รักป้ายหน้านายซูปเปอร์สตาร์สเต็ปเทพ

"นักเต้นนิรนาม"

"เรามันก็เหมือนนักเต้นธรรมดาทั่วไปหาที่เต้นก็ยาก นอกจากไปป่วนเมืองหรืองานแข่งแล้วเราก็เหมือนไม่มีประโยชน์อะไรเลย " นี่เป็นเสียงพูดของหัวหน้าที่ดังอยู่ในสมองฉันตอนนี้แต่มันก็คงเป็นความจริงเรามันไม่ใช้พวกนักเต้นหรือซูปเปอร์สตาร์อะไรประมาณนั้นซักหน่อย เฮ้อ ฉันคิดวนไปวนมาในสมองจนมึนไปหมดแล้วตอนี้ "นาริ" ฉันรู้สึกเหมือนมีคนเรียกฉันอยู่ข้างหลังทั้งๆที่ตอนนี้ฉันว่าฉันนั่งอยู่คนเดียวนร้า แต่ "นาริ" เอาอีกแล้วหรือว่าฉันหลอนไปแล้วแน่ๆเลย "นาริ" ไม่ไหวแล้วโว๊ยเมื่อฉันหันหลังกลับไป ก็.... "กรี๊ดๆๆๆ" ฉันหัวใจแทบวายเมื่อเห็นหัวหน้ามายืนอยู่ข้างหลังฉันอย่างหน้าขนลุก "โถ้ ยัยนี้ขวัญอ่อนเกินไปแล้ว" "ก็ดูดิมาไม่ให้ซุ้มให้เสียงดีไม่หัวใจวายก็บุญแล้วอะหัวหน้า"  "อะ อะ ก็แค่ไม่อยากให้เครียดไปยังไงวงเราก็ต้องมีแรงสนับสนุนมาช่วยเรื่องการเต้นของวงเราเองแหละ แต่คือ ตอนนี้ต้องช่วยตัวเองไปก่อนละกัน" หัวหน้าพูดพร้อมนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆฉันพร้อมตบไหล่อีกทีเป็นการถือให้แก้เครียด "เฮ้อ และจะทำงานอะไรที่จะได้เงินดีๆมาสนับสนุนวงเราล่ะแค่เนี่ยงานก็หายากแล้ว การบ้านก็เยอะขึ้นด้วยเนี่ย" "เออ อย่าเครียดน่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะประชุมกันดีป่าวฉันมีแผนการดีๆสำหรับวงสุดเจ๋งของเราแล้ว" หัวหน้าพูดและเอาขาก่ายโต๊ะพร้อมหัวเราะเครือๆ "ก็ดีเลย ขอให้มันเป็นความคิดที่ดีเถอะ"ฉันพูดอย่างกังวลในความคิดของเขา "ไม่ทำให้ผิดหวังแน่นอน" เขาพูดและยิ้มอย่างมีเลสนัย

Coming soon.....