Help ช่วยฉันที ฉันรักคุณ

ถึงบ้านยัยออร่าสักทีใหญ่มาก โครต ใหญ่
'ถึงแล้วค่ะขอบคุณมากค่ะ เชิญพี่เข้าไปกินน้ำก่อนค่ะ'
'ไม่เป็นไรครับ พี่รีบ'
'พี่จะไม่รับน้ำใจ หนูเลยหรอค่ะ'
'ไลลา ไลลา'
'.......'ฉันแกล้งหลับดีกว่า
'งั้นพี่ก็ ถิ้งพี่ไลลาไว้ในรถก่อนสิค๊า'
'เอ้อ ....ก็ได้ครับ'สรุปต้องอยู่คนเดียวในรถ ต้องแอบไปดูในบ้าน
'นี่ ข๊าน้ำเย็นๆ'โห่ เสียงหวานเชียว
'ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้ครับ'o_Oยัยนั่นนั่งตักไอวิงแล้ว ยอมไม่ได้แต่เราก็ไม่มีสิทธิ์เพราะเรา
ไม่ได้เป็นอะไรกับหมอนั่น
'พี่ไอวิง ค่ะรอหนูแปปหนึ่งนะค่ะ'
'ครับๆ'
10 นาทีผ่านไป ทำไมนายไม่ออกมาห่ะซื่อๆจิง
'มาแร้วค่ะ'ยัยนั่นใส่ชุด นอนสายเดียวสีไข่มุกตรงเอวเป็นลายลูกไม้สีขาว ข้างหลังโชว์หลัง กระโปรงสั้นเท่าเสมอหู
'.....'O_o หมอนั่น มองตาไม่กระพริบเลยขนาดฉันยังว่าสุดยอดเลย
ออร่าเริ่มนั่งค่อมแล้วหันหน้าเข้าไอวิงขนาดที่ไอวิงนั่งบนโซฟา สีขาวอันนุ่ม ออร่าเริ่มจับไหล่ของไอวิงแล้วจับลงมาเรื่อยจนถึงเอว ออร่าข้ามไปจับต้นขาของไอวิง ไอวิงจับออร่านอนแล้วไอวิงก็ค่อมออร่าบนโซฟา จากนั่นปากอันชมพูของไอวิงก็กำลัง ประกบกับออร่าหลังจากนั่นจูบกันอย่างดุเดือน
แป๊กๆ
'ใคร ว่ะ'นั่นเสียงไอวิงนี่ ฉันคงเป็นก้าง จริงๆด้วยT^T
'นั่นสิ เดี๋ยวพี่ไอวิงรออยูตรงนี่น๊า'พอยัยนั่นพูดเสร็จ ก็เดินมาเปิดประตู
'ไอวิง อยู่ไหน'ฉันต้องทำเหมือนไม่รู้เรื่อง
'ใคร หรอน้องออร่า'โห่ พูดกันหวานจริง
'เอ้อ...'พูดไปสิ ว่าฉันมา--
'ฉันเองอ่ะ มั่วทำไรอยู่ฉันรอนายบนรถนานแร้วน๊า'ฉันไปจับตัวหมอนั่นแล้ว เห็นรอยจูบตรงคอปกเสื้อ
'ก็น้อง ออร่าชวนมากินน้ำเฉยๆ'ยังๆ มาโกหกหน้าตาเฉยอีก
'ทนไม่ไว้แล้ว แล้วนี่มันคืออะไรห่ะ'ฉันกระชากเสื้อของไอวิง
'.......'ทุกคนเงียบกันหมด
ตึกๆๆๆ
ฉันวิ่งรีบจน ไอวิ่งตามไม่ทน
'ฟังฉันก่อน'
'ไม่ฉันไม่ฟังอยู่ดีๆT-T'น้ำตาก็ไหลออกมา ไม่น๊าฉันเป็นอะไรเนี่ย
'เดี๋ยว ค๊าพี่ไอวิงพี่ลืมเข็มขัดค่ะ'ไม่ไหวแล้วฉันน้ำตาไหลกว่าเดิมอีก และทำไมฉันวิ่งเร็วกว่าเดิมอีกหลังจากนั่นฉันรีบนั่ง
รถเมย์กลับและร้องไห้ไม่หยุด