Help ช่วยฉันที ฉันรักคุณ

  เวลาผ่านไปกับการเรียน และผู้ชายโรคจิตที่อยู่ใกล้ๆฉัน นี่ฉันคิดผิดหรือคิดถูกกันแน่ที่นั่งตรงนี่-- หันไปดูไอวิง ดีกว่า โอ๊ยมันหลับก่อนฉันอีกฉันก็รู้สึกไม่ไหว เหมือนกัน zZz 
ตุ๊บ!
เห้ย เสียงอะไรอ่ะ ฉันค่อยๆ ลืมตาพบว่าไอวิง กำลังโดนครู วิชาอังกฤษ
'นี่ นายเจ็บไหม' ฉันถามตอนที่ครูเดิน ไปหน้าห้อง
'.....'นี่นายเป็นใบ้หรือไงกัน ถามแร้วก็ไม่ตอบ
'นาย นายได้ยินฉันไหม' สังสัยโดนตีจน เป็นใบ้ไปแล้ว
'ได้ยิน'
'แล้ว ทำไมไม่ตอบฉันล่ะ'
'ก็ ไม่อยากตอบ'
'นาย นี่มันกวนจุงเบยนะ'
'แล้ว ไงอย่าพึ่งมายุ่งกับฉัน'
'โท่ ทำเป็นเข้ม'
'เงียบสักที ได้ไหมห่ะ'โดนด่าอีกแล้วเรา
'อืม ก็ได้'
เวลาผ่านไปเร็วเหมือนตดฉันและไอวิงต่างคน ต่างไม่มองหน้ากัน
'กลับบ้านแล้วนะ'ทำไม ทำไมต้องเป็นฉันด้วยที่เอ่ย ปากก่อน
'ไลลา ผมขอโทษ'ชิ พึ่งมาสารภาพตอนนี้มันก็สายไปแร้ว
'อะไรหรอ'ต้อง ใสซื่อ
'ผมขอโทษ'
'อืม ไม่เป็นไรหรอก'ตามจริงอยากจะ ต่อยนายแต่ก็ช่างเถอะ
'ให้ผมไปส่งนะ'>< ว้าวมีหนุ่มหล่อมาส่งที่บ้านด้วย
'ก็ดี เพราะฉันขี้เกียจเดินกลับบ้าน'
ฉันรีบ หยิบหนังสือ สมุดเข้ากระเป๋า เพราะตอนนี้มันไม่มีใครอยู่ในนี้เลยนอกจากเรา 2 คน
พอฉันเดินออกจากห้องพร้อมกับไอวิง ทุกคนก็มองเป็นตาเดียวโดยเฉพาะผู้หญิง ฉันรีบดึงไอวิงอยู่ใกล้ๆ
'นี่ ไลลาเธอทำไรของเธอ'แหม่ยังมีหน้ามาพูด
'เถอะน่า'เชื่อฉันเถอะ
ระหว่างขึ้นรถไอวิง กำลังเปิดประตูให้ฉันแต่มีผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งตามมาแล้วบอกว่า
'ขอกลับบ้านด้วยคนค่ะ ขาหนูเจ็บไม่รู้เป็นไร'โอ๊ย! อีกแค่นิดเดียวเท่านั้นเอง
'อ่อ แล้วปกติน้องกลับบ้านยังไงค่ะ'
'ก็ นั่งรถเมย์กลับค่ะ'เชื่อ ก็บ้าแล้ว ใส่ชุดอย่างกับคุณหนู ชุดใหม่ สะอาด ขนาดนี้
'งั้นน้อง ขึ้นรถพี่มาเลยครับ'ไอวิง โถ่เอ่ยโง่จริงๆ ดูไม่ออกหรอว่ายัยนั้นมันหลอก
'ขอบคุณค่ะ หนูชื่อออร่านะค่ะ' ยัยนั้น ผลักตัวฉันออกแร้วนั่งข้างหน้าที่ไอวิงกำลังเปิดประตูให้ฉัน
'อุ๊ย ขอโทษค่ะ'แหม่ ทำเป็นใสซื่อจริงทั้งที่ผลักฉัน
'ไม่เป็นรัยค่ะ น้องคงจะเจ็บมาก'ระงับไว้
'ใช่ค่ะ'สตอ โน๊ะ คนเราเนี่ย
สุดท้ายฉันก็ต้องนั่ง ข้างหลังอยู่ดี แหม่ 2 คนนี้คุยกันสนิทเชียว
'ไลลาให้ ผมส่งออร่าก่อน หรือคุณก่อนดี'
'.........'
'อ่อ ไปพี่ส่งไลลาก่อนก็ได้ค่ะ'ชิ ไปส่งฉันก่อนเพื่อเธอ2คนจะได้ไม่มีก้างอย่างฉันใช่ไหม
'ไม่เป็นไรครับส่งน้องออร่าก่อนดีกว่าครับเพราะบ้านพี่2คนอยู่ใกล้กัน'
'ใช่ๆ'ฉันรีบพูด
'ก็ได้ค่ะ--'หน้าแตกเลย^^