปให้นะคะ" "ไม่ต้องค่ะ ฟางจะไปที่สวนให้แก้วเอาไปให้ก้ได้ค่ะ" "ค่ะคุนหนู" "ขอบคุนนะคะป้า"
ที่สวน
"มาแล้วค่ะ" "ขอบจัยจ่ะแก้ว" "เอ ว่าแต่วันนี้เฟย์มาหาฟางหรือยัง" "ยังเลย" นี่คือข้อตกลงระหว่างฟางกับแก้วว่าเวลาอยู่กันแค่สองคนให้พูดแบบเพื่อนคุยกันเพราะแก้วก้เปนลูกคุนพ่อคนึงเหมือนกัน "อ้าวไหนบอกว่าจะมาช่วงเที่ยงไง" "แก้วจะไปรุ้มั้ยล่ะ" "อ้าวนั่นไงมาพอดีเลย" "ว่างัยยัยฟางยัยแก้ว" "นี่ชั้นนึกว่าแกกลายเปนนางไม้ไปแล้วนะเนี่ย" "พูดเกินไปยัยแก้วชั้นแค่ไปเรียนที่ต่างจังหวัดไม่ได้ไปเที่ยวป่าสักหน่อย" "ว่าแต่นี่พ่อแกรุ้ยังเนี่ย" "รุ้ดิไม่งั้นไม่ให้มาหรอก" "แล้วแกจะมาอยู่กี่วันอะ" "ชั้นลาเรียนสามวันบอกว่าคุนยายป่วยน่ะ" "อืมงั้นเดี๋ยวชั้นให้พี่ช้อยไปจัดห้องให้นะ" "อืม" "งั้นเดี๋ยวเราไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ" "เออใช่นี่ก็หมอเวลาทำงานแล้วนะ ชั้นถามจริงอยู่ตึกใหญ่สบายๆไม่ชอบหรอ ถึงต้องหาอะไรทำเนี่ยแกก้ลูกพ่อชั้นเหมือนกันนะ" "ก้ชั้นไม่อยากนั่งเฉยๆอะพ่อก้ไม่เหนห้ามด้วย" "งั้นแล้วแต่แกเถอะ"